Użytkowanie wieczyste

Opłata roczna jako koszt podatkowy. W większości transakcji dotyczących zbycia prawa użytkowania wieczystego, strony regulują kwestię zwrotu opłaty rocznej zapłaconej przez zbywcę w umowie. Zazwyczaj strony ustalają, iż nabywca zobowiązany będzie do przekazania zbywcy kwoty odpowiadającej części uiszczonej przez zbywcę opłaty za użytkowanie wieczyste, wyliczonej proporcjonalnie i obejmującej okres od dnia, w którym dochodzi do zbycia tego prawa do końca roku, w którym transakcja nastąpiła. Niemniej, mogą zaistnieć sytuacje, w których kwestia ta nie zostanie uregulowana w umowie, lub też umowa wprost wykluczać będzie zwrot kosztów opłaty rocznej w części dotyczącej tej części roku, w której zbywca przestanie być właścicielem prawa do użytkowania wieczystego. W takim przypadku rozważyć należy jak zbywca powinien zakwalifikować pod względem podatkowym wydatki poniesione na zapłatę opłaty rocznej.

W przypadku przedsiębiorców przekształcenie użytkowania wieczystego nieruchomości we własność może przynieść negatywne skutki, z uwagi na występowanie pomocy publicznej. Dlatego przedsiębiorca powinien wiedzieć, czy może być beneficjentem pomocy de minimis, którą to pomoc publiczną ustawodawca przewidział jako możliwość zniwelowania konieczności zapłaty za korzyść, którą przedsiębiorca uzyskuje.

Organy podatkowe konsekwentnie stoją na korzystnym dla podatników stanowisku, że sprzedaż nieruchomości aktualnemu użytkownikowi wieczystemu tej nieruchomości nie jest opodatkowana VAT. Taka sprzedaż nie jest bowiem dostawą nieruchomości a jedynie „przekształceniem” prawa wieczystego użytkowania w prawo własności. Taka interpretacja wynika przede wszystkim z tego, że w świetle ustawy o VAT pojęcie „dostawa towarów” nie ma związku z cywilistycznym pojęciem „sprzedaży”, czy „przeniesienia prawa własności”.