Jak długo jest ważny certyfikat rezydencji i czy może być dostarczony w formie elektronicznej

Od takich wypłat podatnicy są zobowiązani pobrać zryczałtowany podatek dochodowy na podstawie:
- art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) lub
- art. 30a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT).

Ów zryczałtowany podatek pobierany jest według stawki krajowej lub według stawek wynikających z właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Skorzystanie z zapisów takich umów (np. zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niezapłacenie podatku) jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu siedziby lub miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby lub zamieszkania podatnika (art. 4a pkt 12 ustawy o CIT i art. 5a pkt 21 ustawy o PIT).

Certyfikat ma potwierdzić, w którym państwie podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy krajowe często nie określają wzoru takiego certyfikatu, dat obowiązywania, ani z jaką częstotliwością powinny być uzyskiwane.

W praktyce można się spotkać z certyfikatami wskazującymi okres, którego dotyczą, ale i takimi, które nie wskazują takiego okresu.

Ponadto władze podatkowe w niektórych krajach wydają certyfikaty tylko w formie elektronicznej. Wtedy polski podatnik nie może otrzymać od kontrahenta oryginału certyfikatu w formie papierowej tylko w formie elektronicznej (np. skan certyfikatu w pliku pdf).

Certyfikaty takie zawierają dane wymagane polskimi przepisami podatkowymi, a mianowicie wydawane są przez właściwy organ administracji podatkowej państwa rezydencji odbiorcy należności i zaświadczają o miejscu siedziby/zamieszkania podatnika dla celów podatkowych. Tym niemniej nie są dostępne w formie dokumentu papierowego.

A przecież płatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji swoich kontrahentów w oryginale lub w postaci kopii poświadczonej notarialnie, oraz przedstawić certyfikat rezydencji na każdorazowe żądanie polskich organów podatkowych.

Okazuje się jednak, że polski fiskus podchodzi do takich sytuacji ze zrozumieniem.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 22 listopada 2010 r. (nr IPPB4/415-679/10-3/MP) stwierdził, że jeżeli podatnik nie ma możliwości uzyskania certyfikatu rezydencji w postaci oryginału papierowego dokumentu - może zastosować zwolnienie od podatku bądź stawki podatku wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w oparciu o certyfikat w wersji elektronicznej.

Polecamy: Amortyzacja podatkowa

Polecamy: Faktura VAT od A do Z