Osoba trzecia może złożyć wniosek o umorzenie zaległości podatkowej

Odpowiedzialność osoby fizycznej za zobowiązania podatkowe spółki

W październiku  2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o odpowiedzialności podatkowej skarżącej osoby fizycznej za zaległość podatkową pewnej spółki z o.o. w podatku PIT na sumę ponad 4 tysięcy złotych. Skarżąca złożyła wniosek o umorzenie powyższej zaległości wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi z powodu długotrwałej choroby męża i kosztów z nią związanych. Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił wszczęcia postępowania o umorzenie zobowiązania podatkowego. Argumentował to tym, że art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w sytuacjach, gdy o umorzenie wnioskuje płatnik podatku i w tej sytuacji, do wszczęcia postępowania brakuje podstawy prawnej.

Skarżąca w apelacji podkreśliła, że zobowiązanie powstało w skutek decyzji stwierdzającej odpowiedzialność podatkową osoby trzeciej, czyli jej, i organ w związku z art. 67a§2 OP może umorzyć zaległości podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej podtrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji wskazując, że dla osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości płatnika zastosowanie mają jedynie przepisy umożliwiające odroczenie terminu zaległości podatkowej lub rozłożenie jej na raty, nie zaś umorzenie w całości lub w części tej zaległości.

Skarżąca wniosła skargę na to postanowienie podtrzymując stanowisko, że przepisy nie wyłączają możliwości złożenia wniosku przez osobę trzecią o umorzenie zaległości podatkowej.

Przepis art. 67a § 1 stanowi, że organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1) odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;

2) odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;

3) umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Zgodnie zaś z art. 67c , przepisy art. 67a § 1 pkt 1 i 2 oraz art. 67b stosuje się odpowiednio do należności przypadających od płatników lub inkasentów (§ 1), natomiast przepisy art. 67a oraz art. 67b stosuje się odpowiednio do należności

przypadających od spadkobierców podatnika lub płatnika oraz osób trzecich (§ 2).

Kalkulatory

Aktywne druki i formularze

Podatki 2014 - Nowy VAT 500 pytań i odpowiedzi na trudne pytania

Podyskutuj o tym na naszym FORUM

Skarga jest zasadna

WSA w Warszawie, a następnie Naczelny Sąd Administracyjny przyznały rację Skarżącej. Zdaniem sądów błędne jest stanowisko organów podatkowych, według którego brakuje podstawy prawnej umożliwiającej złożenie wniosku o umorzenie zaległości podatkowej przez osobę trzecią, którą obciążono odpowiedzialnością podatkową za należności płatnicze.

Według przepisów Ordynacji podatkowej takiej możliwości nie ma jedynie płatnik oraz inkasent. Żona, czyli skarżąca, będzie w tej sytuacji osobą trzecią. Odnośnie osób trzecich Ordynacja podatkowa nie przewiduję tak jednoznacznego wyłączenia o wnioskowanie o umorzenie zaległości, jak w przypadku inkasentów oraz płatników. W ten sposób odmawiając wszczęcia postępowania organy podatkowe naruszyły przepis prawa materialnego, który miał wpływ na wynik sprawy.

Wykładnia przepisów Ordynacji podatkowej przez organy podatkowe była błędna i naruszała interesy skarżącej.

NSA i WSA wskazują również, że „osoba trzecia” i „płatnik” to całkowicie różne kategorie podmiotów ponoszących odpowiedzialność podatkową, gdyż odpowiedzialność każdej z nich regulują odrębne przepisy.

Dzięki temu orzeczeniu Naczelnik Urzędu Skarbowego jest zobowiązany rozpatrzeć wspomniany wyżej wniosek osoby trzeciej (skarżącej) o umorzenie obciążających ją należności.