Rachunkowość - Księgowość - portal nowoczesnych księgowych - podatki, ZUS, rachunkowość, finanse, PIT, CIT, VAT

Inwentaryzacja ma na celu wykazanie w księgach rachunkowych najbardziej realnego stanu aktywów i pasywów. Amortyzacja natomiast odzwierciedla utratę wartości aktywów w czasie. Przyjrzyjmy się jakie zależności występują pomiędzy tymi dwoma procesami.

Wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe, które mają przewidywany okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż rok i są przeznaczone do użytkowania na potrzeby własne jednostki. To mogą być patenty, licencje, znaki towarowe, a przede wszystkim programy komputerowe. Niematerialne, czyli nie można ich w żaden sposób policzyć, ani zmierzyć, a więc nie można w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przeprowadzać spisu z natury. Jedyną prawidłową i obowiązującą metodą jest metoda weryfikacji salda.

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Inwentaryzację musi przeprowadzić każda jednostka na dzień bilansowy. Inwentaryzacja jest podstawą wiarygodnej wyceny bilansowej i poprawnego sprawozdania finansowego. Dlatego czynności inwentaryzacyjne należy przeprowadzić rzetelnie i z należytą starannością.

Inwentaryzacja majątku jest wymogiem polskiego prawa bilansowego. Jednocześnie jest sposobem kontroli wewnętrznej, która weryfikuje stan ilościowy i wartość mienia. Spis w jednostce gospodarczej powinien być przeprowadzany przynajmniej raz na cztery lata w odniesieniu do środków trwałych takich jak nieruchomości, maszyny i urządzenia oraz inne środki trwałe znajdujące się na terenie strzeżonym. W przypadku pozostałych środków trwałych inwentaryzacja powinna być przeprowadzana pod koniec każdego roku obrotowego. Inwentaryzacji dokonuje się za pomocą spisu z natury oraz weryfikacji danych w dokumentacji.

Inwentaryzacja to ogół czynności, które mają na celu ustalenie lub weryfikację obecnego stanu aktywów i pasywów. Uwzględniając różnorodność posiadanego majątku, niezbędne jest zastosowanie wielorakich sposobów inwentaryzacji, co przyczynia się do tego, iż proces jest zazwyczaj złożony i pracochłonny.

Inwentaryzacja jest ważnym narzędziem kontroli oraz przeciwdziałania nieprawidłowościom w przedsiębiorstwie, stanowi także niezwykle istotny element rachunkowości jednostki. Celem inwentaryzacji jest ustalenie faktycznych stanów aktywów i pasywów, odpowiednie skorygowanie danych ewidencyjnych o powstałe różnice, tak aby dane te były zgodne ze stanem faktycznym, rozliczenie osób odpowiedzialnych materialnie za powierzony majątek oraz ocena stanu i przydatności posiadanych zasobów.

Inwentaryzacja jest istotną czynnością w obszarze odpowiedzialności pracownika za powierzone mienie. Pozwala ustalić rzeczywiste niedobory i daje możliwość egzekwowania ich od pracowników.

Przedsiębiorcy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, zobowiązani są przygotować na koniec każdego roku podatkowego spis z natury składników majątkowych, potocznie zwanego remanentem lub inwentaryzacją. Remanentowi podlegają poszczególne składniki majątku, które po spisaniu należy jeszcze wycenić. Szczególną uwagę warto zwrócić na stwierdzone niedobory lub nadwyżki.

Inwentaryzacja

Inwentaryzacja a amortyzacja środków trwałych

Sposób inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych

Inwentaryzacja za 2014 rok - czynności przygotowawcze

Jak się przygotować do inwentaryzacji

Jak efektywnie przeprowadzać spis przy wielu zespołach spisowych?

Dokumentacja przy inwentaryzacji

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji

Inwentaryzacja a odpowiedzialność materialna pracowników

Remanent, spis z natury lub inwentaryzacja 2015 / 2016