Jak wystawiać faktury i rozliczać VAT w trybie samofakturowania

Kto ma prawo do samofakturowania?

Zasady dokumentowania transakcji w trybie samofakturowania określa art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do samofakturowania przysługuje podmiotowi nabywającemu towary lub usługi, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług, podatnikiem podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub też osobą prawną niebędącą podatnikiem.

Ten szczególny tryb wystawiania faktur dotyczy przede wszystkim dokumentowania sprzedaży towarów i usług dokonanej przez podatnika na rzecz tego nabywcy oraz wystawiania faktur zaliczkowych. Może obejmować również dostawę towarów lub świadczenie usług, których miejscem opodatkowania jest kraj trzeci.

Jak wystawiać faktury w procedurze VAT marża

Samofakturowanie ma zastosowanie tylko pod warunkiem wcześniejszego zawarcia umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której strony umowy określą procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez sprzedawcę. Przepisy wymagają więc w szczególności istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur.

Jakie dane powinny znajdować się na fakturze?

Faktura wystawiona przez nabywcę, poza elementami wymaganymi dla zwykłej faktury, powinna dodatkowo zawierać wyraz „samofakturowanie”.

A zatem prawidłowo wystawiona faktura w trybie samofakturowania powinna uwzględniać następujące elementy:

1) datę jej wystawienia,

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (ewentualnie numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL – w przypadku WDT i świadczenia usług, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca),

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (lub ewentualnie numer z właściwym dwuliterowym kodem, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim – w przypadku WDT i świadczenia usług, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca),

Faktura uproszczona – zasady wystawiania i odliczania VAT

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów albo wykonania usługi lub datę otrzymania całości bądź części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży, jeśli taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, jeśli nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

12) stawkę podatku,

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,

15) kwotę należności ogółem,

16) wyraz "samofakturowanie".

Polecamy: Podatki 2016 - komplet żółtych książek

Przy czym, faktury, w imieniu i na rzecz podatnika, może również wystawiać upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy. Faktura wystawiona przez przedstawiciela podatkowego nie będzie zawierać wyrazu „samofakturowanie”. Musi natomiast dodatkowo zostać opatrzona nazwą lub imieniem i nazwiskiem przedstawiciela podatkowego, jego adresem oraz numerem, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Ważne!

W przypadku natomiast samofakturowania dokonywanego przez nabywcę towarów i usług – których to miejscem opodatkowania będzie inne niż Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej – zastosowanie znajdą regulacje dotyczące fakturowania obowiązujące w tym państwie członkowskim, co znajduje potwierdzenie w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1 ze zm.).