Płatne zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy

Dorota Twardo

specjalista ds. kadr i płac

Audyt Doradztwo Finanse „Lidmar”

Wydaje się, że warunkiem zastosowania rozwiązania, jakim jest zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia, jest zapewnienie pracownikowi warunków wynagradzania nie mniej korzystnych niż te, które by obowiązywały, gdyby w tym czasie świadczył pracę. Jednak w praktyce możemy spotkać się z dwoma stanowiskami dotyczącymi naliczania pensji za czas tego zwolnienia.

Część specjalistów prawa pracy uważa, że za czas zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy przysługuje takie wynagrodzenie, jakie otrzymałby, gdyby w tym czasie pracował. Pensję za czas takiego zwolnienia należy obliczać na zasadach przyjętych do ustalania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

Zasady powyższe są stosowane do ustalania innych należności ze stosunku pracy, których charakter jest bardzo zbliżony do wynagrodzenia należnego pracownikowi w okresie zwolnienia ze świadczenia pracy.

Takie przykładowe wynagrodzenia przysługują pracownikowi m.in.:

• za czas pozostawania bez pracy, przysługujące pracownikowi przywróconemu do pracy,

• za czas do rozwiązania umowy o pracę, jeżeli został zastosowany okres wypowiedzenia krótszy od wymaganego,

• za okres wypowiedzenia lub za okres równy okresowi wypowiedzenia, przysługującego pracownikowi odwołanemu ze stanowiska.

Zgodnie z tą „szkołą” w podstawie wymiaru wynagrodzenia za okres zwolnienia ze świadczenia pracy należy uwzględnić zarówno składniki wynagrodzenia o charakterze stałym, jak i te o charakterze zmiennym.

Składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości trzeba zatem przyjąć w wynagrodzeniu za czas zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego wynagrodzenia. Natomiast inne składniki wynagrodzenia, przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc i uzyskane w okresie 3 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do tego wynagrodzenia, należy uwzględnić w przeciętnej wysokości z okresu 3 miesięcy. Jeszcze inaczej postępuje się w stosunku do składników wynagrodzenia przysługujących pracownikowi za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, wypłaconych w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia ze świadczenia pracy. Uwzględnia się je bowiem w średniej wysokości z tego okresu.