REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Nakaz zapłaty z weksla - właściwość miejscowa sądu

Kancelaria RK Legal
Od 13 lat wspieramy biznes naszych klientów
Nakaz zapłaty z weksla - właściwość miejscowa sądu
Nakaz zapłaty z weksla - właściwość miejscowa sądu

REKLAMA

REKLAMA

Jeszcze do niedawna wierzyciel, korzystający z wygodnego dla siebie narzędzia zabezpieczenia roszczenia, jakim jest weksel, mógł pozbawić dłużnika korzyści wynikających z prowadzenia procesu o zapłatę przed sądem jego miejsca zamieszkania lub siedziby. Powołując się na art. 37(1) § 1 k.p.c. wierzyciel mógł wskazać, jako miejsce płatności weksla swoją siedzibę, a co za tym idzie wszelkie sprawy o zapłatę kierować przed sąd miejsca płatności. Jednak uchwała Sądu Najwyższego z 19 października 2017 r. oznacza, że w sprawie wekslowej z powództwa przedsiębiorcy przeciwko konsumentowi, sąd z urzędu powinien badać swoją właściwość miejscową – uzasadnioną miejscem płatności weksla – pod kątem nieuczciwych warunków umownych. Po niespełna pół roku od wydania tej decyzji, sądy miejsca płatności masowo już uznają się za niewłaściwe i przekazują takie sprawy do sądów właściwości ogólnej pozwanego.

Weksel – duże ułatwienie dla wierzyciela

Weksel jest jednym ze sposobów zabezpieczenia roszczenia. Może być stosowany we wszystkich umowach, w których zobowiązanie dłużnika ma charakter pieniężny, a świadczenie jest z góry określone. Ma również wiele zalet z punktu widzenia wierzyciela.

REKLAMA

Autopromocja

Jeżeli wystawca weksla in blanco nie wykupił go zgodnie z wezwaniem wierzyciela, ten ma prawo wystąpić na drogę sądową z pozwem w postępowaniu nakazowym (tryb uproszczony, znacząco tańszy i szybszy) - wyjaśnia Sylwia Szerenos - B2B Credit Management Department, RK Legal.

Nakaz zapłaty z weksla stanowi tytuł zabezpieczenia od chwili wydania i jest natychmiast wykonalny. Wystarczy więc, że dłużnik w ciągu dwóch tygodni nie wykona nakazu, a już można składać wniosek o klauzulę wykonalności. Nie ma znaczenia, że sprawa jest w toku, a dłużnik kwestionuje swoją odpowiedzialność.

Do którego sądu po zapłatę?

Dług wekslowy jest z zasady długiem oddawczym, tj. wierzyciel powinien udać się po zapłatę weksla do miejsca płatności. Jednakże swoboda umów, przewidziana w art. 3531 k.c., pozwala jako miejsce spełnienia świadczenia przez dłużnika wskazać inną lokalizację niż miejsce jego zamieszkania. Dotychczas w sytuacji, gdy miejsce płatności określał wierzyciel była to z reguły jego siedziba. (Potwierdza to także choćby art. 4 Prawa wekslowego, który przewiduje możliwość innego określenia miejsca płatności weksla, czy art. 27 Prawa wekslowego, który pozwala wskazać miejsce płatności weksla wystawcy, bądź posiadaczowi za zgodą wystawcy).

Wierzyciele zgodnie z art. 371 § 1 k.p.c. powództwo przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku wytaczali zwykle przed sądem miejsca płatności. Artykuł ten, podobnie jak pozostałe przepisy o właściwości przemiennej, stwarzał dla strony powodowej istotne udogodnienie. Powód mógł - według własnego uznania - wybrać sąd korzystnie dla siebie położony, pozbawiając równocześnie pozwanego korzyści wynikających z prowadzenia procesu przed sądem jego miejsca zamieszkania lub siedziby (uchwała Sądu Najwyższego III PZP 12/82).

Dalszy ciąg materiału pod wideo

W sytuacji błędnego (niezgodnego z wolą wystawcy) wskazania miejsca płatności weksla, dłużnik wekslowy może podnieść zarzut niewłaściwości sądu. (Możliwość taką przewiduje art. 202 k.p.c., który stanowi, iż niewłaściwość sądu dającą się usunąć za pomocą umowy stron, sąd bierze pod rozwagę tylko na zarzut pozwanego, zgłoszony i należycie uzasadniony przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy). Wydawać by się zatem mogło, że kwestia właściwości sądu przy zobowiązaniu wekslowym została wyczerpująco określona przez ustawodawcę i nie powinna budzić wątpliwości.

 Gdzie więc tkwi problem?

Sporna kwestia powstała przy rozpoznawaniu przez Sąd Okręgowy w Katowicach zażalenia na postanowienie sądu rejonowego, który z urzędu stwierdził swoją niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę do rozpoznania innemu sądowi rejonowemu (właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania strony pozwanej). Sąd rejonowy decyzję taką uzasadnił wskazując, iż jest to sprawa konsumencka, a przepis art. 202 k.p.c. jest sprzeczny z dyrektywą Rady 93/13/EWG z 5.04.1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz. Urz. WE L 95 z 21.04.1993 r., s. 29 - dalej jako: dyrektywa 93/13) i wyrażoną tam zasadą ochrony konsumenta w stosunkach z przedsiębiorcami.

Od postanowienia tego zażalenie wniósł powód, wnosząc o jego uchylenie, zarzucając m.in. błędne zastosowanie art. 27 k.p.c. zamiast art. 371 k.p.c. Sąd Okręgowy w Katowicach rozpoznając zażalenie powoda powziął poważne wątpliwości, którym dał wyraz w zagadnieniu prawnym przedstawionym Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Dotyczyły one tego, czy skuteczność skorzystania przez przedsiębiorcę z udogodnienia w sporze z konsumentem wynikającego z art. 371 k.p.c. podlega kontroli sądu oraz czy kontrola ta może zostać przeprowadzona z urzędu, skoro art. 202 k.p.c. dopuszcza ją tylko w odniesieniu do niewłaściwości niedającej się usunąć za pomocą umowy stron.  

Diabeł tkwi w szczegółach

Dyrektywa 19/13 będąca źródłem powstałych wątpliwości nakłada na Państwa Członkowskie obowiązek eliminowania z umów zawieranych z konsumentami nieuczciwych warunków. Chodzi o warunki umowne, które nie były indywidualnie negocjowane, a mogą być uznane za nieuczciwe z uwagi na sprzeczność z wymogami dobrej wiary, oraz powodowanie znaczącej nierównowagi wynikających z umów praw i obowiązków stron ze szkodą dla konsumenta (art. 3 ust. 1 w związku z art. 2 lit. a). W art. 6 przyjęto, że na mocy prawa krajowego nieuczciwe warunki w umowach zawieranych przez sprzedawców lub dostawców z konsumentami nie będą wiążące dla konsumenta, a umowa w pozostałej części będzie nadal obowiązywała strony, jeżeli jest to możliwe po wyłączeniu z niej nieuczciwych warunków - tłumaczy Sylwia Szerenos - B2B Credit Management Department, RK Legal.

REKLAMA

W kontekście rozstrzyganego zagadnienia prawnego istotny okazał się art. 3853 pkt 23 k.c., zmieniony w związku z implementacją Dyrektywy 93/13 do polskiego porządku prawnego. Zgodnie z nim w razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które wyłączają jurysdykcje sądów polskich lub poddają sprawę pod rozstrzygnięcie sądu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a także narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy nie jest miejscowo właściwy. 

Sąd Najwyższy zauważył, że spory z udziałem konsumentów, do których zastosowanie znajdują przepisy wprowadzające powołaną Dyrektywę, wszczęte po 1 maja 2004 r., zyskały walor spraw o charakterze wspólnotowym. Obliguje to sądy krajowe do uwzględnienia Dyrektywy 93/13 oraz jej wykładni dokonanej przez Trybunał Sprawiedliwości (m.in. wyroki z dnia 27 czerwca 2000 r. w połączonych sprawach Océano Grupo Editorial i SalvatEditores, C-240/98 - C-244/98, ECR 2000, s. I-4941; z dnia 26 października 2006 r. w sprawie MostazaClaro, C 168/05, Zb. Orz. 2006, s. I 10421) w sposób zapewniający skuteczność ochrony (effetutile) przyznanej konsumentowi przez prawo wspólnotowe.

Polecamy: INFORLEX Biznes

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Sąd ma obowiązek działać z urzędu

Zdaniem Sądu Najwyższego nie można przyjąć, że uznanie przez sąd klauzuli prorogacyjnej za niedozwolone postanowienie umowne może nastąpić jedynie na zarzut pozwanego konsumenta.

Bezskuteczność niedozwolonych klauzul umownych wynika z samego prawa dlatego sąd krajowy ma obowiązek dokonać z urzędu oceny tych klauzul w zakresie, w jakim rzutują one na jego właściwość, w każdej konkretnej sprawie z udziałem konsumenta. Stosowanie w tych sprawach reguły odmiennej, przewidzianej w art. 202 k.p.c., czyniłoby korzystanie z ochrony prawnej przyznanej konsumentowi przez prawo wspólnotowe nadmiernie utrudnionym. 

SN wskazał także, że skoro postanowienia porozumienia wekslowego, kształtując treść umowy zawartej pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem, rzutują na właściwość sądu, to podlegają one w tym zakresie kontroli - w płaszczyźnie art. 3851 -3853 k.c. - przeprowadzanej przez sąd z urzędu.W innym przypadku prowadziłoby to do istotnego - niczym nieusprawiedliwionego - ograniczenia ochrony konsumenta w sprawach opartych na zobowiązaniu wekslowym - wyjaśnia Sylwia Szerenos - B2B Credit Management Department, RK Legal.

Dla wierzycieli, zwłaszcza tych masowych, oznacza to konieczność prowadzenia spraw przed sądami w różnorodnych lokalizacjach, co z pewnością docelowo zwiększy koszty takiego postępowania, w szczególności koszty związane ze stawiennictwem na rozprawach. 

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Dokument urzędowy dla podatnika może potwierdzać wyprowadzenie towaru z UE w świetle wydanej interpretacji podatkowej

Należy zwrócić szczególną uwagę  na propozycję firm kurierskich co do wywozu towaru poza UE po wejściu w życie przepisów likwidujących procedurę uproszczoną w wywozie. Procedura uproszczona w wywozie działa tylko do końca października 2024. Jest to niewątpliwie wezwanie dla wszystkich obsługujących łańcuch dostaw. Beż wątpienia spowoduje to trudności w procedowaniu zgłoszeń celnych na oddziałach celnych z powodu obsługi ich przez funkcjonariuszy celno – skarbowych. Dlatego też część firm kurierskich próbowało wyjść naprzeciw i proponowała tzw. odprawy kurierskie dla przesyłek do 1000 EUR i tu zaczyna się problem.

Niewykorzystany urlop wypoczynkowy - kary, przedawnienie. Co, gdy pracownik nie chce wykorzystać zaległego urlopu?

Urlop wypoczynkowy jest jednym z fundamentalnych praw pracowniczych, które ma na celu zapewnienie pracownikom odpowiedniego odpoczynku oraz regeneracji sił. W Polsce prawo do urlopu jest uregulowane w Kodeksie pracy, a pracodawca jest zobowiązany do udzielenia pracownikowi przysługującego mu urlopu w ustalonym terminie. W praktyce jednak, nie zawsze udaje się wykorzystać wszystkie dni urlopowe w danym roku kalendarzowym. Z tego powodu warto zwrócić uwagę na przepisy dotyczące terminu wykorzystania zaległych dni urlopowych, a także na konsekwencje niewykorzystania urlopu.

Nowy podatek! Lewica ma plan na pustostany, który ma być remedium na 2 mln niewykorzystywanych nieruchomości

Pojawi się projekt ustawy dotyczący wykorzystania 2 mln pustostanów - zapowiedział lider Lewicy Włodzimierz Czarzasty. Lewica chce rozpoczęcia dyskusji z samorządami na temat wprowadzenia podatku od pustostanów. Podatek taki samorządy mogłyby wprowadzać na obszarach, gdzie występują największe trudności na rynku mieszkaniowym.

Przedłużenie orzeczenia o niepełnosprawności 2024: 3 kluczowe przepisy [komunikat PFRON]. Co z dofinansowaniem do wynagrodzeń lub refundacją składek ZUS i KRUS?

W komunikacie z 5 września 2024 r. Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wyjaśnił, jak stosować w praktyce przepisy dot. przedłużania orzeczeń o stopniu niepełnosprawności - w kontekście dofinansowania do wynagrodzeń lub refundacji składek ZUS lub KRUS.

REKLAMA

Interpretacje dotyczące podatku o nieruchomości nie są publikowane przez Dyrektora KIS. Dlaczego?

Podatnicy potrzebują dostępu do interpretacji indywidualnych dotyczących podatku od nieruchomości. Niestety dziś nie ma jednolitej bazy interpretacji w tym zakresie. Można by wprowadzić te rozwiązanie przy okazji prac nad procedowanymi obecnie zmianami do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. 

Urzędy skarbowe zaglądają na rachunki bankowe obywateli i firm. Nadmiernie. UODO do MF: przepisy niezgodne z Konstytucją i prawem unijnym

Obowiązujące obecnie przepisy dają organom podatkowym niemal nieograniczony dostęp do rachunków bankowych oraz informacji kredytowych podatników. Otrzymaliśmy już kilka sygnałów od naszych Klientów, którzy zostali zapytani przez organy skarbowe o operacje na ich kontach bankowych, głównie dotyczące dużych przelewów, takich jak darowizny między ojcem a synem.

Podatek od nieruchomości zmieni się od 2025 r. Fotowoltaika, budowle, obiekty małej architektury, urządzenia budowlane. Ministerstwo Finansów zmienia projekt

W dniu 3 września 2024 r. wieczorem Ministerstwo Finansów opublikowało na stronach Rządowego Centrum Legislacji nową wersję projektu przewidującego dużą nowelizację przepisów w zakresie podatku od nieruchomości. 

Wakacje składkowe od 1 listopada 2024 r. Kto skorzysta?

Od 1 listopada 2024 r. będzie można skorzystać z wakacji składkowych. Zgodnie z nowymi przepisami przedsiębiorcy mogą raz w roku wybrać miesiąc, za który nie płacą za siebie składek na ubezpieczenia społeczne.

REKLAMA

Reorganizacja służby celno skarbowej w trakcie sezonu urlopowego. Nowe zarządzenie MF

Zmiany zachodzące w służbie celno – skarbowej, wprowadzone w sezonie urlopowym, mają poprawić skuteczność i wydajność pracy w walce z przestępczością celną i podatkową. Odejście od delegatur na rzecz nowo utworzonych pionów bez wątpienia ograniczy ilość zastępców naczelników urzędów celno skarbowych  oraz pozwoli na skuteczniejsze działanie podwładnych funkcjonariuszy.

Podatek od nieruchomości nie będzie hamulcowym dla OZE. Zmiany w projekcie ustawy o podatkach lokalnych

Jest już nowa wersja projektu ustawy o podatkach lokalnych. Na zmianach najbardziej zyskuje branża OZE, której udało się wpisać do przepisów opodatkowanie elektrowni fotowoltaicznych i magazynów energii tylko od części budowlanych. Wraca więc powiązanie przepisów podatkowych z prawem budowlanym.

REKLAMA