Przepisy nowej ustawy o grach hazardowych (część I)

Rozważania na temat nowej ustawy należy zacząć od zdefiniowania gier losowych. Są to gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, do których ustawa zalicza: gry liczbowe (w tym gra liczbowa keno), loterie pieniężne, gry telebingo, loterie fantowe, gry cylindryczne, gry w karty, gry w kości, gry bingo pieniężne oraz fantowe, loterie promocyjne oraz loterie audioteksowe.

Nowe przepisy zawierają definicje wszystkich gier, modyfikując niektóre z nich w stosunku do przepisów wcześniej obowiązującej ustawy o grach i zakładach wzajemnych. W razie ewentualnych wątpliwości, minister właściwy do spraw finansów publicznych rozstrzyga, w drodze decyzji, czy gra lub zakład są grą losową, zakładem wzajemnym czy grą na automacie w rozumieniu ustawy. Warto podkreślić wyodrębnienie grupy gier keno w ramach definicji gier liczbowych, co dotychczas budziło spore wątpliwości z uwagi na różnice w zasadach urządzania tych gier. Keno jest grą liczbową, w której wygraną uzyskuje się przez prawidłowe wytypowanie liczb, a wysokość wygranych stanowi iloczyn wpłaconej stawki i mnożnika ustalonego dla poszczególnych stopni wygranych.

Warto dodać, iż nową ustawą dostosowano przepisy do istniejących i wykorzystywanych rozwiązań technicznych m. in. przez wprowadzenie w definicji loterii audioteksowej możliwości uczestnictwa w niej również przez wysyłanie krótkich wiadomości tekstowych (SMS) z użyciem publicznej sieci telekomunikacyjnej. Dotychczas, jak wynikało z poprzednio obowiązujących przepisów, uczestnictwo w loterii audioteksowej możliwe było jedynie przez odpłatne połączenie telefoniczne.

W nowych przepisach zmodyfikowano również definicję zakładów wzajemnych przez wskazanie, że są to zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe. Dotychczas obowiązująca definicja wskazywała, że zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne i była ona niewystarczająca, czego skutkiem były próby organizacji takich zakładów o wygrane rzeczowe bez zezwolenia.

Zgodnie z przepisami ustawy, prowadzenie działalności w zakresie gier liczbowych, loterii pieniężnych i gry telebingo stanowi monopol państwa. Wykonywanie monopolu państwa należy do ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, który w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych tworzy w tym celu jednoosobowe spółki Skarbu Państwa.

Ustawa stanowi również, iż działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona jedynie na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Działalność w zakresie gry bingo pieniężne, a także w zakresie zakładów wzajemnych jest również regulowana i może być prowadzona jedynie na podstawie udzielonego zezwolenia na prowadzenie salonu gry bingo pieniężne albo zezwolenia na urządzanie zakładów wzajemnych. Podobnie loterie audioteksowe mogą być urządzane na podstawie udzielonego zezwolenia. Przy czym należy zauważyć, że każda z powyższych działalności może być prowadzona wyłącznie w formie spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mniej restrykcyjne uregulowanie ustawa wprowadziła odnośnie loterii fantowych, gry bingo fantowych i loterii promocyjnych, które mogą być urządzane przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej na podstawie udzielonego im zezwolenia.

Dodatkowym warunkiem urządzania gier objętych monopolem państwa jest zatwierdzenie ich regulaminu przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kolejne części uwag Kancelarii na temat nowej ustawy o grach hazardowych będą dotyczyć warunków urządzania gier hazardowych, koncesji, zezwoleń, opłat z tego tytułu, a także kwestii podatkowych.

Maciej Szulikowski

Radca Prawny i Partner Zarządzający

M. Szulikowski i Partnerzy Kancelaria Prawna