Założenie wspólnej działalności gospodarczej przez obywateli UE

Zwiększająca się integralność pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej przyczynia się do swobodnego przepływu obywateli pomiędzy krajami Wspólnoty. Następstwem znoszenia granic, a także zwiększania swobód w zakresie zarobkowania na terenie krajów Unii Europejskiej jest nie tylko zarobkowa emigracja Polaków, ale także zwiększająca się chęć obywateli innych państw do inwestowania lub prowadzenia biznesu w naszym kraju.

Obowiązująca swoboda przedsiębiorczości w Unii Europejskiej uprawnia cudzoziemców do zakładania przedsiębiorstw na terenie wszystkich krajów Wspólnoty. Takie prawo przysługuje również obywatelom polskim, którzy mogą założyć firmę w każdym z krajów członkowskich. Swoboda prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje nie tylko prawo do podejmowania działalności na własny rachunek, ale także prawo do zakładania firm zgodnie z przepisami stanowionymi dla własnych obywateli przez to państwo członkowskie, w którym jest podejmowana.

Nowe przepisy prawa restrukturyzacyjnego i prawa upadłościowego

Przepisy wspólnotowe oprócz powyższych przywilejów zobowiązują jednocześnie państwa członkowskie do możliwie jak największego znoszenia ograniczeń swobody prowadzenia działalności gospodarczej przez obywateli jednego z państw członkowskich na terytorium innego państwa członkowskiego.

Formy prawne prowadzenia działalności w Polsce

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej oraz państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy. Decydując się na rozpoczęcie działalności, należy dokonać wyboru formy prawnej jej prowadzenia.

Polecamy: Podatki 2016 - komplet żółtych książek

Osoba zagraniczna samodzielnie bądź w spółce z obywatelem polskim przed rozpoczęciem działalności gospodarczej musi dopełnić procedur administracyjnych, które umożliwią legalne prowadzenie biznesu. Jeżeli działalność ma być prowadzona w formie spółki prawa handlowego (osobowej bądź handlowej), niezbędne jest zgłoszenie do rejestru przedsiębiorców. Organem rejestrowym dokonującym wpisu i legalizacji spółki jest Krajowy Rejestr Sądowy (dalej jako: KRS). Dokumentem potwierdzającym właściwe przeprowadzenie zarejestrowania spółki będzie postanowienie sądu rejestrowego. Spółka z chwilą wpisania do rejestru przedsiębiorców w KRS uzyskuje osobowość prawną, czyli może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości spółki kapitałowe zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych. Podstawę prawną dla funkcjonowania omawianych spółek stanowi ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.

Indywidualna działalność gospodarcza

Innym sposobem rozpoczęcia działalności gospodarczej przez uprawnione do tego osoby zagraniczne jest zgłoszenie o dokonanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej jako: CEIDG). CEIDG jest rejestrem przedsiębiorców, będących osobami fizycznymi, działających na terenie Polski. Rejestr prowadzony jest od 1 lipca 2011 r. w systemie teleinformatycznym przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W tym celu należy wypełnić formularz CEIDG-1. Proces rejestracji i zasady postępowania są takie same, jak w przypadku obywatela polskiego. Warunkiem jest posiadanie zezwolenia na pobyt czasowy bądź stały.