Różnice kursowe trzeba wykazać
REKLAMA
REKLAMA
Tworzenie na koniec roku obrotowego sprawozdań finansowych łączy się z koniecznością powtórnej wyceny składników majątku na dzień bilansowy. Oznacza to również obowiązek przeliczenia wszystkich aktywów i pasywów w walutach obcych po kursie aktualnym na ten dzień. Taki wymóg nakłada na spółki art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości.
REKLAMA
Zgodnie z tym przepisem nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych:
• składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów - po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski oraz
• gotówkę, znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych - po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ustalonego na dzień wyceny dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.
Obecna sytuacja na rynku i znaczne wzrosty kursów walut wpłyną niewątpliwie na powstanie znacznych różnic kursowych na dzień tworzenia rocznych raportów.
Przeanalizujmy więc ewidencję księgową i ujęcie w sprawozdaniu finansowym transakcji kupna i sprzedaży w walutach obcych.
W przypadku spółek sprzedających towary kontrahentom np. z Unii Europejskiej wzrost kursu euro na dzień bilansowy spowoduje, że będą one musiały ująć w księgach rachunkowych przychody finansowe. Będzie tak, jeżeli kurs zastosowany na dzień zaewidencjonowania należności okaże się niższy od średniego kursu NBP ustalony na dzień bilansowy. Różnice kursowe powstałe w takim przypadku można zaksięgować w następujący sposób: strona Wn konta 203 - Rozrachunki z odbiorcami zagranicznymi, strona Ma 750 - Przychody finansowe.
Z kolei w przypadku zakupu towarów wzrost kursów walut spowoduje powstanie kosztów finansowych. Stanie się tak, jeżeli kurs na dzień zaewidencjonowania zobowiązania będzie niższy od średniego kursu NBP ustalony na dzień bilansowy. Taką różnicę można zaksięgować następującym zapisem: strona Wn konta 756 - Koszty finansowe, strona Ma konta 204 - Rozrachunki z dostawcami zagranicznymi.
W sprawozdaniu finansowym różnice kursowe - stanowiące koszty i przychody finansowe - wykazuje się per saldo.
W rachunku zysków i strat należy więc ująć:
• przychody finansowe - w przypadku nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi - w pozycji J.V (wariant kalkulacyjny rachunku) lub G.V (wariant porównawczy rachunku),
• koszty finansowe - w przypadku nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi - w pozycji K.IV (wariant kalkulacyjny rachunku) lub H.IV (wariant porównawczy rachunku).
Warto jednak pamiętać, że nie zawsze różnice kursowe powstałe po wycenie bilansowej stanowią koszt finansowy lub przychód finansowy. Zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy o rachunkowości, w uzasadnionych przypadkach różnice kursowe (powstałe w wyniku wyceny bilansowej) zalicza się do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów, a także ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych. Będzie tak, np. jeżeli zobowiązania w walutach obcych zostały zaciągnięte na sfinansowanie budowy środków trwałych.
Do momentu oddania ich do używania różnice kursowe ujmuje się jako zwiększenie lub zmniejszenie wartości środków trwałych w budowie.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Jak ująć w bilansie zaliczkę w walucie obcej
AGNIESZKA POKOJSKA
agnieszka.pokojska@infor.pl
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.).
REKLAMA
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat