REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.
Porada Infor.pl

Jak rozliczać należności licencyjne - PIT-y 2008

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Waldemar Żuchowski
Doradca podatkowy
PIT 2008
PIT 2008

REKLAMA

REKLAMA

Prowadzę firmę w branży komputerowej. Ostatnio na potrzeby swojej działalności zakupiłem od zagranicznego kontrahenta profesjonalny program komputerowy, od którego muszę co miesiąc uiszczać uzgodnioną w umowie opłatę licencyjną. Z tego co wiem zgodnie z przepisami jestem płatnikiem zryczałtowanego podatku jaki naliczam co miesiąc w odpowiedniej wysokości od wspomnianej opłaty licencyjnej na podstawie umowy międzynarodowej. Czy w związku z tym wiążą się dla mnie jeszcze jakieś inne obowiązki podatkowo – rozliczeniowe wobec fiskusa.

REKLAMA

Tak.

Bez względu na rezydencję podatkową zagranicznego podmiotu, opodatkowując dochody z praw autorskich, należy uwzględnić przepisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 21 ust. 2 ustawy o CIT). Umowy takie, w razie wątpliwości, mają pierwszeństwo przed polskimi ustawami podatkowymi (art. 91 ust. 2 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r.), w szczególności jeżeli określają korzystniejsze zasady lub stawki opodatkowania.

Warto zauważyć, że w przypadku gdy należności licencyjne wypłacane są nierezydentowi mającemu siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie, z którym Polska nie podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, trzeba będzie pobrać przy wypłacie tej należności podatek w wysokości 20%.

REKLAMA

Podobnie (ale z uwzględnieniem stawki z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) trzeba będzie postąpić jeżeli umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania określa wprost, że należności licencyjne obejmują również opłaty za użytkowanie programów komputerowych.

REKLAMA

Jeżeli podmiot (osoba prawna) uzyskujący dochody z praw autorskich ma rezydencję podatkową w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, stawka podatku od tych przychodów jest zmniejszona do 10% w okresie do 30 czerwca 2009 r., a od 1 lipca 2009 r. – 5% (art. 6 ust. 1 ustawy z 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw - Dz.U. z 2004 r. Nr 254 poz. 2533). Dotyczy to jednak tylko podmiotów powiązanych.

Powiązanie, o którym mowa polega na tym, że:
- polska spółka posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki zagranicznej (uzyskującej przychody z określonych tytułów) lub,
- spółka zagraniczna posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki polskiej lub,
- spółka podlegając w państwie członkowskim opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania posiadała bezpośrednio - zarówno w kapitale polskiej spółki, jak i kapitale spółki zagranicznej - nie mniej niż 25% udziałów (akcji).

A odbiorcą odsetek i należności licencyjnych jest spółka zagraniczna albo zagraniczny zakład takiej spółki, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie unijnym, w którym zagraniczny zakład jest położony.

Zwolnienie od podatku należności licencyjnych i odsetek może być stosowane, jeżeli spółki powiązane, o których mowa powyżej, posiadają udziały (akcje) w kwalifikowanej wysokości nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Natomiast w przypadku, gdy umowa międzynarodowa nie wskazuje programów komputerowych, jako przedmiotu należności licencyjnych – wtedy podatku nie trzeba pobierać u źródła (czyli przy wypłacie należności licencyjnych). Jest to dość kontrowersyjna kwestia (fiskus uważa inaczej) ale potwierdzona jednolitym orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyroki NSA z 20 czerwca 2001 r., sygn. akt III SA 163/00, oraz z 5 lipca 2001 r., sygn. akt I SA/Łd 758/99, a także wyroki WSA z z 25 października 2004 r., sygn. akt II SA 2336/03, z 23 maja 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 630/05, 29 sierpnia 2006 r. (III SA/Wa 1400/2006, czy z 9 stycznia 2007 r. (III SA/Wa 1643/2006).

Dalszy ciąg materiału pod wideo


Niezależnie od obliczenia, pobrania i uiszczenia zryczałtowanego podatku od opłaty licencyjnej, istnieją dla Pana jeszcze inne obowiązki rozliczeniowe.

Ponieważ rodzaj rozliczenia podatkowego uzależniony jest od formy prowadzonej działalności, a z pytania nie wynika w jakiej formie prowadzi Pan swoją działalność gospodarczą w związku z tym zaprezentuję różne rozwiązania.

Płatnicy zryczałtowanego podatku (20%), którzy wypłacają zagranicznym kontrahentom odsetki lub należności licencyjne czy dywidendy lub wynagrodzenie za świadczenie niektórych usług (m. in. doradczych, reklamowych, badania rynku), mają obowiązek sporządzenia i złożenia Informacji o przychodach. I tak osoby fizyczne (spółki osobowe) wypełniają formularz IFT-1/IFT-1R, natomiast osoba prawna wypełnia formularz IFT-2/IFT-2R.

Wyżej wymienione informacje obejmują wszystkie te przychody (dochody), które zgodnie z przepisami ustawy o PIT lub ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) powinny podlegać zryczałtowanemu opodatkowaniu u źródła.

Formularz IFT-1R należy złożyć do końca lutego roku następnego, IFT-2R do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym (jeśli pokrywa się on z rokiem kalendarzowym, to do końca marca).

Dla osób prawnych o informacjach IFT-2 mówi art. 26 ust. 3 – 3d ustawy o CIT. Zgodnie z zasadą informacje te mają obowiązek sporządzać i przekazywać podatnikom (kontrahenci zagraniczni) oraz organom podatkowym płatnicy pobierający zryczałtowany podatek u źródła od przychodów uzyskiwanych przez osoby zagraniczne. Chodzi m. in. o dochody z ww. źródeł.

Informację IFT-2 powinni również sporządzić i przekazać (ale tylko organowi podatkowemu, a nie podatnikom) przedsiębiorcy, którzy wypłacają należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, kiedy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązani do poboru podatku u źródła.

Analogiczne regulacje znajdziemy w art. 42 ust. 2 pkt 2, ust. 3 – 6 ustawy o PIT. Informacje IFT-1 przekazuje się na podobnych zasadach i w podobnych przypadkach jak informacje IFT-2.

Istnieje tylko jedna odrębność, która wynika z art. 42 ust. 7 ustawy o PIT, a związana jest z innym systemem opodatkowania dochodów z oszczędności, jaki obowiązuje w Unii Europejskiej. Jeżeli bowiem osoba zagraniczna uzyskuje tzw. dochody z oszczędności – objęte informacją IFT-3, wówczas dochodów tych nie wykazuje się dodatkowo w informacji IFT-1.

Jak wynika z przepisów ustaw o PIT i CIT, przewidują one natomiast różne terminy sporządzania informacji IFT.

Polecamy: Zwrot VAT za materiały budowlane - limity zwrotu

Polecamy: Ile zapłacisz PIT przy sprzedaży domu, mieszkania lub działki?

Z ustawy o PIT wynika, iż informacje IFT-1 powinny być sporządzone i przesłane urzędom oraz podatnikom w terminie do końca lutego roku następującego po tym roku podatkowym, w którym uzyskiwane były przychody (dochody) objęte informacja IFT.

Jeżeli płatnik wcześniej zakończy działalność to informację musi sporządzić i przekazać w terminie do dnia zaprzestania działalności (w obu przypadkach jest to informacja IFT-R). Z kolei płatnik na pisemny wniosek podatnika (kontrahent zagraniczny) jest obowiązany w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, sporządzić i przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imienną informację. Wówczas jest to informacja IFT-1.

Nawet jeżeli płatnik w trakcie roku sporządzi jedną lub więcej IFT-1, to tak czy inaczej powinien po zakończeniu roku sporządzić „zbiorczą” informację IFT-1R, w której wykaże wszystkie dochody osiągnięte w danym roku przez podatnika, a które objęte są obowiązkiem ujęcia w formularzu IFT. A ponadto sporządzenie informacji jednorazowej nie zwalnia go od sporządzenia informacji całorocznej do końca lutego.

Inne natomiast terminy są przewidziane do wystawienia informacji IFT-2 (dla podatników będącymi osobami prawnymi). Informację należy sporządzić i przesłać do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym wypłacone były przychody. Przedsiębiorca, u którego rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym powinien sporządzić je do końca marca roku następnego.

Jeżeli płatnik wcześniej zakończy działalność, informację musi sporządzić i przekazać w terminie do dnia zaprzestania działalności (jest to informacja IFT-2R). I w takim przypadku płatnik na pisemny wniosek podatnika w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku ma obowiązek sporządzić i wysłać podatnikowi i do urzędu skarbowego informację IFT-2. Istnieje również obowiązek sporządzenia rocznej informacji IFT-2R (w terminie do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego).

Gdzie składać IFT

Mając na uwadze przepisy ustaw o PIT i CIT , informacje IFT powinny być składane do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie jednak z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie właściwości organów podatkowych, w razie poboru podatku za pośrednictwem płatnika właściwi miejscowo naczelnicy urzędów skarbowych ustalani są ze względu na adres jego siedziby lub miejsca zamieszkania. W związku z powyższym właściwym urzędem skarbowym do złożenia IFT, będzie właściwy urząd ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania płatnika.


W jakiej walucie

Z przepisów nie wynika bezpośrednio w jakiej walucie powinny być wykazane kwoty (podatku, kwoty przychodów itd.) w formularzach IFT. Ze względu na to, że podatek jest pobierany w złotych oraz, że podstawa jest wykazywana również w złotych w związku z tym należałoby odpowiednie kwoty podać również w złotych. Można dodatkowo (informacyjnie) przy kwocie w złotych podać w nawiasie kwotę w walucie obcej – jeżeli przedsiębiorca wypłaca kontrahentowi zagranicznemu kwoty przychodu w jego walucie.


Konsekwencje niezłożenia lub błędnego złożenia IFT

Zgodnie z przepisami Ordynacji Podatkowej oraz Kodeksu Karnego Skarbowego informacje IFT należy traktować jak deklaracje podatkowe. Płatnik zobowiązany jest do ich złożenia i dlatego karze może podlegać samo niezłożenie informacji IFT w terminie.

Natomiast przepisy Kodeksu karnego skarbowego z jakichś względów (bliżej niezrozumiałych) różnicują odpowiedzialność w zależności od tego czy chodzi o informację IFT-1/IFT-1R czy IFT-2/IFT-2R. A więc niezłożenie informacji IFT-1/IFT-1R według k.k.s. jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym (w zależności od wagi czynu) określonym w art. 80 § 2 lub § 4 k.k.s. – przepis ten odwołuje się bezpośrednio do informacji, o których mowa w art.. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.

Do czynienia z czynem zabronionym mamy zawsze, a także wówczas, kiedy przedsiębiorca obowiązany do jej złożenia nie działa jako płatnik (kiedy informacja IFT dotyczy przychodów wolnych od podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). W przypadku natomiast niezłożenia informacji IFT-2/IFT-2R (w k.k.s. brak przepisu szczególnego w tym zakresie) jest wykroczeniem skarbowym zgodnie z art. 79 § 2 k.k.s., które zagrożone jest karą grzywny w wysokości do 20 – krotności minimalnego wynagrodzenia.

Czynem zabronionym nie jest i nie podlega karze niezłożenie informacji IFT-2/IFT-2R w przypadku przychodów zwolnionych od podatku na podstawie umowy międzynarodowej. Osoba składająca informację nie działa wówczas jako płatnik.

Z podobnym schematem działania mamy do czynienia w razie ewentualnego złożenia powyższych nieprawdziwych informacji IFT, tj. złożenie nieprawdziwej informacji IFT-1/IFT-1R jest przestępstwem skarbowym – art. 80 § 3 k.k.s., natomiast złożenie nieprawdziwej informacji IFT-2/IFT-2R nie podlega odpowiedzialności karnoskarbowej, bowiem brak w tym przypadku podstawy prawnej.

Waldemar Żuchowski
Ekspert podatkowy

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
KSeF: Podatkowa rewolucja od 1 lutego 2026! Księgowi alarmują: chaos, niejasne przepisy i strach przed zmianami

Od 1 lutego 2026 roku Krajowy System e-Faktur (KSeF) stanie się obowiązkowy dla największych firm, a dwa miesiące później dla całej reszty przedsiębiorców. Mimo zbliżającego się terminu, wciąż brakuje ostatecznych przepisów, a dokumentacja techniczna nie rozwiewa wszystkich wątpliwości. Księgowi biją na alarm – obawiają się chaosu organizacyjnego, przeciążenia obowiązkami i braku jasnych wytycznych. Przedsiębiorców czeka rewolucja, na którą wielu z nich wciąż nie jest gotowych.

Obowiązkowy KSeF 2026: Prof. W. Modzelewski: Dlaczego trzeba wywrócić do góry nogami obecny system fakturowania? Sprzeczności w kolejnej wersji nowelizacji ustawy o VAT

Obecny system fakturowania w bólach rodził się przed trzydziestu laty – dlaczego teraz trzeba go wywrócić do góry nogami, wprowadzając obowiązkowy model KSeF? Pyta prof. dr hab. Witold Modzelewski. I jednocześnie zauważa, że po uważnej lekturze kolejnej wersji przepisów dot. obowiązkowego KSeF, można dojść do wniosku, że oczywiste sprzeczności w nich zawarte uniemożliwiają ich legalne zastosowanie.

Obowiązki podatkowe pracowników transgranicznych - zasady, terminy, reguła 183 dni, rezydencja podatkowa

W dobie rosnącej mobilności zawodowej coraz więcej osób podejmuje zatrudnienie poza granicami swojego kraju. W niniejszym artykule omawiamy kluczowe zagadnienia dotyczące obowiązków podatkowych pracowników transgranicznych, którzy zdecydowali się podjąć zatrudnienie w Polsce.

Jaka inflacja w Polsce w 2025, 2026 i 2027 roku - prognozy NBP

Inflacja CPI w Polsce z 50-proc. prawdopodobieństwem ukształtuje się w 2025 r. w przedziale 3,5-4,4 proc., w 2026 r. w przedziale 1,7-4,5 proc., a w 2027 r. w przedziale 0,9-3,8 proc. - tak wynika z najnowszej projekcji Departamentu Analiz Ekonomicznych NBP z lipca 2025 r. Projekcja ta uwzględnia dane dostępne do 9 czerwca br.

REKLAMA

Podatek od prezentu ślubnego - kiedy trzeba zapłacić. Prawo rozróżnia 3 kategorie darczyńców i 3 limity wartości darowizn

Dla nowożeńców – prezent, dla Urzędu Skarbowego – podstawa opodatkowania. Fiskus przewidział dla darowizn konkretne przepisy prawa podatkowego i lepiej je znać, zanim wpędzimy się w kłopoty, zostawiając grube rysy na pięknych ślubnych wspomnieniach. Szczególnie kłopotliwa może być gotówka. Monika Piątkowska, doradca podatkowy w e-pity.pl i fillup.pl tłumaczy, co zrobić z weselnymi kopertami i kosztownymi podarunkami.

Stopy procentowe NBP 2025: w lipcu obniżka o 0,25 pkt proc.

Rada Polityki Pieniężnej na posiedzeniu w dniach 1-2 lipca 2025 r. postanowiła obniżyć wszystkie stopy procentowe NBP o 0,25 punktu procentowego. Stopa referencyjna wynosić będzie od 3 lipca 2025 r. 5,00 proc. - poinformował w komunikacie Narodowy Bank Polski. Decyzja RPP była zaskoczeniem dla większości analityków finansowych i ekonomistów, którzy oczekiwali braku zmian w lipcu.

Jak legalnie wypłacić pieniądze ze spółki z o.o. Zasady i skutki podatkowe. Adwokat wyjaśnia wszystkie najważniejsze sposoby

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to popularna forma prowadzenia biznesu w Polsce, ceniona za ograniczenie ryzyka osobistego wspólników. Niesie ona jednak ze sobą szczególną cechę – tzw. podwójne opodatkowanie zysków. Oznacza to, że najpierw sama spółka płaci podatek CIT od swojego dochodu (9% lub 19%), a następnie, gdy zysk jest wypłacany wspólnikom, wspólnik musi zapłacić podatek dochodowy PIT od otrzymanych środków. Dla wielu początkujących przedsiębiorców jest to duże zaskoczenie, ponieważ w jednoosobowej działalności gospodarczej można swobodnie dysponować zyskiem i płaci się podatek tylko raz. W spółce z o.o. majątek spółki jest odrębny od majątku prywatnego właścicieli, więc każda wypłata pieniędzy ze spółki na rzecz wspólnika lub członka zarządu musi mieć podstawę prawną. Poniżej przedstawiamy wszystkie legalne metody „wyjęcia” środków ze spółki z o.o., wraz z krótkim omówieniem zasad ich stosowania oraz konsekwencji podatkowych i ewentualnych ryzyk.

Odpowiedzialność członków zarządu za długi i niezapłacone podatki spółki z o.o. Kiedy powstaje i jakie są sankcje? Jak ograniczyć ryzyko?

W świadomości wielu przedsiębiorców panuje przekonanie, że założenie spółki z o.o. jest swoistym „bezpiecznikiem” – że prowadząc działalność w tej formie, nie odpowiadają oni osobiście za zobowiązania. I rzeczywiście – to spółka, jako osoba prawna, ponosi odpowiedzialność za swoje długi. Jednak ta zasada ma wyjątki. Najważniejszym z nich jest art. 299 Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.), który otwiera drogę do pociągnięcia członków zarządu do odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki.

REKLAMA

Zakładanie spółki z o.o. w 2025 roku. Adwokat radzi jak to zrobić krok po kroku i bez błędów

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością pozostaje jednym z najczęściej wybieranych modeli prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W 2025 roku proces rejestracji jest w pełni cyfrowy, a pozorne uproszczenie procedury sprawia, że wielu przedsiębiorców zakłada spółki „od ręki”, nie przewidując potencjalnych konsekwencji. Niestety, błędy popełnione na starcie mogą skutkować realnymi problemami organizacyjnymi, podatkowymi i prawnymi, które ujawniają się dopiero po miesiącach – lub latach.

Faktury ustrukturyzowanej nie da się obiektywnie (w sensie prawnym) użyć ani udostępnić poza KSeF. Co zatem będzie przedmiotem opisu i dekretacji jako dowód księgowy?

Nie da się w sensie prawnym „użyć faktury ustrukturyzowanej poza KSeF” oraz jej „udostępnić” w innej formie niż poprzez bezpośredni dostęp do KSeF – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski.

REKLAMA