Multipakiet RODO 2018 dla firm i biur rachunkowych
RODO – OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH PRZEWODNIK PO ZMIANACH z nową Ustawą Ochrona danych osobowych
Nowa ustawa o ochronie danych osobowych z uzasadnieniem rządowymRADA
Nieodpłatne użyczenie przez jednego ze wspólników lokalu mieszkalno-użytkowego Państwa spółce będzie miało wpływ na wysokość przychodu z działalności gospodarczej tylko u pozostałych wspólników spółki. U wspólnika udostępniającego lokal powstanie przychód z nieruchomości stanowiący równowartość czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tej części budynku.
UZASADNIENIE
Świadczenia wspólnika na rzecz spółki mogą mieć charakter odpłatny, częściowo odpłatny lub nieodpłatny. Świadczenie nieodpłatne to takie, z którym nie łączy się żadna forma ekwiwalentu. Wykładnią tego pojęcia zajmował się wielokrotnie NSA, który m.in. w uchwale z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02, stwierdził, że:
Nieodpłatne świadczenie obejmuje nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu, ale także wszystkie inne zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści mających konkretny wymiar finansowy kosztem innego podmiotu.
Wpływ nieodpłatnego świadczenia na przychód świadczeniodawcy oraz pozostałych wspólników
W zakresie wpływu nieodpłatnych świadczeń ze strony wspólników spółek osobowych na przychód samego świadczeniodawcy oraz pozostałych wspólników zdania są podzielone.
Według bardziej rygorystycznego stanowiska świadczenia te powiększają nie tylko przychody wspólników, ale również przychód samego świadczeniodawcy z działalności gospodarczej. Zwolennicy tej teorii powołują się na brzmienie art. 8 ust. 1 updof, który stanowi m.in., że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika (wspólnika) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.
Z treści powołanego wyżej przepisu wynika, że przychód wspólnika jest pochodną przychodu spółki, a podstawą podziału tego przychodu są postanowienia umowne co do udziału poszczególnych wspólników w zysku spółki.
Na etapie ustalania przychodu spółki wszelkie stosunki cywilnoprawne będące podstawą świadczenia wspólnika traktuje się tak jak stosunki pomiędzy spółką a osobami trzecimi.
Pogląd powyższy doskonale ilustruje następujący fragment uzasadnienia wyroku NSA z 30 listopada 1999 r., sygn. akt I SA/Wr 2445/97, opubl. w: OSP 2001/4, poz. 59, w którym czytamy, że:
(...) przyjęta zatem w art. 8 updof regulacja wskazuje, że dochód osoby fizycznej ze wspólnego źródła przychodów jest pochodną dochodów osiągniętych przez to źródło. Odmiennie zatem niż u innych podatników, aby ustalić dochód osoby ze wspólnego źródła przychodów, należy najpierw dokonać w jego ramach ustalenia wspólnych przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, co pozwoli określić dochód uzyskany z tego źródła przez wszystkich wspólników (współwłaścicieli, posiadaczy i użytkowników), a następnie ustalić dochód każdej z tych osób, z uwzględnieniem wielkości jej udziału w tym źródle. Przyjętą konstrukcję uznać należy za prawidłową, gdyż w przypadku wspólnego źródła przychodów kilku osób, posiadających w ramach tego źródła określone udziały, brak jest możliwości przypisywania poszczególnym osobom przypadających im przychodów oraz kosztów ich uzyskania, zwłaszcza gdy osoby te zobligowane są do prowadzenia dokumentacji finansowej tego źródła przychodów jako całości.
