Wspólna Taryfa Celna i klasyfikacja towarów

Taryfa celna stanowi załącznik I do rozporządzenie Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. WE L 256 z 7.9.1987 r.). Taryfa jest zmieniana co roku w drodze rozporządzenia wykonawczego Komisji Europejskiej, które jest publikowane w Dzienniku Urzędowym UE nie później niż do dnia 31 października danego roku i obowiązuje od 1 stycznia roku następnego. Duże zmiany w Taryfie mogą być wprowadzane raz na 5 lat w konsekwencji zmian w Systemie Zharmonizowanym wprowadzanym przez Światową Organizację Celną (WCO) na poziomie ogólnoświatowym, gdyż nomenklatura Taryfy celnej jest oparta na Systemie Zharmonizowanym na poziomie sześciu cyfr.

Po wejściu w życie unijnego kodeksu celnego, tj. od 1 maja 2016 r., zasady stosowania Wspólnej Taryfy Celnej nie zmieniają się. Podstawą należności celnych przywozowych i wywozowych jest Wspólna Taryfa Celna. Inne środki, ustanowione w przepisach unijnych regulujących określone dziedziny wymiany towarowej, stosowane są w zgodnie z klasyfikacją taryfową danych towarów.

Upoważniony przedsiębiorca AEO – zmiany 2016

Wspólna Taryfa Celna

Wspólna Taryfa Celna obejmuje:

- Nomenklaturę scaloną towarów, określoną w rozporządzeniu (EWG) nr 2658/87,

- każdą inną nomenklaturę, która jest całkowicie lub częściowo oparta na Nomenklaturze scalonej lub która dodaje do niej dalsze podpodziały i która została ustanowiona w przepisach unijnych regulujących określone dziedziny do celów stosowania środków taryfowych związanych z wymianą towarową,

- konwencyjne lub zwykłe autonomiczne stawki celne,

- preferencyjne środki taryfowe określone w umowach zawartych przez Unię z niektórymi krajami lub terytoriami spoza obszaru celnego Unii lub z grupami takich krajów lub terytoriów,

- preferencyjne środki taryfowe przyjęte jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych krajów lub terytoriów spoza obszaru celnego Unii lub w odniesieniu do grup takich krajów lub terytoriów,

- autonomiczne środki przewidujące obniżenie należności celnych lub zwolnienie z należności celnych za niektóre towary,

- uprzywilejowane traktowanie taryfowe w zakresie wymienionych środków, z którego mogą korzystać niektóre towary ze względu na ich rodzaj lub końcowe przeznaczenie,

- inne środki taryfowe przewidziane w przepisach unijnych dotyczących rolnictwa, handlu lub innych dziedzin.

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów – zmiany od 1 maja 2016 r.

Definicja klasyfikacji taryfowej

Zgodnie z definicją kodeksową „Klasyfikacja taryfowa” towarów do celów stosowania Wspólnej Taryfy Celnej polega na określeniu jednej podpozycji lub dalszych podpodziałów w Nomenklaturze scalonej, do których towary te mają zostać zaklasyfikowane.

Nowością jest definicja „Klasyfikacji taryfowej” towarów do celów stosowania środków pozataryfowych – polega ona na określeniu jednej podpozycji lub dalszych podpodziałów w Nomenklaturze scalonej lub innej nomenklaturze ustanowionej przepisami unijnymi, która jest całkowicie lub częściowo oparta na Nomenklaturze scalonej, lub która dodaje do niej dalsze podpodziały, do których towary te mają zostać zaklasyfikowane. Podpozycja lub dalszy podpodział, określone zgodnie z przepisami, wykorzystywane są do celów stosowania środków związanych z tą podpozycją.

Rozporządzenia klasyfikacyjne

Kodeks przewiduje delegację dla Komisji Europejskiej do przyjmowania środków w celu określenia 2 klasyfikacji taryfowej towarów, czyli do wydawania tzw. rozporządzeń klasyfikacyjnych w związku z rozstrzygnięciem przez Komitet Kodeksu Celnego szczególnie trudnego zagadnienia klasyfikacyjnego.

Przewodnik po zmianach przepisów 2015/2016 dla firm

Kurs wymiany walut na potrzeby klasyfikacji towarów

Właściwe organy publikują lub udostępniają w internecie kurs wymiany walut stosowany, jeżeli wymiana jest konieczna, gdy w celu określenia klasyfikacji taryfowej towarów i kwoty należności celnych przywozowych i wywozowych, w tym wartości progowych we wspólnej taryfie celnej, konieczne jest podanie wartości euro w walutach krajowych.

W tym przypadku wartość euro w walutach krajowych, ustala się raz w miesiącu. Kurs wymiany, który należy zastosować, to ostatni kurs wymiany ustalony przez Europejski Bank Centralny przed przedostatnim dniem miesiąca; kurs ten stosuje się przez cały następny miesiąc.

Jednakże gdy kurs mający zastosowanie na początku miesiąca różni się o ponad 5 % od kursu ustalonego przed 15 dniem tego samego miesiąca, ten ostatni kurs stosuje się począwszy od dnia 15 i do końca tego miesiąca.