Strona główna » Księgowość » Podatki » CIT » Czy do rozróżnienia ulepszenia od remontu konieczny jest biegły

Czy do rozróżnienia ulepszenia od remontu konieczny jest biegły

Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów

05 czerwca 2008, 05:05

Marcin Banasik

REKLAMA

Spółka z o.o. wykonała prace remontowe w zakupionych lokalach. Poniesione nakłady zaliczyła bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zakres prac, które należało wykonać, nie miał na celu rozbudowy czy ulepszenia, lecz przywrócenie im pierwotnej użyteczności. Innego zdania był urząd skarbowy. Przeprowadzona kontrola uznała, że wykonane prace adaptacyjne nie są wydatkami remontowymi tylko ulepszeniami o charakterze inwestycyjnym. Spółka uważa, że bez powołania biegłego rozstrzygnięcie tego sporu jest niemożliwe. Czy słusznie?

Odpowiedź nie może być jednoznaczna i zależy od stanu faktycznego oraz oceny jakości przeprowadzonego postępowania. Rozgraniczenie w praktyce pojęć „ulepszenie” oraz „remont” może okazać się trudne i wymaga wiadomości specjalistycznych, a zatem ocena tego typu wydatków nie może opierać się na dowolnej ocenie nie popartej starannym postępowaniem dowodowym. Powoływanie biegłego jest fakultatywne, a decyzję w takiej sprawie podejmuje organ podatkowy. Z art. 197 § 1 ordynacji podatkowej wynika, że w przypadku gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne, organ podatkowy może powołać biegłego - osobę dysponującą takimi wiadomościami, w celu wydania opinii.

REKLAMA

Autopromocja

Komplet Podatki 2025 - wiedza dla księgowych i biur rachunkowych

Sygnaliści w biurze rachunkowym. Wzory dokumentów

Należy podkreślić, że rezygnacji z przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego nie może usprawiedliwić użyte w art. 197 ordynacji podatkowej słowo „może”, gdyż regulacja ta pozostawia wprawdzie organowi swobodę w korzystaniu z tego środka dowodowego, jednakże granice tej swobody są wyznaczone przez zasadę prawdy obiektywnej (art. 122 ordynacji podatkowej). Prawo podatkowe nie definiuje pojęć „remont” i „modernizacja” - wyjaśnienia tych pojęć należy szukać w prawie budowlanym. W świetle dotychczasowego orzecznictwa (wyroki NSA z 7 maja 2003 r., sygn. akt SA/Bk 1325/02, WSA z 4 marca 2004 r., sygn. akt III SA 1917/02, z 19 maja 2004 r., sygn. akt III SA 197/03) w sprawach o zawiłym stanie faktycznym automatyczne uznanie przez organ podatkowy, że wydatki poniesione przez podatnika nie są wydatkami remontowymi tylko ulepszeniami i jako takie nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu, często uznaje się za bezpodstawne i przedwczesne.

W razie sporu w tym zakresie organ podatkowy powinien zasięgnąć opinii biegłego - rzeczoznawcy. Organ podatkowy nie może poprzestać jedynie na własnej, pobieżnej znajomości rzeczy. Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych, oceniając charakter prac remontowych i modernizacyjnych w firmie, organy skarbowe nie mogą ograniczać się do sprawdzenia faktur, lecz powinny powołać biegłego.

Bywają jednak sytuacje, kiedy organ podatkowy nie jest związany wnioskiem strony o powołanie biegłego. Dzieje się tak wtedy, jeżeli dokonane ustalenia faktyczne - inne dowody pozwoliły ocenić w sposób wystarczający sporne roboty budowlane jako modernizacyjne i adaptacyjne (tak np. wyrok NSA z 17 stycznia 2007 r., sygn. akt II FSK 576/06). W wyroku z 26 lipca 2006 r. (sygn. akt III SA/Wa 749/06) WSA w Warszawie orzekł podobnie. Skoro organy podatkowe dysponowały decyzjami właściwego organu budowlanego i opisem wniesionych na ich podstawie budynków, sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego - nie musiały uwzględnić wniosku o powołanie biegłego.