Jak zaewidencjonować koszty postępowania sądowo-egzekucyjnego

Poniesione koszty postępowania sądowo-egzekucyjnego zwiększają roszczenia sporne. Zasądzone koszty sądowe zalicza się do pozostałych przychodów operacyjnych.

Przez koszty postępowania sądowego i windykacyjnego należy rozumieć koszty windykacyjne, koszty postępowania sądowego (wpis, opłata kancelaryjna, wydatki, które mogą dotyczyć m.in. należności świadków, biegłych i tłumaczy itp.), koszty wynagrodzenia pełnomocnika procesowego, koszty nadania klauzuli wykonawczej oraz koszty egzekucji komorniczej. Wierzyciel w pozwie wnosi żądanie o zwrot kosztów procesowych przez dłużnika, a sąd orzeka o ich przysądzeniu. Wierzyciel, gdy dłużnik nie spłaca zobowiązania, ma trzy możliwości do wyboru:

• sam windykuje wierzytelność,

• korzysta – za stosownym wynagrodzeniem – z usług firmy windykacyjnej albo

• sprzedaje wierzytelność firmie windykacyjnej.

Jeżeli dłużnik, wbrew wezwaniom wierzyciela lub firmy windykacyjnej nie spłaca długu, a wierzyciel nie chce sprzedać wierzytelności poniżej jej wartości, to roszczenie kieruje się na drogę postępowania sądowego za pośrednictwem firmy windykacyjnej lub kancelarii prawnej. W przypadku wygrania sprawy ma on możliwość komorniczego wyegzekwowania wierzytelności.

UWAGA!

Wierzyciel powinien pomniejszyć należności kwestionowane przez dłużnika oraz te należności, z których zapłatą dłużnik zalega, a ich spłata w kwocie wynikającej z umowy nie jest prawdopodobna. Od wartości wątpliwych należy dokonać odpisów aktualizujących zgodnie z art. 35b ust. 1–5 ustawy o rachunkowości.

Przykład

• 12 000 zł odsetek za zwłokę,

• 3000 zł kosztów postępowania sądowego.