REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Brytyjski VAT a przychody i koszty w polskim CIT

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Brytyjski VAT a przychody i koszty w polskim CIT
Brytyjski VAT a przychody i koszty w polskim CIT
shutterstock

REKLAMA

REKLAMA

Brytyjski VAT a przychody i koszty w polskim CIT. Dla celów polskiego podatku dochodowego od osób prawnych polska Spółka ma obowiązek uwzględniać w przychodach podatkowych wartość faktur wystawionych na terytorium Wielkiej Brytanii z tytułu sprzedaży towarów w kwocie brutto (przychód należny), tj. w kwocie powiększonej o brytyjski VAT. Natomiast w kosztach uzyskania przychodów Spółka powinna uwzględnić wydatki ponoszone na terytorium Wielkiej Brytanii z tytułu zakupu towarów wraz z zapłaconym podatkiem VAT, czyli koszty poniesione w kwocie brutto, a także zapłacony przez Spółkę do brytyjskiego urzędu skarbowego brytyjski VAT z tytułu wystawionych przez Spółkę faktur sprzedażowych. Tak zinterpretował przepisy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 24 września 2021 r.

Polska spółka kupuje i sprzedaje towary w Wielkiej Brytanii. Jak ujmować brytyjski VAT w rozliczeniach CIT?

I interpretację wystąpiła polska spółka kapitałowa, która produkuje i sprzedaje podzespoły wykorzystywane w przemyśle motoryzacyjnym. Spółka dostarcza swoje produkty do największych koncernów samochodowych na świecie, w m.in. prowadzi również wymianę handlową z kontrahentami z Wielkiej Brytanii. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Wielkiej Brytanii od dnia 1 stycznia 2021 r., Spółka miała obowiązek zarejestrować się jako podatnik podatku Value Added Tax (odpowiednik polskiego VAT, dalej: „UK VAT”), posiada zatem numer rejestracyjny NIP GB i numer identyfikacyjny przedsiębiorcy EORI.

REKLAMA

Autopromocja

Spółka realizuje sprzedaż podlegającą opodatkowaniu UK VAT z zastosowaniem stawki 20%. Spółka wystawia faktury sprzedaży zgodnie z brytyjskimi przepisami na kwotę netto powiększoną o 20% UK VAT. Wykazany na fakturze podatek UK VAT Spółka płaci do brytyjskiego organu podatkowego.

Ponadto Spółka kupuje towary i usługi w Wielkiej Brytanii i otrzymuje od dostawców tych towarów i usług faktury z UK VAT.

Spółka zapytała Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

  1. Czy przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce jest dla Spółki kwota zawierająca podatek UK VAT należny, wynikający z wystawionych faktur sprzedażowych zawierających UK VAT?
  2. Czy w przypadku, gdy przedmiotem opodatkowania od osób prawnych jest kwota zawierająca podatek UK VAT, to do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć kwotę brutto, tj. powiększoną o UK VAT z faktur kosztowych na towary nabywane przez Spółkę w Wielkiej Brytanii?

VAT w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych CIT

Przychody

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Przepis art. 12 ustawy o o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT) określa rodzaje przychodów podatkowych, wśród których są m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, różnice kursowe. Przychodami z działalności gospodarczej są także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT). Ustawa o CIT wyraźnie stanowi też w art. 12 ust. 4 pkt 9, że do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Koszty

REKLAMA

Ogólna definicja kosztów uzyskania przychodów (tj. kosztów o które można pomniejszyć przychody w celu ustalenia dochodu opodatkowanego CIT) znajduje się w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT wprowadza generalną zasadę, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, a wyjątki od tej zasady są określone w lit. a), b) i c) tego przepisu.

Treść art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

REKLAMA

a) podatek naliczony:
– jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
– w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b) podatek należny:
– w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
– w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
– od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,

c) kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a–16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji – w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług;

Czym jest podatek od towarów i usług?

Przepisy ustawy o CIT w ww. przepisach posługują się pojęciem „podatek od towarów i usług” ale go nie definiują. Dlatego przy jego interpretacji w kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy, zdaniem organów podatkowych (na co wskazuje również art. 4a pkt 7 ustawy o CIT), odnieść się do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Stąd ww. art. 12 ust. 4 pkt 9 oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT, należy interpretować razem z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 11 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa podatku od wartości dodanej to rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą. Państwa członkowskie to państwa członkowskie Unii Europejskiej. A zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez terytorium państwa członkowskiego należy rozumieć terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 3 ww. ustawy, terytorium Unii Europejskiej to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej. A w myśl art. 2 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, terytorium państwa trzeciego to terytorium państwa nie należącego do UE.

Warto też zauważyć,że wyrażenie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku pośredniego funkcjonującego wyłącznie na terytorium Polski, który w przypadku innych państw funkcjonuje (obowiązuje) pod innymi nazwami. W przypadku państw członkowskich Unii Europejskiej funkcjonuje pod pojęciem podatku od wartości dodanej.

Faktury z brytyjskim VAT trzeba ujmować w kwocie brutto

Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedstawionej przez Spółkę sytuacji nie mają zastosowania ww. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnoszące się do podatku od towarów i usług. Bowiem brytyjski VAT nie może być traktowany jako „podatek od towarów i usług” wskazany w art. 12 ust. 4 pkt 9 oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT. Wielka Brytania nie jest już przecież państwem członkowskim UE.

Z tych powodów, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Spółka jest zobowiązana uwzględniać w przychodach podatkowych - wartość faktur wystawionych na terytorium Wielkiej Brytanii z tytułu sprzedaży towarów w kwocie brutto (przychód należny), tj. w kwocie powiększonej o brytyjski VAT. Natomiast w kosztach uzyskania przychodów Spółka powinna uwzględnić wydatki ponoszone na terytorium Wielkiej Brytanii z tytułu zakupu towarów wraz z zapłaconym przez Spółkę podatkiem VAT, czyli koszty poniesione w kwocie brutto, a także zapłacony przez Spółkę do brytyjskiego urzędu skarbowego brytyjski VAT z tytułu wystawionych przez Spółkę faktur sprzedażowych.

Wystąpienie Wielkiej Brytanii z UE - podstawa prawna

Dyrektor KIS przypomniał, że umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE C 384 I z 12 listopada 2019 r., str. 1; dalej: „Umowa Brexitowa”) jest to porozumienie o charakterze międzynarodowym, na podstawie którego Wielka Brytania opuściła Unię Europejską – w art. 126 przewiduje, że: „obowiązuje okres przejściowy lub okres wdrażania, który rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy i kończy się w dniu 31 grudnia 2020 r.”.
Wdrażając postanowienia Umowy Brexitowej do polskiego ustawodawstwa, uchwalano ustawę z dnia 19 lipca 2019 r. o okresie przejściowym, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. z 2019 r., poz. 1516; dalej: „Ustawa Brexitowa”).

Ustawa Brexitowa weszła w życie, w dniu w którym weszła w życie również Umowa Brexitowa, który to dzień został ogłoszony w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” przez ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej (art. 3 i 4 Ustawy Brexitowej). Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 30 stycznia 2020 r. w sprawie wejścia w życie Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (M.P. 2020 poz. 107), dniem wejścia w życie Umowy Brexitowej oraz Ustawy Brexitowej jest 1 lutego 2020 r.
Przepis art. 1 Ustawy Brexitowej stanowi, że ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w okresie przejściowym, o którym mowa w art. 126 Umowy Brexitowej, rozumie się przez to również Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Jednocześnie, w myśl art. 127 ust. 1 Umowy Brexitowej, o ile Umowa Brexitowa nie stanowi inaczej, w okresie przejściowym prawo Unii ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i na jego terytorium. W okresie przejściowym prawo Unii mające zastosowanie zgodnie z ust. 1 wywołuje takie same skutki prawne w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, jakie wywołuje w Unii i w jej państwach członkowskich, oraz jest stosowane zgodnie z tymi samymi metodami i ogólnymi zasadami, jak te mające zastosowanie w Unii (art. 127 ust. 3 Umowy Brexitowej).

Zatem, w okresie od 1 lutego 2020 r. (tj. od dnia wejścia w życie Umowy Brexitowej) do końca okresu przejściowego z art. 126 Umowy Brexitowej (do dnia 31 grudnia 2020 r.) Wielka Brytania była w dalszym ciągu traktowana jako państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Ważne!
Natomiast, z dniem 1 stycznia 2021 r. w wyniku zakończenia procesu opuszczania przez Wielką Brytanię struktur Unii Europejskiej, stała się krajem nienależącym do Unii Europejskiej.

Brexit a VAT - wyjaśnienia Ministerstwa Finansów

Dyrektor KIS powołał się także na wyjaśnienia Ministerstwa Finansów zawarte w broszurze informacyjnej pt. „Konsekwencje na gruncie VAT upływu okresu przejściowego po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej”: „Po upływie okresu przejściowego (który zakończył się 31 grudnia 2020 r.) Wielka Brytania będzie dla celów VAT traktowana jako państwo trzecie, z zastrzeżeniem postanowień Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej, zgodnie z którym na terytorium Irlandii Północnej w dalszym ciągu będą obowiązywać unijne regulacje VAT w odniesieniu do towarów (zastrzeżenie to nie obejmuje świadczenia usług)”. Z broszury tej wynika też, że: „Po zakończeniu okresu przejściowego unijne i krajowe przepisy o VAT dotyczące przemieszczeń (dostaw) towarów dokonywanych pomiędzy państwami UE nie będą miały zastosowania do obrotu towarowego między państwami członkowskimi (UE-27) a Zjednoczonym Królestwem (z wyjątkiem terytorium Irlandii Północnej)”.

Stąd brytyjski podatek VAT po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej i zakończeniu tzw. okresu przejściowego nie jest uznawany za podatek od wartości dodanej obowiązujący na terytorium Unii Europejskiej.

A zatem brak jest podstaw prawnych, aby traktować brytyjski VAT jako podatek od towarów i usług” wskazany w przepisach art. 12 ust. 4 pkt 9 oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT. Dlatego też nie można wyłączać brytyjskiego VAT z przychodów i kosztów polskiej Spółki prowadzącej wymianę handlową z kontrahentami z Wielkiej Brytanii.

Przychodem Spółki powinna być więc wynikająca z wystawionych faktur kwota brutto, tj. razem z brytyjskim podatkiem VAT, bowiem art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT nie ma zastosowania do brytyjskiego VAT.

W przypadku kosztów uzyskania przychodów, zdaniem Dyrektora KIS, trzeba uznać, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT nie ma zastosowania w opisanej przez Spółkę sytuacji, bowiem dotyczy on podatku od towarów i usług, a nie brytyjskiego VAT. Zatem kosztami podatkowymi Spółki są:
- wydatki ponoszone przez Spółkę na terytorium Wielkiej Brytanii z tytułu zakupu towarów w kwocie brutto, a także
- zapłacony przez Spółkę do brytyjskiego urzędu skarbowego brytyjski VAT z tytułu wystawionych przez Spółkę faktur sprzedażowych.

Wyrok WSA dot. norweskiego VAT. Wątpliwości pozostają

W opisywanej interpretacji Dyrektor KIS uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Spółka, powołując się m.in. na wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 1152/20 (dotyczący norweskiego VAT - MVA /Merverdiavigift/) uważała bowiem, że nie musi uwzględniać faktur z brytyjskim VAT w swoich kosztach i przychodach podatkowych - w kwocie brutto.

WSA w Gdańsku w ww. wyroku stwierdził, że „W ocenie Sądu, brak jest przepisu, który nakazywałby wprost rozpoznanie przychodu z tytułu podatku MVA, który - na co zwracał uwagę wnioskodawca - nie powoduje definitywnego przysporzenia po stronie Spółki. Reasumując, zdaniem Sądu, wskazane w skardze przepisy powinny być interpretowane w duchu IV Dyrektywy z uwzględnieniem Umowy pomiędzy UE, a Królestwem Norwegii. Przyjmując taki sposób wykładni należało dojść do wniosku, że pojęcie podatku od towarów i usług w PDP obejmuje swoim zakresem norweski podatek VAT. W konsekwencji przy ustalaniu przychodu należałoby pominąć ten podatek, a przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu podatek ten należałoby wyłączyć z kosztów”.

Spółka analizując ww. wyrok uznała, że skoro norweski VAT dla celów CIT należy traktować na równi z podatkiem od towarów i usług, to również należałoby tak traktować brytyjski VAT. Bo ani Norwegia ani Wielka Brytania nie są państwami członkowskimi UE.

Jednak warto też zauważyć, że WSA w Gdańsku w ww. wyroku zwrócił m.in. uwagę na fakt, że "(...) istnieje pośrednio akt prawny, który wskazuje na tożsamy charakter unijnego i norweskiego podatku od wartości dodanej - jest to Umowa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej. W powyższej umowie wskazano, iż "(...) Unia i Norwegia są sąsiadami i prężnymi partnerami handlowymi, a także stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (...), które ma na celu promowanie stałego zrównoważonego wzmacniania więzi handlowych i gospodarczych między umawiającymi się stronami na równych warunkach konkurencji oraz przestrzegania tych samych zasad, by stworzyć jednorodny Europejski Obszar Gospodarczy, uznając, że kwestie podatkowe nie wchodzą wprawdzie w zakres Porozumienia EOG, ale współpraca mająca na celu skuteczniejsze stosowanie i egzekwowanie VAT leży w interesie Unii i Norwegii. Zgodnie z art. 3 Umowy, VAT oznacza w odniesieniu do Unii, podatek od wartości dodanej - zgodnie z dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz w odniesieniu do Norwegii, podatek od wartości dodanej, zgodnie z norweską ustawą z dnia 19 czerwca 2009 r. nr 58, dotyczącą podatku od wartości dodanej.
W ocenie Sądu, powyższe potwierdza tożsamy charakter podatku od towarów i usług, podatku od wartości dodanej i norweskiego MVA - ich mechanizmów i fundamentalnych zasad opodatkowania obrotu netto. Natomiast sam fakt, iż Norwegia nie jest państwem członkowskim Unii Europejskiej, stąd też podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Królestwa Norwegii nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług, ani podatkiem od wartości dodanej, nie jest wystarczającym, by podatnik był zobligowany do wykazywania go w kategorii przychodów podatkowych
."

Co prawda Wielka Brytania nie należy do EOG jak Norwegia ale zasady brytyjskiego VAT odnośnie opodatkowania obrotu netto są oczywiście analogiczne do unijnego i polskiego VAT. Stąd, na gruncie ww. wyroku WSA w Gdańsku może powstać wątpliwość, czy Dyrektor KIS prawidłowo zinterpretował przepisy.

Wobec tych rozbieżności interpretacyjnych podatnicy realizujący wymianę handlową z Wielką Brytanią powinni zachować szczególną ostrożność. Wydaje się jednak, że warto skarżyć interpretacje i inne decyzje organów podatkowych w tej kwestii, bo nie jest wykluczone, że sądy administracyjne staną tu po stronie podatników.

Paweł Huczko

Źródło: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 września 2021 r. (sygn.  0111-KDIB1-2.4010.321.2021.1.BD).

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
PKWiU 2025 - będzie nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015.

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

Usługi dietetyczne są zwolnione z VAT. Ale nie te świadczone na rzecz osób zdrowych. Dlaczego?

Usługi dietetyczne, które nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego (związanego z celem medycznym), w szeregu przypadków nie mogą również korzystać ze zwolnienia podmiotowego (limit obrotów do 200 000 zł rocznie). Oznacza to, że dietetycy świadczący usługi doradztwa w zakresie dietetyki (konsultacji indywidualnych) opodatkowane VAT muszą zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT, niezależnie od wysokości swoich obrotów i doliczać do ceny swoich usług netto podatek VAT w stawce 23%. Problem w tym, że wiele usług dietetyków ma charakter złożony (szkolenia z zakresu diet, podawanie w internecie pakietów diet dla osób zaliczanych do określonych kategorii wiekowych itp). Dlaczego usługi dietetyków świadczone na rzecz osób zdrowych nie korzystają ze zwolnienia z VAT wyjaśnił WSA w Gliwicach w wyroku z 29 stycznia 2025 r.

Niższe grzywny za niektóre przestępstwa skarbowe od 2026 roku. Nowelizacja Kks i Ordynacji podatkowej przyjęta przez rząd

W dniu 27 maja 2025 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy (kks) oraz ustawy - Ordynacja podatkowa, przedłożony przez Ministra Finansów. Ta nowelizacja ma na celu uproszczenie administracyjnych obowiązków podatkowych oraz złagodzenie kar za przestępstwa skarbowe, które nie powodują bezpośrednich strat w podatkach.

REKLAMA

JPK_KR_PD już nadchodzi – nowy obowiązek dla podatników CIT. Czy Twoja firma jest gotowa?

Nowy plik JPK_KR_PD to nie tylko kolejne wymaganie fiskusa, ale prawdziwa rewolucja w raportowaniu księgowym. Od 2025 roku obowiązek ten obejmie duże firmy, od 2026 – podmioty zobowiązane do przesyłania ewidencji JPK VAT, a od kolejnego roku – pozostałych podatników CIT. Zmiany w planie kont, nowe struktury danych, testy, audyty – przygotowań jest sporo, a czasu coraz mniej. Zobacz, co musisz zrobić, by nie obudzić się z ręką w księgowym chaosie.

Kiedy członek rodziny współpracujący przy rodzinnym biznesie musi być zgłoszony do ZUS?

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nakłada obowiązek zgłoszenia do ZUS i odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność i z szeroko rozumianymi zleceniobiorcami. Podobnie czyni ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego. Analizy wymaga zatem, kto spełnia definicję takiej osoby współpracującej i czy jej sytuacja uzależniona jest od formy tej współpracy - umownej bądź bezumownej. Spory z ZUS w przedmiocie obowiązku objęcia osób współpracujących ubezpieczeniami społecznymi trafiają aż do Sądu Najwyższego, warto więc wziąć pod uwagę również aktualne orzecznictwo w tej materii.

Francuska Administracja Celna wprowadza nowy system Obligatoryjnej Koperty Logistycznej (ELO). Co muszą wiedzieć przewoźnicy? Uproszczenie procedur dla kierowców

ELO to cyfrowe rozwiązanie, które usprawni proces odprawy celnej na granicy między Francją a Wielką Brytanią. Jest to francuski odpowiednik GMR - system będzie wymagać utworzenia jednej elektronicznej „koperty logistycznej” dla każdego pojazdu, zawierającej wszystkie niezbędne dane celne oraz deklaracje bezpieczeństwa.

Stracił rodzinę w wypadku i miał zapłacić zaległy podatek. WSA kontra skarbówka

Mimo że jako dziecko stracił całą rodzinę w tragicznym wypadku, a wypłacone mu po latach odszkodowanie miało choć częściowo złagodzić tę krzywdę, organy skarbowe domagały się od Huberta zapłaty blisko 150 tys. zł podatku od odsetek. Sprawa trafiła aż do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który uznał stanowisko fiskusa za niesprawiedliwe. Teraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przyznał rację Rzecznikowi Praw Obywatelskich i uchylił decyzje skarbówki — choć wyrok wciąż nie jest prawomocny.

REKLAMA

Opłata skarbowa od pełnomocnictwa - zmiany od 2025 roku

Krajowa Informacja Skarbowa przypomniała w komunikacie, że od 1 stycznia 2025 r. zmianie uległy przepisy regulujące zasady wnoszenia opłaty skarbowej od pełnomocnictw składanych w formie elektronicznej za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.

Jak Ministerstwo Finansów liczy lukę VAT? Metodą odgórną (top – down)

Ministerstwo Finansów poinformowało w komunikacie z 22 maja 2025 r., że metoda liczenia luki VAT od lat pozostaje niezmienna a jej opis jest opublikowany na stronie resortu. Luka VAT liczona jest względem VAT w ujęciu rachunków narodowych publikowanych przez GUS, tj. w ujęciu memoriałowym, w którym dochody ujmowane są za okres od lutego do stycznia kolejnego roku. Szacunki luki VAT dla lat 2022-2023, pomimo uwzględnienia wpływu istotnych zmian systemowych (m.in. tarcze antyinflacyjne, rekompensaty energetyczne) wskazują na znaczący wzrost luki względem poprzedzających ich lat. W 2023 roku luka VAT wynosiła 13,5%. Obecne szacunki wskazują na zmniejszenie się luki VAT w Polsce w 2024 r. do 6,9%.

REKLAMA