Czy zakup oprogramowania w wersji BOX jest nabyciem towaru, czy usługi

RADA

Zakup oprogramowania firma powinna uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru lub import towaru, a nie import usługi.

UZASADNIENIE

Zasadniczą kwestią w przedstawionej sytuacji jest rozstrzygnięcie, czy nabyte oprogramowanie jest w świetle ustawy o VAT uznane za towar, czy za usługę. Dostarczanie programu komputerowego w rozumieniu ustawy o VAT stanowi usługę elektroniczną, ale tylko wówczas, gdy jest realizowane za pośrednictwem internetu, co wynika wprost z definicji usług elektronicznych określonej w art. 2 pkt 26 ustawy. Ustawodawca odsyła w nim do art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z 17 października 2005 r., ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L z 2005 r. nr 288/1), które obowiązuje od 1 lipca 2006 r. Przepisy tego rozporządzenia należy stosować wprost i nie wymagają one dodatkowych działań legislacyjnych w poszczególnych państwach członkowskich UE.

Zgodnie z przywołaną regulacją usługami elektronicznymi są usługi świadczone za pomocą internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. W katalogu wymienionych usług spełniających wymogi określone tą definicją jest również dostarczanie oprogramowania oraz jego uaktualnień. Zakup programu komputerowego za pośrednictwem internetu od kontrahenta z kraju Wspólnoty lub z kraju trzeciego byłby zatem odpowiednio uznany za import usługi elektronicznej na podstawie art. 27 ust. 4 pkt 9 w związku z ust. 3 tego przepisu. Zgodnie z powyższym przepisem, jeżeli usługi są świadczone przez podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności - stały adres lub miejsce zamieszkania. Przedstawiona sytuacja nie ma jednak miejsca w omawianej sytuacji, ponieważ zakup oprogramowania nie jest realizowany za pośrednictwem internetu. Przywołane rozporządzenie Rady UE zawiera również w art. 12 negatywną listę usług, które - mimo pewnych podobieństw - nie są zaliczane do usług elektronicznych.