Wydanie zaświadczenia przez organ podatkowy

REKLAMA
REKLAMA
Osoba, która potrzebuje danego zaświadczenia, musi zgłosić swoje żądanie organowi.
REKLAMA
Oznacza to, że należy przedstawić organowi odpowiedni wniosek, ponieważ zaświadczenia nie są wydawane z urzędu. Zaświadczenie będzie dotyczyło tych danych, które były wskazane we wniosku.
W związku z tym powinno się dokładnie sprecyzować swoje żądanie. W zależności od rodzaju sprawy, wniosek może być sporządzony samodzielnie przez zainteresowanego lub też według właściwego wzoru.
Zobacz: Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie określenia wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. z 2012 poz. 10).
Samo żądanie jest niewystarczające, ponieważ, aby uzyskać stosowny dokument należy także wykazać, że ma się w tym określony interes prawny.
Ponadto zaświadczenie nie będzie wydane, jeśli wiązałoby się to z naruszeniem praw innych osób, np. związanych z ochroną prawną danych osobowych lub tajemnicą skarbową.
Jeśli jest to możliwe, to zaświadczenie wydawane jest niezwłocznie- tzn. od ręki. Jeśli następują pewne trudności, to powinno być wydane najpóźniej w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku.
Postępowanie prowadzone przez organ
Organ podatkowy w celu wydania zaświadczenia może przeprowadzić postępowanie. W czasie postępowania bada, gdzie znajdują się żądane informacji oraz czy dotyczą stanu faktycznego bądź prawnego, o których poświadczenie ubiega się dana osoba.
Celem i istotą postępowania jest badanie okoliczności stwierdzonych i znajdujących się w posiadanych przez organ ewidencji, rejestrów i innych danych. Jest to postępowanie wyjaśniające, a nie dowodowe, dlatego ograniczona się go do niezbędnego zakresu. Zakres ten powinien pozwolić na stwierdzenie określonych faktów lub stanu prawnego, na podstawie danych pozostających w posiadaniu organu.
Nie trzeba w każdym przypadku przeprowadzać postępowania wyjaśniającego. Ma ono charakter pomocniczy, jeśli w inny sposób nie można ustalić wskazanego we wniosku stanu faktycznego lub prawnego.
Organ w czasie postępowania nie może dokonywać oceny prawnej dotyczącej tego, czy to co znajduje się w posiadanym i dysponowanym przez niego materiale jest zgodne z przepisami prawa. Organ - na podstawie tego materiału - ma obowiązek ustalenia istnienia bądź nieistnienia danego faktu lub stanu (wskazany przez wnioskującego).
Jak radzić sobie w postępowaniu podatkowym?
Zaświadczenie nie wywołuje skutków o charakterze prawnym, nie powoduje powstania danego stosunku prawnego. W związku z tym nie można w ten sposób przyznać komuś jakiegoś prawa lub go ograniczyć, nałożyć albo zdjąć obowiązek.
Zaświadczenie nie rozstrzyga o żadnych prawach lub obowiązkach i nie tworzy nowej sytuacji prawnej.
Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 22 stycznia 2009 roku (sygnatura I SA/Gd 713/08) Zaświadczenie jest pochodną istniejących faktów lub stanu prawnego i wraz ze zmianą tych faktów lub stanu prawnego przestaje być ono aktualne.
Organ nie w każdym przypadku ma obowiązek wydania zaświadczenia (nawet jeśli przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego lub ubiega się o nie osoba ze względu na swój interes prawny).
Aby organ był do tego zobowiązany, dane informacje muszą znajdować się w jego dyspozycji. W przeciwnym razie, byłby zmuszony do podejmowania czynności według własnego uznania oraz na podstawie nie znanych mu okoliczności. W związku z tym, postanowienie w takiej sytuacji o odmowie wydania zaświadczenia, jest zgodne z prawem.
REKLAMA
Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 16 stycznia 2009 roku (sygnatura I GSK 94/08): […] w sytuacji gdy dane niezbędne do wydania zaświadczenia nie znajdują się w dyspozycji organu, który zaświadczenie to ma wydać, bądź też gdy stwierdzony zostanie brak zgodności między treścią żądania a stanem rzeczy wynikającym z ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, organ odmawia wydania zaświadczenia, podstawę do czego stanowi przepis art. 306c in fine Ordynacji podatkowej.
Zasada stanowi, że organ podatkowy musi wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, które wynikają z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.
Ponadto, zaświadczenie nie jest wydawane, jeśli
a) wnioskujący nie posiada interesu prawnego w wydaniu zaświadczenia,
b) wniosek został skierowany do niewłaściwego organu,
c) nie można spełnić żądania ze względu na treść posiadanych danych i dokumentów, w tym zakaz ich ujawniania.
Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach i inne zaświadczenia podatkowe 2012
Wnioskujący nie ma możliwości złożenia zażalenia na wydane zaświadczenie. Może natomiast je złożyć na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia. Organ wydaje postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia, gdy nie ma zgodności pomiędzy treścią żądania zawartego we wniosku a stanem rzeczywistym, faktycznym wynikającym z posiadanych przez organ danych.
Organ podatkowy ma prawo wydać postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia, w którym stwierdziłby prawo do odliczenia podatku naliczonego (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy a dnia 15 czerwca 2005 roku- sygnatura I SA/Bd 223/05).
Ordynacja podatkowa nie przewiduje możliwości wydania zaświadczenia, które w części będzie potwierdzać treść żądania wnioskującego. Istnieje jedynie możliwość wydania postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia o żądanej treści.
Podstawa prawna:
- art. 306a - 306c ustawy z 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. 1997 nr 137 poz. 926 ze zmianami).
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
REKLAMA