Koszty noclegów pracowników i posiłków z klientami – rozliczenie PIT

REKLAMA
REKLAMA
Tak wynika z wyroku NSA z 20 kwietnia 2017 r., II FSK 760/15.
REKLAMA
Sprawa dotyczyła spółki, która zatrudnia na podstawie umów o pracę pracowników na stanowisku doradcy techniczno-handlowego. Jako miejsce pracy w umowie o pracę spółka zamierza wskazać (w drodze zmiany umowy o pracę) obszar kilku województw. Doradcy faktycznie wykonywać będą pracę na terenie przypisanych sobie w umowie o pracę województw, z czym związane będą w sposób nieodłączny stałe przejazdy, wizyty i spotkania z klientami oraz potencjalnymi klientami. Z uwagi na to, że wyjazdy odbywać się będą w ramach obszaru wskazanego w umowie o pracę, jako miejsce wykonywania pracy przez pracownika i będą nieodłącznym oraz stałym elementem wykonywania pracy przez pracownika, wynikającym z charakteru i treści zawartej umowy o pracę, spółka nie traktuje ich jako podróży służbowych. Z tego względu też nie będzie wypłacać pracownikom diet i innych należności przysługujących pracownikom w przypadku podróży służbowych. W trakcie wykonywania pracy zatrudnieni doradcy będą dokonywać za pomocą służbowej karty płatniczej płatności za wydatki związane z wykonywaną pracą. Do wydatków tych należeć będą: wydatki na noclegi pracownika w trasie, opłaty parkingowe, koszty posiłków spożywanych w czasie spotkania służbowego z klientem, opłaty za przejazd autostradą. Pracownicy wykonują swoje obowiązki służbowe związane z wyjazdami przy wykorzystaniu samochodów służbowych.
Na tym tle spółka zapytała organ podatkowy, czy powinna traktować poniesione przez siebie wydatki (noclegi, opłaty parkingowe, koszty posiłków spożywanych w czasie spotkań z klientami, opłaty za przejazd autostradą) jako świadczenie pieniężne ponoszone za pracownika, stanowiące przychód ze stosunku pracy oraz pobrać i odprowadzić z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Zdaniem spółki, równowartość poniesionych przez nią wydatków związanych z wyjazdem pracownika w ramach wykonywanej pracy na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej nie będzie stanowić dla pracownika przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT. Skoro więc wydatki ponoszone będą w imieniu i na rzecz spółki, a nie na cele osobiste pracowników, nie można uznać, że stanowią one nieodpłatne świadczenie skutkujące uzyskaniem wymiernej i trwałej korzyści majątkowej przez pracowników, a tylko taka korzyść wiązałaby się z powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
REKLAMA
Organ uznał stanowisko spółki w części dotyczącej ponoszenia przez pracodawcę wydatków (opłaty parkingowe, opłaty za przejazd autostradą) na rzecz pracowników w związku z korzystaniem z samochodów służbowych spółki za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej ponoszenia przez spółkę na rzecz pracowników kosztów noclegów w trasie i kosztów posiłków spożywanych przez nich w czasie spotkania służbowego z klientem pracowników za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu stwierdził, że skoro spółka będzie ponosić wydatki za noclegi pracowników w trasie w związku z ich wyjazdami - niebędącymi podróżami służbowymi - w ramach obowiązków pracowniczych na rzecz spółki - to wartość tego świadczenia (noclegu) - stanowić będzie dla tych pracowników nieodpłatne świadczenie jako przychód ze stosunku pracy.
WSA w Gliwicach przychylił się do stanowiska organu. Zdaniem sądu pokrycie tych wydatków przez pracodawcę będzie stanowiło dla pracownika przysporzenie majątkowe, gdyby bowiem do niego nie doszło, pracownik musiałby pokryć koszty z własnych dochodów.
NSA podzielił jednak stanowisko spółki. W uzasadnieniu zwrócił uwagę na wyroki NSA (z 2 października 2014 r., II FSK 2387/12, z 9 sierpnia 2016 r., II FSK 1970/14 oraz z 23 lipca 2015 r., II FSK 1689/13) i TK (w wyroku z 8 lipca 2014 r., K 7/13). Sąd wskazał, że zapewnienie pracownikom noclegów w trasie, finansowania opłat parkingowych, czy za przejazd autostradą, a także posiłków spożywanych w czasie spotkania służbowego z klientem leży wyłącznie w interesie pracodawcy (spółki), a nie pracowników, którzy swoje potrzeby mieszkaniowe zaspokajają w innym miejscu i w inny sposób oraz którzy - gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków wynikających z umowy o pracę - nie mieliby powodu do ponoszenia takich kosztów.
Patrycja Łukasiewicz
Źródło: taxonline.pl 26.04.2017
REKLAMA
REKLAMA