Środki pieniężne na rachunkach bankowych - zapisy w księgach

Jaka wielkość płatności za dostarczone usługi musi być dokonana za pomocą rachunku bankowego? Jak zaksięgować otrzymany kredyt długoterminowy? Gdzie ujawnić błędy, jakie znalazły się w wyciągu bankowym? W jaki sposób dokonuje się inwentaryzacji posiadanych środków na rachunkach bankowych?

Zgodnie z art. 63 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn.zm.) rozliczenia pieniężne przeprowadza się m.in. bezgotówkowo za pomocą papierowych lub elektronicznych nośników informacji. Mając natomiast na uwadze treść art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej trzeba pamiętać, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro. Wartość tę należy przeliczyć na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Środki pieniężne znajdujące się na rachunkach bankowych ewidencjonowane są na kontach zespołu 1. Analityka uzależniona jest od potrzeb jednostki, czyli od występujących zdarzeń. Większość jednostek wyodrębnia w ramach zespołu 1 następujące konta syntetyczne: „Bieżący rachunek bankowy”, „Rachunki bankowe lokat”, „Rachunki bankowe środków wyodrębnionych”, „Akredytywy”, „Rachunki bankowe środków pieniężnych w walutach obcych”, „Inne rachunki bankowe”, „Długoterminowe kredyty bankowe”, „Krótkoterminowe kredyty bankowe”.

Rachunek bieżący to taki rodzaj rachunku, który służy do gromadzenia środków pieniężnych i przeprowadzania rozliczeń z kontrahentami oraz z tytułów publicznoprawnych (jak np. podatki).

Podstawę zapisów księgowych na tym koncie stanowią wyciągi bankowe. Po stronie Wn konta 131 księgowane są wszelkie wpływy na ten rachunek, a po stronie Ma – wszelkie rozchody.

 

 

 

Inwentaryzacja środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych odbywa się poprzez potwierdzenie przez bank stanu tych środków ulokowanych przez jednostkę na rachunkach bankowych. Bank na koniec roku wysyła do swoich kontrahentów pisma informujące o wysokości posiadanych środków na rachunkach bankowych i ewentualnie wysokości zaciągniętych kredytów. W przypadku gdy w wykazanych na rachunku bankowym operacjach stwierdzono błędy, wówczas jednostka niezwłocznie zawiadamia o zaistniałej sytuacji bank. Bank po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego przesyła dokument, na podstawie którego jednostka dokonuje korekty księgowań (patrz tabela 2).

Koszty świadczonych przez banki usług zaliczane są do kosztów rodzajowych. Do ewidencji opłat za usługi bankowe służy konto zespołu 4 „Usługi bankowe” lub konto „Usługi obce”. W szczególności ujmuje się na tym koncie opłaty za:

– prowadzenie rachunków bankowych,

– przelewy bankowe,

– potwierdzenie czeków rozrachunkowych,

– realizację czeków gotówkowych,

– udostępnienie systemów komputerowych do obsługi rachunków bankowych,

– wydanie książeczek czekowych i wszelkich zaświadczeń,

– wypłaty gotówki z bankomatu,

– opłaty za prowadzenie rachunku bankowego, także rachunku funduszu zakładowego świadczeń socjalnych.

Opłaty bankowe z tytułu prowadzenia rachunku bankowego potrącane są zazwyczaj na bieżąco z tego rachunku (patrz tabela 3).

PRZYKŁAD