Moment powstania przychodu w CIT ze sprzedaży voucherów, karnetów i subskrypcji

Vouchery, karnety i subskrypcje jako różne formy zakupu audiobooków

Z problemem rozpoznania momentu powstania przychodu z tytułu sprzedaży Voucherów, Karnetów i Subskrypcji zgłosiła się Spółka prowadząca serwis internetowy, w ramach którego sprzedaje audiobooki i słuchowiska online. Korzystanie z serwisu w postaci przeglądania dostępnych zbiorów jest bezpłatne, opłacie podlega dopiero zakup audiobooków, który jest możliwy po akceptacji regulaminu serwisu. Konsument może zakupić pojedynczy audiobook albo Voucher, Karnet lub Subskrypcje.

Voucher sprzedawany jest w formie karty upominkowej, która w zależności od wartości, uprawnia do nabycia jednego, trzech lub pięciu audiobooków. Nabycie Vouchera w formie elektronicznej następuje po dokonaniu płatności, następnie może on być wykorzystany w ciągu sześciu miesięcy od momentu nabycia.

Karnet upoważnia do nabycia pięciu, dziesięciu lub dwudziestu dowolnych audiobooków. Po zapłaceniu odpowiedniej kwoty pieniężnej konto zarejestrowanego użytkownika zostaje zasilone punktami, które następnie można wykorzystać w ciągu dwunastu miesięcy na pobranie audiobooków.

Subskrypcja stanowi comiesięczną, odnawialną opłatę, która daje dostęp do jednego audiobooka, to znaczy, że konto użytkownika zostaje zasilone jednym punktem w danym okresie rozliczeniowym, uprawniającym do pobrania jednego audiobooka w terminie trzech miesięcy od jego przyznania.

Każda z trzech ww. form zakupu audiobooków upoważnia do samodzielnego wyboru momentu pobrania audiobooków przez użytkownika, byleby odbyło się to w wyznaczonych terminach ważności (odpowiednio sześć, dwanaście lub trzy miesiące). Upływ tych terminów uniemożliwia wykorzystanie zakupionych usług, a serwis nie zwraca niewykorzystanych środków.

W związku z korzystaniem z takich form sprzedaży pojawił się problem z ustaleniem momentu rozpoznania przychodu podatkowego. Spółka prowadząca serwis rozpoznaje ten przychód w momencie wykorzystania Voucherów, Karnetów lub Subskrypcji, lub w przypadku ich niewykorzystania, w momencie upływu terminu ważności.

Dyrektor KIS w związku z wnioskiem Spółki wydał indywidualną interpretacje podatkową, w której zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy.

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Polecamy: INFORLEX Biznes

Moment uzyskania przychodu

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa CIT”), przychodami, z pewnymi zastrzeżeniami, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą oraz z działami specjalnymi produkcji rolnej określa art. 12 ust. 3a ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, co do zasady, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności.

Jednakże, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Dyrektor KIS przytoczył stanowisko wnioskodawcy w kwestii interpretacji tych przypisów:

„Mając na uwadze ogólną zasadę, że przychód podatkowy należy rozpoznawać w momencie wydania towaru lub wykonania usługi, to zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie zapłaty za Vouchery, Karnety lub Subskrypcje stanowi zaliczkę na poczet późniejszego wykonania usługi. Z uwagi na fakt, że tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy CIT, otrzymanie płatności z tytułu takiej sprzedaży nie stanowi przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Voucherów, Karnetów lub Subskrypcji nie skutkuje wydaniem towaru, nie jest także świadczeniem usługi, natomiast same Vouchery, Karnety lub Subskrypcje nie stanowią prawa majątkowego, rzeczy oraz nie mieszczą się w pojęciu „usługa”.  Stanowią one substytut pieniądza, umożliwiają bowiem dokonanie zapłaty za świadczenia zrealizowane w przyszłości, tj. wydanie Audiobooka. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, sama ich sprzedaż nie powoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego, o którym mowa w art. 12 ust. l pkt 1 ustawy CIT. Dopiero zrealizowanie, którejś z wymienionych form zakupu audiobooka będzie rodziło obowiązek podatkowy w CIT. Natomiast, w sytuacji, kiedy nie zostaną one zrealizowane w terminie ich ważności, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu w wysokości niewykorzystanej przez użytkownika kwoty, w dniu, w którym upłynie termin ważności.”

 W związku z powyższym Dyrektor KIS zadecydował, że:

„Spółka postępuje prawidłowo rozpoznając przychód z tytułu sprzedaży Voucherów, Karnetów lub Subskrypcji w momencie ich wykorzystania przez użytkownika lub, w przypadku niewykorzystania, w momencie upływu terminu ich ważności. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.”

Weronika Szuba

Chcesz dowiedzieć się więcej, skorzystaj z naszego programu

INFORLEX Plan kont dla firm – program

Tylko teraz

49,00 zł

Przejdź do sklepu