REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Zasady wypłaty wynagrodzenia

Subskrybuj nas na Youtube
Zasady wypłaty wynagrodzenia
Zasady wypłaty wynagrodzenia
Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Płaca korzysta ze szczególnej ochrony prawnej. Odpowiednikiem praw pracownika w tym zakresie jest ciążący na pracodawcy obowiązek prawidłowej wypłaty wynagrodzenia. Obowiązek ten został dość szeroko unormowany. Obejmuje on przede wszystkim wypłatę wynagrodzenia w odpowiedniej wysokości i formie, we właściwym terminie i miejscu.

Termin wypłaty wynagrodzenia

Termin wypłaty wynagrodzenia to wyznaczony pracodawcy dzień spełnienia świadczenia czyli wypłaty pracownikom ich zarobku.

REKLAMA

REKLAMA

Autopromocja

Wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i z góry ustalonym terminie.

Termin wynagrodzenia powinien być przede wszystkim uregulowany w układzie zbiorowym, regulaminie pracy, wynagradzania lub innych zakładowych aktach. W przypadku nieobowiązywania powyższych aktów, pracodawca powinien poinformować na piśmie o terminie wypłaty wynagrodzenia w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę (art. 29 § 3 k.p.).

Z tego obowiązku pracodawca będzie zwolniony, jeśli termin wypłaty został określony przez strony w umowie. Istotne jest by termin ten był wyznaczony z góry i był stały, co ułatwia pracownikowi dysponowanie swoim zarobkiem. Określenie terminu wypłaty powinno jednoznacznie wskazywać w każdym układzie kalendarzowym dzień wymagalności roszczenia o wynagrodzenie.

REKLAMA

Częstotliwość wypłaty

Sąd Najwyższy (wyrok z dnia 17 grudnia 1996 r., II UKN 32/96) potwierdził nakaz cykliczności, stwierdzając, że wypłata wynagrodzenia powinna następować przynajmniej raz w miesiącu, za wyjątkiem składników płacy przysługujących za dłuższe okresy. Pracodawca nie może wypłacać wynagrodzenia rzadziej niż raz w miesiącu, wyznaczony okres miesięczny jest maksymalnym terminem.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Dopuszczalne jest natomiast stosowanie okresów krótszych. Jeśli wynagrodzenie wypłacane jest częściej niż raz w miesiącu, możliwe jest ustalenie w układzie zbiorowym lub regulaminie pracy okresu potrzebnego pracodawcy do obliczenia pełnej wysokości zarobku.

Przyjmuje się, że większa częstotliwość dokonywania wypłat jest dla pracownika korzystna, więc nie jest konieczne przesuwanie w takiej sytuacji terminu wypłaty specjalną regulacją, gdy jego wysokość ustalana jest w oparciu o wydajność pracy. B. Wagner postuluje, by nie zakładać z góry korzyści płynących dla pracownika z wypłacania wynagrodzenia częściej niż raz w miesiącu, a indywidualnie oceniać tę okoliczność, przy uwzględnieniu obiektywnych kryteriów, jak np. wysokość wynagrodzenia, sytuacja rodzinna i finansowa pracownika. Bezsporny pozostaje jednak wymóg korzystnej dla pracownika regulacji.

Wypłata wynagrodzenia „z dołu”

Zgodnie z § 2 art. 85 k.p. wynagrodzenie płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca. Wynagrodzenie stanowi ekwiwalent za świadczoną pracę, zatem zasadne jest przyjęcie jego wypłacania z dołu. Przepisy szczególne przewidują niekiedy korzystniejsze od kodeksowych terminy wypłaty wynagrodzeń. Dopuszczalne jest zawarcie w umowie o pracę zapisu o wypłacaniu zarobku z góry.

Zasada niezwłocznego wypłacania zarobku nakłada na pracodawcę obowiązek dokonania wypłaty pensji niezwłocznie po zakończeniu miesiąca, z możliwością przesunięcia terminu wypłaty maksymalnie o 10 dni. Przesunięcie jest dopuszczalne jedynie w przypadku ustalania wysokości wynagrodzenia na podstawie wydajności pracy. Gdy wynagrodzenie ustalone jest na stałym poziomie miesięcznym, pracodawca nie potrzebuje czasu na obliczenie jego wysokości. Nakaz niezwłocznego wypłacenia wynagrodzenia w takim przypadku powinien być rozumiany jako obowiązek dokonania wypłaty na koniec miesiąca. Przepis § 3 art. 85 kodeksu stanowi natomiast, że w przypadku, gdy ustalony dzień wypłaty jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie należy wypłacić w dniu poprzedzającym.

W sytuacji, gdy dodatkowe składniki wynagrodzenia przysługują za okresy dłuższe niż miesiąc, np. tzw. trzynastka, premie roczne, płatne są z dołu w terminach ustalonych przepisami płacowymi lub postanowieniami które je regulują. Terminy ich wypłaty nie muszą się zatem pokrywać z terminem nabycia do nich prawa.

Czas wypłaty

Przepis art. 86 § 1 k.p. zawiera zobowiązanie pracodawcy do wypłaty wynagrodzenia w miejscu i czasie określonym w regulaminie pracy lub innych przepisach prawa pracy. Strony stosunku pracy mogą je określić inaczej. Pracodawcy niezobowiązani do wydania powyższych aktów mogą ten obowiązek realizować w zasadzie w dowolnej formie – wybrać formę regulaminową, ustalać te warunki w umowie o pracę, bądź kształtować jednostronnie i w ciągu maksymalnie 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę przedstawić na piśmie pracownikowi (art. 29 § 3 k.p.).

Czas wypłaty wynagrodzenia to pora, w której pracownik może wypłacić lub pobrać należną wypłatę. Powinien on przypadać w czasie wolnym od pracy, a nie w godzinach pracy, by pracownik mógł swobodnie pobrać należność. Czas podjęcia zapłaty nie jest zakwalifikowany jako przerwa wliczana do czasu pracy, nie jest też odpłatnym zwolnieniem z obowiązku wykonywania pracy. W praktyce jednak najczęściej pora wypłaty wynagrodzenia przypada na czas pracy pracownika. Taki stan należy uznać za płatne zwolnienie pracownika z wykonywania pracy na okres potrzebny do pobrania zarobku.

Pracodawca może wskazać konkretną godzinę wypłaty wynagrodzenia, np. 12.00, 13.30 lub ograniczyć się do stwierdzenia, że wynagrodzenie wypłacane jest w danym dniu do określonej pory. O wyznaczonej porze suma odpowiadająca wysokości wynagrodzenia powinna być już przygotowana i dostępna dla pracownika. W przypadku nieokreślenia pory wypłaty wynagrodzenia przyjmuje się, że jest to cały dzień kalendarzowy przypadający na termin wypłaty, a więc nie godziny działania zakładu pracy, a cała doba.

Miejsce wypłaty

Przez miejsce wypłaty wynagrodzenia rozumie się wyodrębnioną fizycznie część powierzchni, skąd pracownik może pobrać wynagrodzenie. Może być to odrębne pomieszczenie, lokal, wydzielony obszar lub nawet fragment wolnej przestrzeni w terenie. Gdy nie wskazano miejsca wypłaty wynagrodzenia, zostanie ono ustalone zgodnie z art. 454 k.c., a więc będzie to przede wszystkim miejsce wynikające z właściwości zobowiązania.

Za takie uznaje się miejsce świadczenia pracy, więc w pierwszej kolejności będzie nim siedziba pracodawcy. W sytuacji stałego wykonywania pracy poza nią, miejscem wypłaty należnego pracownikowi wynagrodzenia będzie miejsce świadczenia pracy.  Pracodawca nie jest zobowiązany przesyłać na adres pracownika niepodjętego przez niego wynagrodzenia. Sytuacja wypłaty wynagrodzenia w miejscu zamieszkania pracownika może mieć miejsce w razie wypłaty zarobku po ustaniu stosunku pracy.

Forma pieniężna wynagrodzenia

Przepis 86 § 2 k.p. formułuje zasadę wypłaty w pieniądzu wynagrodzenia, stanowiąc, że wypłata wynagrodzenia dokonywana jest w formie pieniężnej, a częściowe spełnienie tego świadczenia w innej postaci jest dopuszczalne jedynie, gdy zostało to przewidziane ustawą lub układem zbiorowym pracy.

Przez formę pieniężną wynagrodzenia rozumie się wyrażenie jego wysokości w pieniądzu, np. 3000 zł, a nie jako jeden samochód bądź tona węgla. Wyrażony w polskim pieniądzu zarobek może być wypłacony w formie gotówkowej, np. w kasie zakładu pracy, lub bezgotówkowej, np. przekazem pocztowym, przelewem bankowym.

W formie innej niż pieniężna możliwe jest wypłacenie tylko części wynagrodzenia, nigdy całego. Nie ma za to żadnych przeszkód, by dodatkowe świadczenia przysługujące poza wynagrodzeniem były udzielane pracownikowi w innej postaci, jak np. prawo korzystania z telefonu służbowego prywatnie, upominki dla pracowników, podarowanie produkowanych towarów poza należnym wynagrodzeniem. Należy odróżnić świadczenia w naturze udzielane z samego tylko tytułu zatrudnienia a nie jako część płacy od składników wynagrodzenia wypłacanych w formie niepieniężnej. Wątpliwości co do charakteru świadczenia powinno być ustalane indywidualnie.

Zarobek wypłacany w naturze nie może stanowić większości zarobku i może mieć wyłącznie uzupełniający charakter. Ustalenie składników niepieniężnych w wysokości przekraczającej wartość wynagrodzenia pieniężnego należałoby uznać za obejście prawa. Nawet w przypadku układowej regulacji takiego stosunku składników pracownik może powoływać się na sprzeczność tych postanowień układu z art. 86 § 2 k.p. i domagać się pieniężnej formy.

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Leasing - Raport INFOR - PDF

Emerytury - Raporty INFOR - PDF

PDF - Podróże służbowe - Raporty INFOR

Wypłata wynagrodzenia w polskiej walucie

Zobowiązania pieniężne na terytorium RP mogą być wyrażane tylko w polskim pieniądzu. Istnieją liczne wyjątki od powyższej zasady w prawie dewizowym. Przede wszystkim dokonywanie wypłaty wynagrodzenia w obcej walucie będzie mieć miejsce w przypadku świadczenia należnego za pracę wykonywaną za granicą. W przypadku delegacji pracownika za granicę należy określić rodzaj waluty, w jakiej ustalone i wypłacone będzie wynagrodzenie. B. Wagner wprost podważa przyznanie zasadzie walutowości rangi powszechnej reguły, szczególnie w obliczu przynależności Polski do Unii Europejskiej.

Wypłata gotówkowa

Przepis art. 86 § 3 k.p. ustanawia zasadę wypłaty wynagrodzenia w gotówce, stanowiąc, że wynagrodzenie wypłaca się do rąk pracownika, a w inny sposób tylko wtedy, gdy stanowi tak układ zbiorowy lub pracownik uprzednio wyrazi na to pisemną zgodę.

Na gruncie prawa polskiego możliwa jest gotówkowa i bezgotówkowa zapłata należnego świadczenia. Wśród bezgotówkowych - przelew na konto bankowe. Nie mogą być za to traktowane jako pieniądz weksle, czeki, akcje, obligacje i inne papiery wartościowe. Dopuszczalnymi sposobami wypłaty wynagrodzenia są natomiast przekaz pocztowy i przelew bankowy.

Pracownik powinien wyrazić zgodę na bezgotówkową wypłatę wynagrodzenia przed jej dokonaniem i może w każdym czasie ją cofnąć, bądź dokonywać zmian. Wymóg uzyskania pisemnej zgody ma charakter ściśle obowiązujący. Pisemna zgoda, a tym samym upoważnienie pracodawcy do wypłaty zarobku w innej formie, powinna zostać dołączona do dokumentów pracownika.


Należy pamiętać, że zastosowanie innej formy wypłaty wynagrodzenia wymaga od pracodawcy dodatkowej staranności. Powinien wcześniej przesłać odpowiednią sumę pieniężną, by w ustalonym terminie wypłaty wynagrodzenia pracownik mógł je podjąć i nim dysponować. W innym razie nie dochowany zostanie ustalony termin wypłaty. Pracodawca nie ma obowiązku dostarczania pracownikowi zarobku do jego miejsca zamieszkania, jeśli nie pobrał on właściwie przygotowanego wynagrodzenia. Może to uczynić, np. drogą przekazu pocztowego, jednak wtedy ponosi ryzyko związane z utratą lub wypłaceniem pieniędzy osobie nieuprawnionej.

Wypłacenie wynagrodzenia niewłaściwej osobie nie zwalnia pracodawcy z obowiązku spełnienia świadczenia i nie skutkuje wygaśnięciem jego zobowiązania. Należy rozróżnić dwie sytuacje: kiedy pracownik zostaje faktycznie pozbawiony swojego zarobku przez błędne wydanie go osobie trzeciej oraz gdy uzyskuje od tej osoby swoją płacę lub jej część.

W pierwszym przypadku nieskorzystania z wynagrodzenia ma prawo żądać jego wypłaty od pracodawcy, a nie od osoby trzeciej, zaś pracodawca chcąc odzyskać wypłaconą sumę może domagać się jej zwrotu od osoby nieuprawnionej. Ponadto pracodawca zazwyczaj będzie pozostawał w zwłoce, więc pracownik może domagać się odsetek, a także, jeśli poniósł szkodę, ma prawo żądać jej naprawienia. Obciąża go udowodnienie poniesienia szkody i związku przyczynowego między stratą a zwłoką pracodawcy.

W drugiej sytuacji, skorzystania z płacy, pracownik może potwierdzić odebranie wynagrodzenia od osoby nieuprawnionej (art. 452 w zw. z art. 300 k.p.). Pracodawca jest zwolniony z obowiązku spełnienia świadczenia w takim zakresie, w jakim pracownik skorzystał z wynagrodzenia.

To na pracodawcy spoczywa ciężar dowodu w zakresie prawidłowej wypłaty wynagrodzenia – art. 6 k.c. w zw. z art. 300 k.p.

Ilona Stefaniak

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Zasadzka legislacyjna na fundacje rodzinne. Krytyczna analiza projektu nowelizacji ustawy o CIT z dnia 29 sierpnia 2025 r.

"Niczyje zdrowie, wolność ani mienie nie są bezpieczne, kiedy obraduje parlament" - ostrzega sentencja często błędnie przypisywana Markowi Twainowi, której rzeczywistym autorem jest Gideon J. Tucker, dziewiętnastowieczny amerykański prawnik i sędzia Sądu Najwyższego stanu Nowy Jork. Ta gorzka refleksja, wypowiedziana w 1866 roku w kontekście chaotycznego procesu legislacyjnego w Albany, nabiera szczególnej aktualności w obliczu współczesnych praktyk legislacyjnych.

Tryby wystawiania faktur w KSeF – jak i kiedy z nich korzystać?

Od 2026 roku KSeF stanie się obowiązkowy dla wszystkich przedsiębiorców, a sposób wystawiania faktur zmieni się na zawsze. System przewiduje różne tryby – online, offline24, awaryjny – aby zapewnić firmom ciągłość działania w każdych warunkach. Dzięki temu nawet brak internetu czy awaria serwerów nie zatrzyma procesu fakturowania.

Nowe limity podatkowe na 2026 rok - co musisz wiedzieć już dziś? Wyliczenia i konsekwencje

Rok 2026 przyniesie przedsiębiorcom realne zmiany – limity podatkowe zostaną obniżone w wyniku przeliczenia według niższego kursu euro. Granica przychodów dla małego podatnika spadnie do 8 517 000 zł, a limit jednorazowej amortyzacji do 212 930 zł. To pozornie drobna korekta, która w praktyce może zdecydować o utracie ulg, uproszczeń i korzystnych form rozliczeń.

Samofakturowanie w KSeF – jakie warunki trzeba spełnić i jak przebiega cały proces?

Samofakturowanie pozwala nabywcy wystawiać faktury w imieniu sprzedawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dowiedz się, jakie warunki trzeba spełnić i jak przebiega cały proces w systemie KSeF.

REKLAMA

SmartKSeF – jak bezpiecznie wystawiać e-faktury

Wdrożenie Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) zmienia sposób dokumentowania transakcji w Polsce. Od 2026 r. e-faktura stanie się obowiązkowa, a przedsiębiorcy muszą przygotować się na różne scenariusze działania systemu. W praktyce oznacza to, że kluczowe staje się korzystanie z rozwiązań, które automatyzują proces i minimalizują ryzyka. Jednym z nich jest SmartKSeF – narzędzie wspierające firmy w bezpiecznym i zgodnym z prawem wystawianiu faktur ustrukturyzowanych.

Integracja KSeF z PEF, czyli faktury w zamówieniach publicznych. Wyjaśnienia MF

Od 1 lutego 2026 r. wchodzi w życie pełna integracja Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) z Platformą Elektronicznego Fakturowania (PEF). Zmiany te obejmą m.in. zamówienia publiczne, a także relacje B2G (Business-to-Government). Oznacza to, że przedsiębiorcy realizujący kontrakty z administracją publiczną będą zobowiązani do wystawiania faktur ustrukturyzowanych w KSeF. Ministerstwo Finansów w Podręczniku KSeF 2.0 wyjaśnia, jakie zasady będą obowiązywać i jakie rodzaje faktur z PEF będą przyjmowane w KSeF.

Testy otwarte API KSeF 2.0 właśnie ruszyły – sprawdź, co zmienia się w systemie e-Faktur, dlaczego integracja jest konieczna i jakie etapy czekają podatników w najbliższych miesiącach

30 września Ministerstwo Finansów uruchomiło testy otwarte API KSeF 2.0, które pozwalają sprawdzić, jak systemy finansowo-księgowe współpracują z nową wersją Krajowego Systemu e-Faktur. To kluczowy etap przygotowań do obowiązkowego wdrożenia KSeF 2.0, który już od lutego 2025 roku stanie się codziennością przedsiębiorców i księgowych.

Miliony do odzyskania! Spółki Skarbu Państwa mogą uniknąć podatku PCC dzięki zasadzie stand-still

Wyrok WSA w Gdańsku otwiera drogę spółkom pośrednio kontrolowanym przez Skarb Państwa do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych przy strategicznych operacjach kapitałowych. Choć decyzja nie jest jeszcze prawomocna, firmy mogą liczyć na milionowe oszczędności i odzyskanie wcześniej pobranych podatków.

REKLAMA

Rezerwa na zaległe urlopy pracowników - koszt, który może zaskoczyć na zamknięciu roku

Zaległe dni urlopowe stanowią realne i narastające ryzyko finansowe dla firm — szczególnie w sektorze MŚP. W mniejszych przedsiębiorstwach, gdzie często brakuje dedykowanych działów HR czy zespołów płacowych, łatwiej o kumulację niewykorzystanych dni. Z mojego doświadczenia jako CFO na godziny wynika, że problem jest niedoszacowany. Firmy często nie uświadamiają sobie skali zobowiązania. - tłumaczy Marta Kobińska, CEO Create the Flow, dyrektor finansowa, CFO na godziny.

Tryb awaryjny w KSeF – jak działa i kiedy z niego skorzystać?

Obowiązkowy KSeF od 2026 r. budzi emocje, a jedną z najczęściej zadawanych obaw jest: co stanie się, gdy system po prostu przestanie działać?Odpowiedzią ustawodawcy jest tryb awaryjny. Jest to rozwiązanie, które ma zabezpieczyć przedsiębiorców przed paraliżem działalności w razie oficjalnie ogłoszonej awarii KSeF.

REKLAMA