MF rezygnuje z uproszczonych uprzednich porozumień cenowych (tzw. małych APA)

O uproszczonych uprzednich porozumieniach cenowych (z ang. Advance Pricing Agreements – APA) nie ma już słowa w najnowszej wersji projektu ustawy o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych.

Tak zwane małe APA miały przynajmniej w części zastąpić zwykłe uprzednie porozumienia cenowe, zawierane z szefem Krajowej Administracji Skarbowej.

Skutki odstąpienia przez MF od idei uproszczonych APA odczują firmy realizujące transakcje z podmiotami powiązanymi. Pozostanie im nie tylko zawieranie zwykłych APA (co jest długotrwałe i kosztowne), lecz także problem z limitowaniem kosztów usług niematerialnych.

– Podatnicy, którzy chcą „obronić” koszty usług niematerialnych poniesione w 2018 r., mają czas na złożenie wniosku o zwykłą APA tylko do końca 2019 r. Składając wniosek w 2020 r., najprawdopodobniej stracą możliwość odliczenia od przychodu całości wydatków na usługi niematerialne z lat 2018–2019 – mówi Anna Wcisło, partner w zespole cen transferowych CRIDO.

Dodaje, że uproszczone APA w wersji zaproponowanej przez Ministerstwo Finansów nie były wprawdzie idealne, ale i tak ich wprowadzenie byłoby ogromnym ułatwieniem dla wielu podatników.

Polecamy: INFORLEX Księgowość

Polecamy: CIT 2019. Komentarz

Rodzaj glejtu

Uprzednie porozumienie cenowe to rodzaj glejtu, że rozliczenia firmy z podmiotami powiązanymi są prawidłowe. Oznacza ono, że skarbówka nie zakwestionuje kosztu podatkowego, a jeśli dotyczy on zakupu usług niematerialnych – nie zastosuje limitu zapisanego w art. 15e ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, jeśli koszty usług niematerialnych przekroczą 3 mln zł rocznie, to od nadwyżki przychodu można odliczyć tylko 5 proc. tzw. podatkowej EBITDA.

Zwykła procedura APA jest mocno sformalizowana, kosztowna (za wniosek płaci się nawet 200 tys. zł) i długotrwała. Nie cieszy się więc dużym zainteresowaniem przedsiębiorców.

Jej popularność wzrosła pod koniec 2018 r., gdy firmy zaczęły składać wnioski o APA z nadzieją na wejście w życie uproszczeń. Uproszczona APA miała być tańsza (20 tys. zł), szybsza (miała trwać do trzech miesięcy) i prostsza.

Co więcej, złożone już wnioski o zwykłą APA miały być przekształcone w procedurę uproszczoną, a ułatwienia miały dotyczyć również wydatków poniesionych w 2018 r. Firmy liczyły więc na to, że odzyskają nadpłacony CIT.

Dlaczego MF zrezygnowało z ułatwień? Nieoficjalnie mówi się o tym, że nie było zgody w obrębie rządu.

Rozstrzyganie międzynarodowych sporów

Wprowadzeniu uproszczeń nie sprzyjały też liczne zastrzeżenia zgłoszone w trakcie konsultowania projektu nowelizacji, w której zakładano również inne zmiany podatkowe. Miały one dotyczyć m.in. procedur rozstrzygania sporów w zakresie podwójnego opodatkowania.

Te akurat przepisy pozostaną, bo ich wprowadzenie wymusza unijna dyrektywa. Co więcej, powinny one obowiązywać już od początku lipca br.

– Dyrektywa została przyjęta w październiku 2017 r., a prace nad nową ustawą oficjalnie rozpoczęto dopiero w tym roku. Ministerstwo Finansów zachowało się więc niefrasobliwie, bo istnieje duże zagrożenie, że nie uda się uchwalić ustawy w tej kadencji Sejmu – zwraca uwagę dr Hanna Filipczyk, doradca podatkowy w Enodo Advisors.

– Wydaje się, że niepotrzebnie połączono tak wiele problematycznych kwestii w jednym dokumencie, a resort finansów z dużym opóźnieniem próbuje naprawić ten błąd – dodaje Anna Wcisło.

W połowie lipca br. wiceminister finansów Leszek Skiba zapewnił, że projekt ciągle pozostaje jednym z priorytetów resortu finansów w tej kadencji Sejmu (odpowiedź na poselską interpelację nr 32021, patrz również odpowiedź MF na pytanie DGP).

Program współdziałania

Do najnowszej wersji projektu nowelizacji dodano przepisy o programie współdziałania pomiędzy fiskusem a największymi podatnikami (o przychodach powyżej 50 mln euro). Znalazłyby się one w ordynacji podatkowej.

Firmy, które zdecydowałyby się na takie współdziałanie ze skarbówką, musiałyby przejść wstępny audyt swoich rozliczeń. W praktyce cała ich działalność musiałaby być transparentna dla KAS.

Co w zamian? Wobec przedsiębiorcy nie byłaby np. stosowana klauzula przeciw unikaniu opodatkowania, fiskus nie kwestionowałby przyjętej metody cen transferowych, zezwoliłby na odliczanie całości kosztów usług niematerialnych.

MF zapewnia, że umowa o współdziałanie będzie opłacalna, stanie się „kolejną linią obrony podatnika przed popełnieniem ewentualnych błędów podatkowych”.

Zamiast uproszczeń

– Na zawarcie umowy o współdziałanie mogą liczyć jedynie największe firmy, których przychody przekroczą 50 mln euro i które przejdą wstępny audyt swoich rozliczeń przez fiskusa. Trudno więc to traktować jako alternatywę dla uproszczonej APA, bo z uwagi na takie kryteria większość firm zainteresowanych uproszczeniami w tym zakresie i tak nie mogłoby liczyć na zawarcie umowy o współdziałanie – zwraca uwagę dr Hanna Filipczyk.

Podobnego zdania jest dr Radosław Piekarz, doradca podatkowy z kancelarii A&RT.

– Przedsiębiorcy, którzy będą chcieli odliczyć od przychodu całość wydatków na usługi niematerialne, będą mieli alternatywę: albo podać fiskusowi cały katalog szczegółowych informacji na swój temat i przejść audyt rozliczeń, albo wystąpić o zwykłą APA. Wydaje się, że większość z nich wybierze drugie rozwiązanie – komentuje ekspert. ©℗