PODATKI 2021 KOMPLET
INFORLEX Księgowość
Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencjąRADA
Sposób przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej zależy przede wszystkim od sformułowania umowy regulującej płatności pomiędzy Czytelnikiem a jego kontrahentem. Przeliczenie może nastąpić na dzień określony w umowie, albo na dzień wystawienia faktury.
UZASADNIENIE
Przepisy rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług przewidują, iż przeliczenie na złote kwot wyrażonych na fakturze w walucie obcej powinno nastąpić według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury.
Przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych nie ustanawiają natomiast regulacji, zgodnie z którymi podatnicy powinni przeliczać kwotę podstawy opodatkowania w sytuacji, gdy zobowiązanie, z którego ona wynika, wyrażone jest w walucie obcej. Ustawa o podatku od towarów i usług określa natomiast, iż podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona kwotę należnego podatku VAT.
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż sposób postępowania w sytuacji przedstawionej przez Czytelnika będzie zależeć przede wszystkim od szczegółowego sposobu sformułowania zlecenia zawartego z kontrahentem. Możliwe są, między innymi, dwie metody ustalania wysokości wynagrodzenia.
Po pierwsze, strony mogą postanowić, iż wynagrodzenie będzie płatne w złotych polskich równowartości określonej kwoty wyrażonej w euro, ustalanej według średniego kursu walut z określonego dnia.
W tym przypadku fakturę VAT należy wystawić wyłącznie w kwocie wyrażonej w złotych polskich, bez względu na fakt, iż kwota ta wyliczona została z kwoty wyrażonej w euro. Przeliczenie następuje według zasad ustalonych w umowie zawartej pomiędzy stronami. Do przeliczenia nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Analogicznie stwierdził Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w interpretacji z 4 lipca 2005 r. (1473/WV/443/70/13/05/EŻ). Uznał on, iż w sytuacji analogicznej do przedstawionej: (...) rozrachunki są dokonywane w rzeczywistości w złotych polskich z tym, że waloryzowane są w momencie ich zapłaty aktualnym kursem określonej w umowie waluty EUR.
Przykład
Strony umowy ustaliły, iż wynagrodzeniem za wykonanie usługi będzie kwota w złotych polskich, stanowiąca równowartość 10 000 euro, przeliczona na złote polskie według średniego kursu NBP wyliczonego i ogłoszonego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc wykonania usługi. W takiej sytuacji, po przeliczeniu może okazać się, że kwotą należnego wynagrodzenie nie będzie kwota 10 000 euro, lecz np. kwota 39 950 złotych. W związku z powyższym, faktura będzie zawierała wartości określone wyłącznie w złotych.
