Opłaty targowej nie płacą świadczący usługi

Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. 

Autopromocja

Targowiskami, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż, przy czym opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

Z powyższych przepisów wynika, iż przedmiotem opłaty targowej jest sprzedaż dokonywana na targowisku. Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Rzeczami są, na podstawie art. 45 k.c. tylko przedmioty materialne.

W związku z powyższym Ministerstwo Finansów przyjmuje, że opłaty targowej nie można pobierać od każdej działalności gospodarczej prowadzonej na targowisku. Jedynie zawieranie umów sprzedaży w rozumieniu art. 535 k.c. nakłada na podmioty wykonujące te czynności obowiązek uiszczenia opłaty targowej. Tym samym opłacie nie podlegają podmioty, które na targowisku nie dokonują sprzedaży, lecz świadczą wyłącznie usługi.

Autopromocja

Praktyczny leksykon VAT 2024. Wszystko o zmianach w rozliczeniach VAT

Sprawdź

Loteria paragonowa 2015 - co miesiąc samochód i laptopy od Ministra Finansów

Odsetki od zaległości podatkowych - zmiany od 2015 r.

Co prawda usługi gastronomiczne w swoim zakresie obejmują także zawieranie umów sprzedaży, gdyż sprzedawca ostatecznie przenosi na nabywcę własność posiłku i mu ten posiłek wydaje, a nabywca odbiera posiłek i płaci cenę. Jednak usługa gastronomiczna zawiera w sobie także przygotowanie posiłku i jego podanie.

Autopromocja

Komplet 3 publikacji

Instrukcje księgowego. 100 praktycznych procedur z bazą narzędzi online

Sprawdź

Usługa gastronomiczna jest zatem pojęciem zakresowo szerszym od sprzedaży i składa się z wielu czynności w skład których wchodzi także sprzedaż.

Podmioty świadczące wyłącznie usługi gastronomiczne nie podlegają opłacie targowej (wyrok WSA w Gdańsku z 24.02.2012 r., sygn. akt I SA/Gd 223/12 i wyrok WSA w Szczecinie z 06.11.2013 r., sygn. akt I SA/Sz 539/13). Jednakże sprzedaż gotowych wyrobów (napojów, słodyczy itp.) bezspornie należy zaliczyć do działalności handlowej  (sprzedaży) podlegającej opłacie targowej (wyrok NSA z 17.02.2010 r., sygn. akt II FSK 1610/08).

Autopromocja

Ustawa o rachunkowości z komentarzem do zmian

Sprawdź

Zapisz się na nasz newsletter

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Jednocześnie Ministerstwo Finansów zauważa, że rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności nie znajduje zastosowania przy objaśnianiu zakresu przedmiotu opodatkowania w opłacie targowej, co oznacza, że wykładnia pojęć zawartych w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych dokonana na podstawie objaśnień PKD jest zupełnie nieuprawniona (wyrok WSA w Rzeszowie z 15.11.2007 r., sygn. akt I SA/Rz 697/07). 

Powyższe stanowisko nie stanowi interpretacji w rozumieniu art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), a jedynie opinię Ministerstwa Finansów w przedmiotowej sprawie i ma charakter kierunkowy.

Pismo Dyrektora Departamentu Podatków Lokalnych z 17 kwietnia 2014 r. znak: PL/LS/838/1/MGS/14/RD-37635 sprawie opłaty targowej i usług gastronomicznych.