Zasady rozliczania kosztów w czasie przez podatników PIT

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą wywiązać się z obowiązków ewidencyjnych zakładając podatkową księgę przychodów i rozchodów albo prowadzić pełną księgowość w formie ksiąg rachunkowych, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

Wybór formy prowadzenia ewidencji przekłada się na zastosowanie metody rozliczania kosztów podatkowych w czasie. Zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych w prawidłowej dacie może zadecydować o prawidłowym obliczeniu podatku.

Rozliczanie kosztów w czasie przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów rozliczają koszty uzyskania przychodów metodą kasową albo metodą memoriałową.

Wybór metody kasowej oznacza, że podatnicy zaliczą wydatki do kosztów podatkowych w roku, w którym wydatki (koszty) zostały poniesione. Dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) albo innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Podatnicy stosujący metodę kasową mogą więc uwzględnić w księdze podatkowej bieżącego roku podatkowego koszty poniesione w danym roku nawet wówczas, gdy zdarzenie gospodarcze, z którym związany był wydatek, może przynieść przychód dopiero w latach następnych. W przypadku metody kasowej, podatnik nie musi również zastanawiać się nad podziałem kosztów na bezpośrednie i pośrednie.

Rozliczanie kosztów zgodnie z metodą memoriałową, polega na ich ewidencjonowaniu w powiązaniu z przychodami danego roku. Do kosztów podatkowych danego roku możemy zaliczyć wydatki poniesione w tym roku, zaliczymy do nich również koszty poniesione w roku poprzedzającym rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów danego roku podatkowego oraz określone koszty poniesione w roku następnym, ale dotyczące danego roku podatkowego. 

Należy pamiętać, że wybierając metodę memoriałową rozliczania kosztów w czasie, należy stale w każdym roku podatkowym prowadzić księgi podatkowe w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego.

Moment, w którym wydatek możemy uznać za koszt podatkowy zależy od rodzaju poniesionego kosztu. W przypadku kosztów bezpośrednich, wydatek zaliczymy do kosztów podatkowych z chwilą uzyskania przychodu, którego koszt dotyczy, a w przypadku kosztów pośrednich - w dniu poniesienia kosztu, rozumianym jako dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu