Przyjęte przez Unię Europejską zmiany w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości nr 39 "Instrumenty finansowe - ujmowanie i wycena" mają zastosowanie do sprawozdań finansowych sporządzanych po 1 stycznia 2006 roku i następnych.
Dotyczą one m.in. regulacji gwarancji finansowej, czyli umowy chroniącej wierzyciela przed skutkami niedokonania przez dłużnika płatności w terminie.
Przyjęta zmiana określa zasady ujmowania w księgach po raz pierwszy umowy gwarancji finansowej w wartości godziwej oraz odraczania przychodów z tego tytułu przez okres trwania umowy, a także zasady jej późniejszej wyceny.
– W praktyce zmiana ta systematyzuje i normuje zasady ujmowania oraz wyceny umów gwarancji finansowych, stwarzając jednocześnie wiele trudności. Gwarancji udzielają zwykle spółki-matki swoim spółkom-córkom jako zabezpieczenie kredytów bankowych – twierdzi Robert Suchan, manager działu audytu Ernst & Young.
Dodaje, że za udzielenie tego typu gwarancji nie pobierają żadnych opłat. Standard tymczasem wymaga początkowego ujęcia umów gwarancji w wartości godziwej, której oszacowanie w praktyce może nastręczać ewentualnym kontrahentom wiele problemów.
