Czy nabycie usług zarządczych od podmiotu z siedzibą w „raju podatkowym” pozwala na odliczenie VAT?

W związku z powyższym, spółka zwróciła się do Ministra Finansów z pytaniem czy od dnia 1 maja 2004 r., miała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku importu usług zarządczych, w związku z którymi zapłata należności jest dokonywana na rzecz przedsiębiorstwa mającego siedzibę w tzw. „raju podatkowym”. 

Organ podatkowy stwierdził, że spółka nie miała takiego prawa. Stanowisko to zostało podtrzymane przez WSA.
Spółka zdecydowała się na wniesienie skargi kasacyjnej. NSA postanowił natomiast o skierowaniu do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) pytania prejudycjalnego o następującej treści:

Czy prawo wspólnotowe (w szczególności art. 17 ust. 6 VI dyrektywy […], obecnie art. 176 dyrektywy 2006/112/WE […]) daje państwu członkowskiemu prawo do stosowania krajowych przepisów, wyłączających uprawnienie podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w przypadku nabycia importu usług, w związku z którymi zapłata należności jest dokonywana bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na obszarze jednego z terytoriów lub krajów określonych w ustawodawstwie krajowym jako tzw. »raje podatkowe«, biorąc pod uwagę, że takie wyłączenie było stosowane w państwie członkowskim w okresie poprzedzającym członkostwo we Wspólnocie?”.

Polecamy: serwis Urząd skarbowy

30 września 2010 r., po przeanalizowaniu przepisów krajowych oraz wspólnotowych, TSUE wydał wyrok, w którym orzekł, że artykuł 17 ust. 6 VI Dyrektywy (obecnie: art. 176 dyrektywy Rady 2006/112/WE), należy interpretować w ten sposób, że przepis ten nie zezwala na utrzymanie w mocy przepisów krajowych – mających zastosowanie w chwili wejścia w życie VI Dyrektywy w danym państwie członkowskim – które w sposób ogólny wyłączają uprawnienie do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego w przypadku nabycia importu usług, w związku z którymi zapłata należności jest dokonywana bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego siedzibę na obszarze jednego z krajów lub terytoriów określonych w tych przepisach jako „raje podatkowe”. 

Wyrok w sprawie Oasis East może mieć fundamentalne znaczenie w przypadku podatników działających w dużych grupach międzynarodowych i nabywających różnego rodzaju usługi od podmiotów, których siedziba nierzadko zlokalizowana jest na terytorium uznawane przez załącznik numer 5 do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) za raj podatkowy.