Podzielona płatność jako narzędzie uszczelnienia systemu VAT

Jak się okazuje, nawet pobieżna analiza metody podzielonej płatności dowodzi, że może ona oznaczać prawdziwą rewolucję w systemie VAT ze znacznie dotkliwszymi skutkami dla podatników niż centralny rejestr faktur.

Podstawowe założenie split payment polega na tym, by zapłata za każdą fakturę była dzielona na dwa przelewy:

1) kwotę netto wysyłaną na rachunek bieżący kontrahenta,

2) kwotę VAT wysyłaną na specjalny rachunek kontrolowany przez administrację podatkową – środki wpływające na ten rachunek mogłyby służyć wyłącznie zapłacie VAT na rzecz własnych dostawców, również na specjalny rachunek bankowy.

VAT 2015/2016 – bieżące problemy i zmiany

Innymi słowy, przedsiębiorca nie mógłby dysponować pełną kwotą należności otrzymaną od klienta. Miałoby to zapobiegać znikaniu podatników bez zapłaty podatku, lecz wiązałoby się również z ryzykami i dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorców. ©?

Analiza metody podzielonej płatności

1. Płatności tylko w formie przelewu

Łatwo zauważyć, że realizacja modelu split payment byłaby w pełni możliwa tylko w przypadku dokonywania wszystkich transakcji między podatnikami VAT w formie przelewu bankowego (obecnie obowiązek taki istnieje od kwoty 15 000 euro). Wyeliminowane lub utrudnione byłyby inne formy regulowania zobowiązań, czyli gotówka, karta płatnicza lub kompensata. Być może zaproponowane zostałoby kompromisowe rozwiązanie polegające na znacznym obniżeniu kwoty, od której byłby obowiązek regulowania płatności w formie przelewu, a nie całkowitego jej zniesienia. Niemniej jednak kolejne ograniczenie obrotu gotówkowego byłoby daleko idącą ingerencją w swobodę działalności gospodarczej.

Jak uszczelnić zasady i tryb zwrotów VAT-u?

2. Skutki dla płynności

Druga istotna kwestia wiąże się z mechanizmem korzystania ze specjalnego rachunku bankowego. Skoro służyłby on tylko do przelewania kwot VAT, to co by się stało, gdyby na tym koncie nie było środków, np. wskutek jednorazowej lub trwałej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym? Czy w takiej sytuacji przedsiębiorca musiałby wykorzystać środki z własnego rachunku bieżącego dla celów uregulowania VAT? Optymalnym rozwiązaniem byłaby możliwość utrzymywania debetu na koncie VAT, finansowanego z budżetu, co w sensie ekonomicznym byłoby równoznaczne z natychmiastowym zwrotem nadwyżki VAT naliczonego. Miałoby to uzasadnienie szczególnie w kontekście celu, któremu służyłyby te środki, czyli wysyłki na inny specjalny rachunek VAT, również kontrolowany przez aparat podatkowy, i jednocześnie byłoby jedyną zaletą tego systemu z perspektywy przedsiębiorców.