Właściwość miejscowa organu podatkowego
REKLAMA
REKLAMA
Zgodnie z art. 17 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta.
REKLAMA
Ponadto, jak wynika z treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, urzędem skarbowym jest urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego, a gdy zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustało przed tym dniem - według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium.
Polecamy: Jak rozliczać koszty w czasie
Natomiast właściwość miejscową w zakresie podatku od towarów i usług określają przepisy art. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Właściwym dla podatnika organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednakże jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług są wykonywane na terenie objętym zakresem działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych, właściwość miejscową ustala się dla:
1) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - ze względu na adres siedziby;
2) osób fizycznych - ze względu na miejsce zamieszkania.
Reasumując, właściwym dla podatnika organem podatkowym do rozliczenia rocznego otrzymanych dochodów jest Naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania podatnika. Natomiast, właściwym dla podatnika organem podatkowym do rozliczania podatku od towarów i usług jest Naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, czyli Naczelnik Urzędu Skarbowego.
Polecamy: Najczęstsze błędy w PIT-ach
Podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54 poz. 535 ze zm.)
REKLAMA
REKLAMA