Wyodrębnione mogą być zwolnione

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione z CIT są dochody podatników (z zastrzeżeniem ust. 1c), których celem statutowym jest m.in. działalność związana z ochroną zdrowia. Zwolnienie to jednak generalnie nie ma zastosowania do spółek, co wynika z regulacji zawartych w art. 17 ust. 1c ustawy o CIT. Według jednak art. 1 tej ustawy, podatnikami CIT są nie tylko posiadające osobowość prawną spółki, ale również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej.

Taką właśnie jednostką może być m.in. niepubliczny zakład opieki zdrowotnej – wyjaśnił „Gazecie Prawnej” Mirosław Siwiński, doradca podatkowy, współpracownik Instytutu Studiów Podatkowych Modzelewski i Wspólnicy.

Jednocześnie przypomniał, że zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, taki zakład to wyodrębniony organizacyjnie zespół osób i środków majątkowych utworzony i utrzymywany w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. W regulacji tej wyraźnie wskazano na ich wyodrębnienie podmiotowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, zakładem opieki zdrowotnej może być np. szpital, przychodnia, poradnia czy inny zakład spełniający warunki określone w ustawie.

Z przepisów wynika więc, że jeżeli niepubliczny zakład opieki zdrowotnej funkcjonuje jako osoba prawna, która go założyła, to wówczas (w związku z regulacją art. 17 ust. 1c ustawy o CIT) nie przysługuje mu zwolnienie z podatku. Jeżeli jednak osoba prawna utworzy niepubliczny zakład opieki zdrowotnej i wyodrębni go ze swojej struktury organizacyjnej, to wtedy będzie mu przysługiwać zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Innymi słowy, osoba prawna, która we własnym zakresie świadczy usługi ochrony zdrowia, nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z CIT. Gdy jednak ta osoba prawna utworzy jednostkę organizacyjną, której powierzy pełnienie funkcji niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, to jednostka taka, będąca odrębnym podatnikiem, skorzysta z prawa do zwolnienia.

– Problemem jest jednak określenie kryteriów wyodrębnienia jednostek organizacyjnych od ich podmiotów założycielskich. Konkretnie chodzi o określenie, jakie jednostki należy uznać za „wewnętrzne” danej osoby prawnej, a jakie za wyodrębnione jednostki nieposiadające osobowości prawnej. Kryteriów tych nie ustalono ani w ustawie o CIT, ani w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej. Ta ostatnia jednak zawiera obszerne przepisy regulujące zasady funkcjonowania publicznych zakładów opieki zdrowotnej (art. 35b-62d).