Wystawianie faktur w języku obcym
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
Żadne przepisy nie określają, w jakim języku firmy muszą wystawiać dokumenty sprzedażowe. Zgodnie z zapisami zawartymi w art. 106b oraz art. 106e. ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wystawiona faktura powinna zawierać obowiązkowe elementy, do których należą dane, np. takie jak data wystawienia, nazwa towaru i usługi, stawka podatku itd. Jednakże nie ma tutaj żadnej informacji odnośnie wersji językowej, w jakiej powinna być wystawiona faktura.
W związku z powyższym dopuszczalne jest wystawianie faktur między przedsiębiorcami w języku obcym. Natomiast faktury wystawiane z udziałem konsumentów (nieprowadzących działalności gospodarczej) mają pewne ograniczenia.
Przedsiębiorca może wystawić fakturę w języku obcym dla polskiego lub zagranicznego przedsiębiorcy oraz dla konsumenta zagranicznego. Natomiast dla krajowych konsumentów (którzy mają stałe miejsce zamieszkania w Polsce, brak działalności gospodarczej) faktury w obcym języku nie mogą być wystawiane. Faktury dla polskich konsumentów powinny być wystawiane tylko w języku polskim. Faktury wystawiane dla jednostek prawa publicznego także powinny być wystawiane tylko w języku polskim.
Natomiast, zarówno dla zagranicznych, jak i polskich kontrahentów można wystawić faktury nie tylko w języku obcym, ale również w obu językach (np. polskim i angielskim).
Wystawienie faktury w obu językach jest najlepszym rozwiązaniem dla przedsiębiorców, ponieważ według przepisów podatkowych zapisy w księdze przychodów i rozchodów muszą być prowadzone wyłącznie w języku polskim i w walucie polskiej - mówi o tym przepis § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z którym “zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów”.
W związku z powyższym podatnik otrzymawszy dowód księgowy, zobowiązany jest do przeliczenia waluty obcej na złote.
Podsumowując, zapisy w księdze przychodów i rozchodów muszą być prowadzone w języku polskim, natomiast dowody księgowe mogą być sporządzone w obcym języku - nie ma co do tego żadnego zakazu prawnego.
Polecamy: Instrukcje księgowego. 53 praktyczne procedury (książka)
Należy jednak zwrócić uwagę na to, że organy kontroli mogą wymagać od podatników tłumaczenia obcojęzycznych dowodów księgowych. W świetle regulacji zawartych w ustawie o rachunkowości (art. 21 ust. 5 ustawa o rachunkowości) wskazane jest bowiem, że „na żądanie organów kontroli lub biegłego rewidenta należy zapewnić wiarygodne przetłumaczenie na język polski treści wskazanych przez nich dowodów, sporządzonych w języku obcym”.
Także zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej “kontrolowany ma obowiązek: (…) przedstawić, na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji dotyczącej spraw będących przedmiotem kontroli”.
Autor: Żaneta Dulczykowska, Systim.pl
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat