Wydatki przed rozpoczęciem działalności gospodarczej – koszty w PIT i odliczenie VAT

W praktyce przedsiębiorcy przed założeniem firmy dokonują zakupów usług doradczych (np. aby uzyskać dofinansowanie na działalność), marketingowych zlecają wykonanie stron internetowych, zakupują ulotki i pieczątki, ponoszą koszty związane z przystosowaniem lokalu do prowadzonej działalności gospodarczej, a także dokonują pierwszego zakupu towarów handlowych.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma przeszkód formalnych oraz prawnych, aby wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu - pod warunkiem, że spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa definiuje koszty uzyskania przychodu jako te, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła (z wyjątkiem wydatków wykluczonych z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej powinny być odpowiednio udokumentowane. Faktury czy rachunki powinny zawierać imię i nazwisko oraz adres przyszłego przedsiębiorcy, natomiast w przypadku opłat administracyjnych i opłat na rzecz gminy lub państwa wystarczającym dowodem będzie potwierdzenie przelewu lub dowód potwierdzający zapłatę.

Takie wydatki ewidencjonujemy w KPiR w dacie rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Sposób rozliczenia wydatków poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej zależy od rodzaju wydatku.

Zakup towarów handlowych i materiałów

Wydatków poniesionych w związku z zakupem towarów handlowych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie ujmujemy bezpośrednio w kosztach podatkowych.

Podatnicy prowadzący książkę przychodów i rozchodów wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów wyszczególniają w spisie z natury, sporządzonym na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Wartość wynikającą ze spisu z natury należy wprowadzić do KPIR pod pierwszą pozycją. Towary ujęte w remanencie początkowym zostaną rozliczone dopiero na koniec roku podatkowego - jako różnica remanentowa, w zeznaniu rocznym.

Różnica zmniejsza lub zwiększa koszty uzyskania przychodu, a to ma wpływ na podstawę opodatkowania na koniec roku podatkowego.

Podatnicy rozliczający się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych powinni ująć towary lub materiały w spisie z natury sporządzonym na dzień otwarcia ewidencji przychodów. Wartość spisu z natury wprowadzamy w ewidencji pod pierwszą pozycją. Remanentu początkowego nie sumujemy z przychodami ujętymi w tej samej ewidencji. Spis z natury nie wpływa na podstawę opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Aktywne druki i formularze

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Pozostałe wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą

Wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej dotyczą najczęściej wydatków na zakup pieczątek, wizytówek, reklamy lub związane z czynszem za wynajmowany lokal, a także wydatki związane z przeprowadzonym remontem w wynajmowanym lub własnym lokalu. Takie wydatki wprowadzamy do KPiR na podstawie dokumentów zakupu na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Ujmujemy je w 13 kolumnie KPiR (pozostałe wydatki).

W znacznej ilości przypadków suma wydatków na remont lokalu nie powinna przekroczyć 3500 zł, aby nakłady finansowe nie zostały uznane za inwestycję w wynajmowanym lub własnym lokalu przeznaczonym na prowadzenie działalności gospodarczej. Jeśli doszłoby do wykonania inwestycji w wynajmowanym lub własnym lokalu, wydatki związane z inwestycją nie są ujmowane bezpośrednio na podstawie faktur do kosztów uzyskania przychodu. Takie wydatki należy sumować na dzień zakończenia inwestycji w wynajmowanym lub własnym lokalu, a inwestycje wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Suma wydatków będzie zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w wyniku odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to rozłożenie w czasie poniesionych nakładów finansowych.

Zakup środków trwałych

Zupełnie inaczej są rozliczane wydatki na majątek firmy dokonane przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, których wartość zakupu przekracza 3500 zł. Takie wydatki ujmowane są w ewidencji środków trwałych.

Do środków trwałych zaliczamy m.in. urządzenia, maszyny, pojazdy samochodowe, oprogramowanie. W takim przypadku należy sporządzić stosowne oświadczenie o przekazaniu danego urządzenia, pojazdu czy oprogramowania. W oświadczeniu należy ująć dzień przekazania składnika majątku do firmy, nazwę środka trwałego oraz jego wartość zakupu, jeżeli posiadamy dowód zakupu.

Jeśli nie posiadamy stosownego dokumentu zakupu lub posiadamy tylko paragon, to wartość środka trwałego należy wycenić na podstawie wartości rynkowej na dzień przekazania go do majątku firmy. Składniki majątku możemy przekazać do ewidencji środków trwałych najwcześniej na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Kosztem uzyskania przychodu będzie odpis amortyzacyjny.

Jeżeli środek trwały mieści się w grupie KŚT pomiędzy 3 a 8 (z wyjątkiem samochodów osobowych i wartości niematerialnych i prawnych) podatnik może dokonać jednorazowego odpisu w miesiącu przekazania lub w miesiącu następnym. Należy pamiętać, że suma odpisów jednorazowych w 2014 r. nie może przekroczyć 50 000 euro (211 000 zł).

Wartości niematerialne i prawne, budynki i lokale oraz pojazdy osobowe są amortyzowane liniowo. Oznacza to, że nie można ich amortyzować jednorazowo.

Podatnicy rozliczający się ryczałtem również mają obowiązek sporządzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem odpisów amortyzacyjnych, ale odpisy amortyzacyjne nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Polecamy: Komplet : IFK + MK + Infororganizer

Kasy fiskalne 2015 / 2016 – zwolnienia

Zakup wyposażenia

Do ewidencji wyposażenia zaliczamy rzeczowe składniki majątku wykorzystywane do działalności gospodarczej których wartość zakupu lub wartość rynkowa przekracza 1500 zł, a nie przekracza 3500 zł - pod warunkiem spełnienia przesłanek pozwalających na uznanie poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnicy rozliczający się na zasadzie ryczałtu nie ujmują wydatków z tytułu nabycia wyposażenia do kosztów uzyskania przychodu, ale mają obowiązek prowadzenia ewidencji wyposażenia.