Kiedy można zastosować koszty podatkowe w wysokości 50% przychodów z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą

Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 sierpnia 2017 r. (0111-KDIB2-3.4011.122.2017.1.KK).

Sprawa dotyczyła podatnika, który będąc zatrudniony na podstawie umowy o pracę na stanowisku projektanta w ramach powierzonych obowiązków służbowych, projektuje instalacje przemysłowe wykonując dokumentacje projektowe dla obiektów inżynierskich i obejmujące części rysunkowe, modelowe oraz opisowe. Projektowane instalacje i urządzenia stanowią opracowanie związane z utworami wzornictwa przemysłowego. Każdy z wykonywanych projektów jest inny, rozpatrywany i opracowywany indywidualnie, dlatego też każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności wykonywanego dzieła, niezbędnego do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. Wykonywane przez podatnika projekty stanowią utwór w rozumieniu definicji ustawowej.

Na tym tle podatnik zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy do przychodu z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą, które to wynagrodzenie wynikać będzie z udokumentowanego czasu pracy, można będzie zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

Prezentując własne stanowisko podatnik wskazał, że wykonywanie projektów instalacji przemysłowych wymaga każdorazowo indywidualnego, twórczego i niepowtarzalnego podejścia, co pozwala na uznanie za przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Warunkiem dokonywania kwalifikacji przychodu w kontekście zastosowania odpowiednich przepisów określających wysokość kosztów ich uzyskania, jest możliwość dokładnego kwotowego ustalenia wysokości wynagrodzenia tytułem korzystania z praw autorskich do powstałych w wyniku tworzenia projektów instalacji w stosunku do całkowitego wynagrodzenia za pracę. Pracodawca podatnika prowadzi ewidencje czasu pracy pozwalającą ustalić udział czasu poświęconego na pracę twórczą w ogólnym czasie pracy, więc możliwe jest również określenie części wynagrodzenia uzyskanego tytułem korzystania z praw autorskich.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko podatnika w całości za prawidłowe.

Polecamy: Kodeks pracy 2018. Praktyczny komentarz z przykładami

Polecamy:  Pakiet żółtych książek - Podatki 2018

Zdaniem Dyrektora KIS:
„W razie (…) wykonywania na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, udokumentowania wymaga, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac - utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Dlatego też 50% koszty uzyskania przychodów mogą być zastosowane do tej części wynagrodzeń pracowników (twórców), która została zakwalifikowana jako wynagrodzenie z tytułu korzystania z praw autorskich, jeżeli konkretne prace lub czynności znajdują odzwierciedlenie w stosownej ewidencji prac twórczych prowadzonej przez pracodawcę. Zakres zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzeń wypłacanych poszczególnym pracownikom, uzależniony powinien być bowiem zawsze od zakresu wykonywanych przez nich prac o twórczym charakterze. Zakres ten powinien znaleźć udokumentowanie w prowadzonej przez pracodawcę ewidencji prac twórczych, wykonywanych przez poszczególnych pracowników, która to ewidencja służyć może ewentualnej weryfikacji wcześniej dokonanych ustaleń w powyższym przedmiocie.

Z ewidencji tych winno więc wynikać jaka – ustalona w sposób skonkretyzowany i jednoznaczny – część wykonywanej przez pracownika pracy przypada na prace o charakterze twórczym, ze ścisłym określeniem wartości tej pracy, a więc wysokości honorarium za stworzenie utworu w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

---

Podkreślić przy tym należy, że przez wyodrębnienie tego honorarium z łącznej wartości wynagrodzenia nie można uznać sytuacji, w której płatnik określa je – np. w treści umowy o pracę bądź aneksie do tej umowy czy też w złożonym oświadczeniu – jako procent ogólnego czasu pracy pracownika. Tylko bowiem jednoznaczne wyliczenie wartości honorarium z tytułu rzeczywiście wykonanej pracy twórczej pozwala na zastosowanie do tej wartości kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie znajdzie zastosowania do wynagrodzenia wyliczonego w sposób hipotetyczny, nawet jeśli jest ono zbliżone do wartości rzeczywistej.”

Wybór przepisów

Art. 22 Ustawy o PIT

9. Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

3) z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Stanisław Kędzierski

Źródło: taxonline.pl