Jak ustalić datę sprzedaży w przypadku świadczenia usług transportowych

RADA

Wykazanie daty sprzedaży na fakturze jest obowiązkowe. W przypadku świadczenia usług transportowych za datę sprzedaży należy uznać dzień wykonania tej usługi. Nie zawsze będzie to jednak dzień odebrania przesyłki przez odbiorcę. W przypadku sprzedaży towarów za dzień dokonania sprzedaży dostawca powinien przyjąć dzień przeniesienia na kupującego prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Szczegółowy sposób ustalania daty sprzedaży w uzasadnieniu.

UZASADNIENIE

Jedną z informacji obligatoryjnych, bez której faktura VAT obarczona jest wadą formalną, jest data sprzedaży. Dokładniej rzecz biorąc - na fakturze należy podać dzień, miesiąc i rok dokonania sprzedaży lub tylko miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym (§ 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie faktur).

Dlatego należy zdefiniować pojęcie sprzedaży. Sprzedażą są: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przez datę sprzedaży należy wobec tego uznawać datę zrealizowania jednej z wyżej wymienionych czynności.

W przypadku obrotu towarowego, a mianowicie: odpłatnej dostawy towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów, datą sprzedaży jest data przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel na nabywcę. Jeżeli strony we wzajemnych umowach nie ustalą indywidualnie, jakie czynności muszą być wykonane przez sprzedawcę, aby uznać, że doszło do skutecznej sprzedaży, dostawca w zależności od okoliczności przyjmuje jedną z zasad:

1) in loco magazyn dostawcy - za dzień sprzedaży dostawca przyjmuje dzień wydania towaru z magazynu, jeżeli na podstawie zawartej umowy nie ponosi kosztów transportu,

2) in franco magazyn odbiorcy - za dzień sprzedaży dostawca przyjmuje dzień dostarczenia towaru w umówionym miejscu i czasie, jeżeli sprzedawca ponosi koszty transportu, przy czym wykorzystuje własny środek transportu,

3) dzień powierzenia towaru przewoźnikowi dostawca uznaje za dzień sprzedaży, jeżeli ponosi koszty dostawy, ale korzysta z usług przewoźnika.

Oczywiście strony umowy, indywidualnie kształtując warunki dostaw, w szczególności w obrocie towarowym międzynarodowym, mogą się posługiwać gotowymi schematami/kodami według Incoterms 2000 (m.in. np. EXW, FCA, CIF, CIP, DAF, DDU, DDP).

WAŻNE!

Określenie dnia, w którym ryzyko utraty rzeczy przechodzi na nabywcę, można utożsamiać z dniem, w którym nabywca towaru nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel. Jest to data sprzedaży.

Zdecydowanie trudniejszym zadaniem jest ustalenie daty sprzedaży w przypadku świadczenia usług, w szczególności niematerialnych. W tym przypadku data wyświadczenia usługi jest datą sprzedaży. Dlatego decydujące jest prawidłowe ustalenie momentu wykonania usługi. Przy czym należy zauważyć, że nie ma ustawowej definicji ani daty sprzedaży, ani momentu wykonania usługi. Moment wykonania usługi jest często ustalany w oparciu o moment realizacji poszczególnych elementów umów, w których kontrahenci zastrzegają sobie, w jaki sposób dojdzie do realizacji i finalizacji usługi (przygotowanie i przesłanie dokumentacji, sporządzenie i podpisanie protokołu odbioru itp.).

„O tym, czy dana usługa została faktycznie wykonana, decyduje jej charakter. O charakterze i o dacie jej wykonania decydują strony umowy cywilnoprawnej, z wyjątkiem sytuacji, gdy moment ten określa powszechnie obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług” (wyrok NSA z 5 lutego 2002 r., sygn. akt I SA/Wr 1586/97).