To na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia, z jakich źródeł pochodzą jego przychody. Organ podatkowy ma prawo i obowiązek je ocenić.
W wyniku postępowania kontrolnego organy podatkowe zarzuciły podatniczce, że wydała znacznie więcej niż miała. Okazało się, że kupiła mieszkanie. Wartość transakcji wraz z remontem wyniosła ok. 70 tys. zł. Po zliczeniu przychodów organy podatkowe wykazały, że zabrakło 7 tys. zł do pokrycia wydatków. Uwagę organów podatkowych zwróciła właśnie ta kwota i liczba darowizn wykazywanych przez podatniczkę w ubiegłych latach. Mimo że podatniczka tłumaczyła, że pieniądze dostała od narzeczonego (przyszłego męża) i jego matki (obecnej teściowej), w ocenie organów wyjaśnienia te były niewiarygodne. Ich zdaniem w momencie zawierania umów darowizn darczyńcy byli osobami obcymi, a podatniczka nie wykazała, jakie były przyczyny czy powody ustanowienia darowizn. W tej sytuacji sporne 7 tys. opodatkowały zryczałtowanym podatkiem jako przychód nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach.
Racji skarżącej nie przyznał ani sąd I instancji, ani Naczelny Sąd Administracyjny. Oddalając skargę kasacyjną NSA podkreślił, że organy podatkowe miały prawo ocenić dowody zgromadzone w sprawie i wskazać te, które uznają za wiarygodne. Natomiast na podatniczce jako stronie postępowania ciążył obowiązek dowodowy. To ona jako strona powinna przedstawić wszelkie dowody na potwierdzenie swoich racji. Wyrok jest prawomocny.
