Zapłata za usługi hostingu aplikacji oraz usługi wsparcia bez podatku u źródła

REKLAMA
REKLAMA
Tak wynika z wyroku WSA w Warszawie z 22 stycznia 2020 r., III SA/Wa 1299/19.
REKLAMA
Sprawa dotyczyła banku, który zawarł umowę hostingu, której przedmiotem było świadczenie następujących usług: koordynacji projektów, hostingu aplikacji, wsparcia i usług administracyjnych. Na usługi koordynacji projektu składały się usługi administracji i koordynacji globalnych projektów w zakresie usług i produktów infrastruktury teleinformatycznej. Usługi hostingu aplikacji polegały na wynajmie mocy obliczeniowej serwerów i wsparciu infrastruktury aplikacji. Na usługi wsparcia składało się wsparcie centrum przetwarzania danych dla infrastruktury należącej wyłącznie do banku obejmującej m.in. serwery, komputery, kopie bezpieczeństwa, pamięci sieciowe czy przechowywanie plików. Z kolei usługi administracyjne polegały na koordynacji i prawidłowym administrowaniu wskazanych wyżej usług.
Na tym tle bank zapytał organ podatkowy, czy wydatki ponoszone przez niego z tytułu zakupu usług zarządzania projektami, usług hostingu aplikacji, usług wsparcia oraz usług administracyjnych, świadczonych na rzecz banku na mocy umowy hostingu mieszczą się w katalogu świadczeń zawartym w art. 21 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o CIT.
Zdaniem banku, usługi koordynacji projektów, hostingu aplikacji, wsparcia oraz usługi administracyjne nie mieszczą się w katalogu usług wprowadzonym przez art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.
REKLAMA
Organ podatkowy zgodził się z bankiem w zakresie braku objęcia dyspozycją art. 21 ust. 1 ustawy o CIT usług koordynacji projektów i usług administracyjnych, jednak w pozostałym zakresie uznał stanowisko banku za nieprawidłowe. Wskazał, że w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 ustawy o CIT mieszczą się przychody z tytułu należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego. Zdaniem organu, udostępnianie infrastruktury technicznej serwerowni w postaci dysków, macierzy dyskowych czy serwera należy zaliczyć do takich właśnie przychodów. Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska organ przytoczył fragment orzeczenia NSA z 12 października 2016 r., II FSK 2614/14, zgodnie z którym w wersji anglojęzycznej Modelowej Konwencji OECD pojęciu urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego odpowiada zwrot industrial, commercial or scientific equipment. Chodzi tu zatem o wykorzystywanie urządzeń w celach komercyjnych, profesjonalnych, a nie prywatnych – zarówno w działalności przemysłowej, handlowej i naukowej. Skoro więc infrastruktura techniczna serwerowni jest wykorzystywana przez bank w działalności komercyjnej w branży bankowej, to tym samym serwery należy zaliczyć do kategorii urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Sprawa trafiła do WSA w Warszawie, który nie zgodził się ze stanowiskiem organu i w konsekwencji uchylił zaskarżoną interpretację. Rozpoznając sprawę, sąd wskazał, że przyjęta przez organ wykładnia jest rozszerzająca i niezgodna z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Usług hostingu aplikacji i wsparcia w postaci dzierżawy serwerów nie można bowiem traktować jako prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego. Jest to zbyt daleko idąca wykładnia prawa. Ponadto, linia orzecznicza sądów administracyjnych jest już w tym zakresie ugruntowana i jednolita. Jednoznacznie wynika z niej, że serwerów nie można utożsamiać z urządzeniami przemysłowymi w rozumieniu art. 21 ustawy o CIT.
Wybór przepisów
art. 21 ust. 1 pkt 1
„1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).”.
Katarzyna Narejko, Associate, PwC
REKLAMA
REKLAMA