Najem urządzenia z zagranicy a podatek u źródła w Polsce

Tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 4 lipca 2014 r. (nr ITPB4/423-42/14/AM).

Najem urządzenia od zagranicznego kontrahenta

Sprawa dotyczyła spółki, działającej w branży transportu międzynarodowego i wewnątrzwspólnotowego. Spółka zawarła umowę z duńskim kontrahentem, na podstawie której zobowiązała się do przewozu nadanych przez niego towarów. W celu realizacji usługi, spółka zawarła z kontrahentem (w formie aneksu do umowy głównej) umowę najmu naczepy, w zamian za wynagrodzenie. Spółka wykorzystywała naczepę do przewozu towarów na terenie krajów Unii Europejskiej (z wyłączeniem Polski). Na tle powyższego, spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy od przedmiotowego wynagrodzenia powinna potrącać podatek u źródła.

Przedstawiając własne stanowisko, spółka wskazała, że wynajmowana naczepa nie może być uznana za urządzenie przemysłowe, handlowe czy naukowe w rozumieniu art. 12 ust. 3 polsko-duńskiej u.p.o., zaś przychody z tytułu wynajmu naczepy powinny być zakwalifikowane do zysków przedsiębiorstwa (w takiej sytuacji obowiązek pobrania podatku u źródła nie powstanie). Biorąc pod uwagę fakt, że duńska spółka nie posiada zakładu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i prowadzi swoją działalność tylko poprzez swoją siedzibę w Danii (przy czym spółka duńska dostarczyła certyfikat rezydencji podatkowej) całość jej dochodów powinna być opodatkowana wyłącznie w Danii. Dodatkowo biorąc pod uwagę fakt, że wszelkie zdarzenia, których efektem jest osiągnięcie dochodu miały miejsce poza terytorium Polski, według Spółki nie powinien zajść obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, bo źródło dochodów z najmu znajduje się poza Polską.

Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe. W ocenie organu pojęcie „urządzenie przemysłowe” należy rozumieć jako urządzenie służące wykonywaniu danej czynności w przemyśle w szerokim tego słowa znaczeniu, a więc obejmujące także środki transportu. W zakresie tej definicji mieści się również naczepa do ciągnika siodłowego, która jest zespołem elementów i służy do wykonywania określonych czynności, w szczególności jest urządzeniem transportowym. Co więcej, dyspozycja art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wprost wskazuje, że urządzeniem przemysłowym jest także środek transportu. Spółka ma zatem obowiązek pobrania podatku u źródła.

Komplet "żółtych książek" - Podatki 2015

Należności licencyjne i urządzenia przemysłowe – kwestie sporne

Kwestia traktowania środków transportu, narzędzi czy maszyn jako urządzeń przemysłowych budzi wiele kontrowersji i praktycznych problemów wśród płatników. Brak jasno sformułowanych przepisów prowadzi często do odmiennych interpretacji, przejawiających się tym, że organy podatkowe rozstrzygają sprawy na niekorzyść podatników.

W komentowanej sprawie występują dwie kwestie sporne: czy należności z tytułu najmu naczep wypłacane przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Polski spółce mającej siedzibę na terytorium Danii, są należnościami licencyjnymi, w rozumieniu art. 12 polsko-duńskiej u.p.o. i spółka wypłacająca te należności zobowiązana jest pobrać, jako płatnik, podatek u źródła oraz czy w przypadku wykorzystania naczep poza granicami Polski, można uznać, że zagraniczny kontrahent uzyskuje dochody mające swoje źródło w Polsce.

Naczepa jako urządzenie przemysłowe - stanowisko organów bez zmian

Najnowsza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest kolejnym przykładem ugruntowanej już linii interpretacyjnej dotyczącej konieczności poboru podatku u źródła przy wypłacie do zagranicznego kontrahenta należności w związku z najmem naczep. Poza komentowanym stanowiskiem organów, Minister Finansów wydał jeszcze kilka innych interpretacji, w których potwierdza, że naczepa jest środkiem transportu mieszczącym się w definicji urządzenia przemysłowego, do którego odnosi się art. 21 ust 1 pkt 1 ustawy o CIT. W konsekwencji płatnik ma obowiązek pobrania podatku u źródła w sytuacji wypłaty do kontrahenta zagranicznego wynagrodzenia za najem takich urządzeń. Podobna klasyfikacja, traktująca naczepy jako urządzenia przemysłowe, jest dokonywana przez organy również na gruncie u.p.o. (pomimo braku wyraźnego odniesienia do środków transportu w definicji należności licencyjnych).

Ciężko jest jednak zgodzić się z takim stanowiskiem organów podatkowych w każdym przypadku, szczególnie w sytuacji, gdy wspomniane urządzenia są narzędziami wykorzystywanymi przez spółki jedynie w transporcie przy przewozie ładunków, nie zaś bezpośrednio w procesie produkcji. Niemniej jednak, niezależnie od podejścia płatników, w orzecznictwie sądów administracyjnych również przyjęło się stanowisko, że naczepy są urządzeniami przemysłowymi (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 października 2013 r., sygn. I SA Wr 1466/13), co sprawia, że wszelkie próby sporów z organami i sądami w tym zakresie mogą nie przynieść oczekiwanych efektów.

Polecamy: Komplet : IFK + MK + Infororganizer

Kasy fiskalne 2015 / 2016 – zwolnienia

Kalkulatory

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Miejsce osiągania dochodów – szansa na pozytywne rozstrzygniecie

Inaczej przedstawia się sytuacji w zakresie sporu o miejsce uzyskania dochodu. Trzeba pamiętać, że zgodnie z ustawą o CIT, nierezydenci podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tzn. tylko od dochodów uzyskiwanych na terytorium Polski. Przepisy ustawy o CIT w tym zakresie nie uzależniają opodatkowania dodatkowo od rezydencji płatnika, miejsca świadczenia usług, wykonywania czynności lub dokonania wypłaty.

W komentowanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że źródło osiągania dochodów będzie położone na terytorium Polski, z uwagi na fakt, że zagraniczny przedsiębiorca będzie uzyskiwać dochód od spółki będącej polskim rezydentem podatkowym. Przedmiotowe stanowisko nie jest odosobnione. Podobna interpretacja, według której miejscem uzyskania przychodu jest siedziba najemcy (w analizowanym przypadku Polska) jest obecnie powszechnie przyjęta przez organy podatkowe. Zasada ta jest stosowana niezależnie od tego, gdzie dane urządzenie jest faktycznie wykorzystywane.

---

Takie podejście oznacza, że wszystkie płatności polskich przedsiębiorców dokonywane na rzecz kontrahentów zagranicznych z tytułu najmu urządzeń przemysłowych powinny być uznawane za dochody osiągane na terytorium Polski. Organy podatkowe wydają się przy tym ignorować stanowisko sądów administracyjnych, które w podobnych przypadkach często wiążą miejsce osiągania dochodu z miejscem wykorzystywania urządzenia a nie z siedzibą polskiego płatnika (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2014 r., sygn. I SA/Wr 1825/13).

W praktyce, oznacza to szansę dla podatników na odzyskanie pobranego w przeszłości podatku u źródła z tytułu wynajmu naczep, w przypadku gdy były one wykorzystywane w całości poza granicami Polski (o ile stanowisko sądów nie ulegnie zmianie). Natomiast z uwagi na stanowisko organów podatkowych, uzyskanie pozytywnego rozstrzygnięcia będzie mogło wymagać drogi sądowej. 

Dominika Widemajer, konsultant w Dziale Prawno-Podatkowym PwC