PODATKI 2021 KOMPLET
INFORLEX Księgowość
Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencjąReguła Pareto, w praktyce określana najczęściej jako zasada 80/20, jest od wielu już lat bardzo powszechnie stosowana w polskich przedsiębiorstwach. Ma ona zastosowanie w zasadzie we wszystkich aspektach ich działalności. A przypomnijmy, iż reguła ta pochodzi jeszcze z XIX wieku, kiedy to znany włoski ekonomista Vilfredo Pareto, badając dystrybucję dochodów we Włoszech, zaobserwował, iż 80% bogactwa całego kraju było własnością 20% ludności. W kolejnych latach stwierdzono, iż ta prosta reguła doskonale sprawdza się w wielu innych przypadkach praktyki gospodarczej.
Praktyka wykształciła wiele postaci reguły Pareto. Jedna z nich mówi o tym, iż 80% osiąganych wyników jest konsekwencją realizacji zaledwie 20% podejmowanych działań, podczas gdy aż 80% działań odpowiada jedynie za 20% efektów. Z tego też względu należy koncentrować swoją uwagę na najbardziej efektywnych działaniach i stosować najskuteczniejsze instrumenty. Nie oznacza to oczywiście, że pozostałe 80% działań możemy zignorować. Chodzi jednak o to, aby podejmować decyzje, na czym należy szczególnie skupić uwagę i czemu poświęcić najwięcej energii.
Reguła Pareto bardzo często jest wykorzystywana do badania zyskowności klientów przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa analizują bowiem zarówno nakłady poniesione na pozyskanie i obsługę poszczególnych klientów, jak i zysk, który im przynoszą. Z tych analiz wypływa najczęściej jeden bardzo istotny wniosek – 20% klientów przedsiębiorstwa przynosi mu aż 80% zysków – i na tych 20% przedsiębiorstwo powinno koncentrować swoje działania.
Poniżej zamieszczamy przykłady potwierdzające praktyczne korzyści wynikające z zastosowania reguły Pareto.
Przykład 1
Przedsiębiorstwo X przeanalizowało wszystkich swoich dotychczasowych klientów pod względem nakładów ponoszonych na ich obsługę oraz poziomu zyskowności. Okazało się, iż dużą grupę z nich stanowili tzw. źli klienci (60%), którzy, mimo iż regulowali swoje zobowiązania, to koszty związane z ich obsługą i utrzymaniem przewyższały przynoszone przez nich zyski. W ramach tych 60% „złych klientów” znajdowali się także klienci uprawiający regularną recydywę, czyli tacy, z którymi przedsiębiorstwo miało nieustanne kłopoty związane ze ściągalnością długów. Ponadto okazało się również, iż niektórzy z tych klientów byli dla przedsiębiorstwa nie- rentowni.
Pozostałych klientów (40%) zakwalifikowano do grupy klientów szczególnie ważnych dla przedsiębiorstwa, bo przynoszących mu ponad 90% zysku. To bardzo duży odsetek zważywszy na fakt, iż przedsiębiorstwo „utrzymywało” dotychczas bardzo dużą grupę zupełnie nieefektywnych klientów (założenia są oczywiście modelowe, w praktyce te relacje mogą się znacząco różnić).
