Wynajem mieszkań dla pracowników a VAT

Spółka, która prowadzi działalność jako agencja pracy tymczasowej, zatrudnia osoby, które są kierowane do pracy w magazynach jej klientów. Miejsca pracy są zlokalizowane w różnych miejscach w Polsce, w związku z czym spółka zapewnia pracownikom miejsce zamieszkania, co ma pomóc w podjęciu decyzji o przeprowadzce w celu podjęcia pracy. Pracownicy korzystają z lokali mieszkalnych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie.

W celu zapewnienia mieszkań dla pracowników spółka zawiera umowy najmu z wynajmującymi, którzy w większości przypadków nie są czynnymi podatnikami VAT. W treści umów znajduje się zapis dotyczący przeznaczenia wynajmowanego mieszkania na potrzeby pracowników spółki. Wynajmujący, którzy wystawiają faktury za wynajmowane lokale, wskazują jako przedmiot usługi PKWiU 68.20.11.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi” bez podatku VAT, traktując te usługi jako zwolnione przedmiotowo. W niektórych przypadkach pracownicy korzystają z mieszkań w sposób tymczasowy – wyłącznie w dniach, w których świadczą pracę zgodnie ze swoim harmonogramem.

Spółka będąca wnioskodawcą jest w tej transakcji najemcą, który korzysta z wynajmowanych mieszkań przeznaczając je na cele mieszkaniowe, w związku z czym po jej stronie pozostaje kwestia prawidłowego zastosowania prawa do odliczenia podatku bądź jego nieodliczenia. W takiej sytuacji spółka powzięła wątpliwość, czy prawidłowo klasyfikuje usługi najmu i czy usługi najmu w analizowanej sytuacji korzystają z przedmiotowego zwolnienia.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT¹ zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Z powołanego przepisu wynikają następujące przesłanki do stosowania zwolnienia:

- świadczenie usług na własny rachunek,

- charakter mieszkalny nieruchomości,

- mieszkaniowy cel najmu i dzierżawy.

Organ interpretacyjny badając przedstawiony stan faktyczny wskazał, że kluczową kwestią dla ustalenia, czy wskazana usługa korzysta ze zwolnienia przedmiotowego jest cel realizowany przez osobę bezpośrednio uczestniczącą w świadczeniu usługi. Istotne jest w tym przypadku, aby nieruchomość mieszkalna nie była wynajmowana na cele związane z działalnością gospodarczą, cel mieszkalny ma być „wyłączny”. Organ interpretacyjny powołał się na wyrok NSA, w którym sąd stwierdził, iż ustawodawca nie zwolnił z opodatkowania wynajmu lub dzierżawy nieruchomości „na cele działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie nieruchomości wyłącznie na cele mieszkaniowe”².

Autopromocja

Konferencja: Kongres KSeF. Cyfrowa rewolucja w fakturowaniu

Sprawdź

Spółka jako osoba prawna nie ma własnych potrzeb mieszkaniowych, potrzeby te powstają po stronie osób ostatecznie korzystających z mieszkań. W przedstawionym stanie faktycznym cel mieszkalny jest realizowany przez pracowników spółki. W opinii organu interpretacyjnego jest to realizacja celu mieszkalnego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT.

Polecamy: Nowa matryca stawek VAT

Podsumowując – w wydanej interpretacji indywidualnej³ Dyrektor KIS uznał, że usługi wynajmu mieszkań korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w powołanym przepisie, a zatem wynajmujący postępują prawidłowo wystawiając faktury VAT bez VAT, a wnioskodawca nie odlicza podatku naliczonego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Lektura interpretacji może prowadzić do wniosku, że na ocenę KIS w znacznym stopniu wpłynęła przejrzystość sytuacji odzwierciedlona w przedstawionych informacjach i dokumentach. Organ wskazał, że zarówno z treści faktur, umów zawieranych z wynajmującymi, jak i okoliczności transakcji jednoznacznie wynika realizacja celów mieszkaniowych w wynajmowanych mieszkaniach. Organ nie dokonywał oceny prawidłowości zakwalifikowania przedmiotowych usług do wskazanego grupowania PKWiU.

Russell Bedford
Artykuł pochodzi z RB Magazine wydawanego przez Russell Bedford

Autopromocja

Webinar:
KSeF w małym biurze rachunkowym

Sprawdź

_____________________

¹  Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz.U.2018.2174 t.j. z dnia 2018.11.21

²  wyrok NSA z dnia 8 maja 2018 r., sygn. akt I FSK 1182/16

³  Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 października 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.346.2019.2.PC, numer 563346/I