Jak aktualizować należności od kontrahentów zagranicznych

Jeżeli odpis aktualizujący wartość należności tworzony jest w ciągu roku, to dokonuje się go według kursu przyjętego do przeliczenia należności w momencie jej powstania (czyli według kursu historycznego). Na dzień bilansowy należy przeprowadzić ponowną wycenę należności i dokonać przeliczenia odpisu. Do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć tę część należności, która była uprzednio zaliczona do przychodów należnych, jednak pod warunkiem uprawdopodobnienia jej nieściągalności. Szczegóły w uzasadnieniu.

Zasada ostrożności zawarta w art. 7 ust. 1 ustawy o rachunkowości nakazuje uwzględniać w księgach rachunkowych zmniejszenie (sprostowanie) wartości użytkowej lub handlowej aktywów. Dotyczy to także należności, co do których istnieje wątpliwość, czy przyniosą jednostce przewidywany wpływ korzyści ekonomicznych. Fakt ten skutkuje dokonaniem odpisu aktualizującego wartość należności.

W momencie powstania należność w księgach rachunkowych spółki ujmuje się w wartości nominalnej. W przypadku faktur wystawionych w walutach obcych ich wartość przelicza się na polskie złote według kursu średniego NBP z dnia wystawienia faktury.

Jeżeli jednak pojawi się zagrożenie dla możliwości faktycznego uzyskania wpływu z tytułu tej należności, to należy dokonać odpisu aktualizującego jej wartość. Zagadnienie to uregulowane zostało w art. 35b ustawy o rachunkowości. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu odpisy aktualizujące wartość należności zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub do kosztów finansowych – zależnie od rodzaju należności, której dotyczy odpis aktualizacji.

Jeżeli odpis dokonywany jest już w ciągu roku, to wycenia się go według kursu zastosowanego do przeliczenia faktury na dzień powstania należności – w tym momencie nie powstają żadne różnice kursowe.

Jeżeli jednak na dzień bilansowy niezapłacona należność nadal będzie figurować w księgach spółki, to będzie ona podlegać wycenie, o której mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z zapisami tego artykułu wyrażone w walutach obcych składniki aktywów i pasywów wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy – po obowiązującym na ten dzień średnim kursie NBP.