REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w VAT – wyroki TSUE

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Wojciech Kliś
Doradca podatkowy
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w VAT – najnowsze wyroki TSUE
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w VAT – najnowsze wyroki TSUE

REKLAMA

REKLAMA

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej ma istotne znaczenie w dobie aktywnej działalności polskich przedsiębiorców na rynkach innych Państw członkowskich. System VAT opiera się na neutralności VAT z zachowaniem konieczności zapewnienia wpływów do budżetów państw członkowskich w miejscu konsumpcji towaru lub usługi podlegającej opodatkowaniu. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej ma na celu opodatkowanie usług, które świadczone są za pomocą infrastruktury znajdującej się w innym Państwie niż siedziba podatnika. Najnowsze orzecznictwo europejskie tj. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 kwietnia 2022 w sprawie C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL oraz poprzedzające go wyroki w sprawach C-547/18, Dong Yang Electronics, oraz C 931/19, Titanium Ltd., wskazują drogę w rozumieniu stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Czym jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dla potrzeb VAT?

Dyrektywa VAT Rady 2006/112/WE, jak i polska ustawa o podatku od towarów i usług, nie prowadziły definicji stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Definicję tą znaleźć można w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011. Zgodnie z art. 11, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Definicyjne, stałe miejsce prowadzenia działalności to zatem miejsce:

REKLAMA

  • charakteryzujące się wystarczającą stałością,
  • mające odpowiednie zaplecze personalne i techniczne,
  • zdolne odebrać i wykorzystać usługi dla niego świadczone bądź odpowiednio wyświadczyć usługi przez siebie wykonywane.

REKLAMA

Biorąc pod uwagę powyższe, taki „przyczółek” przedsiębiorcy w gospodarce innego Państwa członkowskiego, spowoduje obowiązek rozliczania VAT w tym właśnie kraju. Posiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, spowoduje konieczność opodatkowania VAT transakcji tam dokonanych. Posługując się przykładem:

Spółka z akcyjna jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Specjalizuje się w usługach doradczych, wynajmu nieruchomości i podobnych. Spółka zatrudniła personel we Francji, wynajęła budynek oraz zakupiła flotę samochodową. Za pomocą tego zaplecza wykonuje usługi doradcze na terytorium Francji. Uznać należy, że spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Francji, zatem czynności te powinna opodatkować francuską stawką VAT oraz stosować m.in. francuskie przepisy dot. fakturowania.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - orzecznictwo TSUE

Analiza stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ma istotne znaczenie z perspektywy opodatkowania; Planowanie inwestycji w innym państwie członkowskim powinno być również poprzedzone drobiazgową analizą czy faktycznie istnieją ryzyka podatkowe w kontekście VAT. Pomocą w tej analizie jest szczególnie orzecznictwo Europejskie, w tym najnowsze wyroki: C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL, C-547/18, Dong Yang Electronics, oraz C‑931/19, Titanium Ltd.

Orzeczenia TSUE, są dużą pomocą dla podatników i doradców podatkowych w analizie ryzyka dotyczącego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

REKLAMA

Berlin Chemie AG była spółką niemiecką zaangażowaną w sprzedaż produktów farmaceutycznych w Rumunii. W tym celu zawarła ze swoją rumuńską spółką zależną umowę na mocy, której spółka rumuńska zobowiązała się aktywnie promować produkty spółki niemieckiej na terytorium Rumunii.  Spółka niemiecka była jedynym klientem spółki rumuńskiej.  W toku sporu, ograny podatkowe Rumunii uznały, że Berlin Chemie AG posiada w Rumunii stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W ocenie organu poprzez swoją spółkę zależną dysponuje w Rumunii wystarczającymi zasobami ludzkimi i technicznymi, dlatego też, usługi nabywane przez podmiot niemiecki powinny podlegać opodatkowaniu w Rumunii. W niniejszej sprawie Trybunał orzekł inaczej.

Zgodnie z orzeczeniem TSUE, sama spółka zależna dysponująca zapleczem personalnym i technicznym nie świadczy o tym, że spółka dominująca ma stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium danego kraju. Warunkiem koniecznym jest to, aby podmiot dominujący mógł dysponować tym zapleczem w taki sposób jakby było jego własnym. Dodatkowo, Trybunał orzekł, że spółka niemiecka nie posiada w Rumunii stałego miejsca prowadzenia działalności, ponieważ nie ma w tym państwie zaplecza pozwalającego jej na odbiór przez spółkę rumuńską usług i wykorzystywanie ich do celów prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży i dostawie produktów farmaceutycznych. W dwóch innych sprawach Trybunał również wskazał inne niż organy definiowanie stałego miejsca prowadzenia działalności.

W wyroku z dnia 7 maja 2020 r., sygn. C-547/18, Dong Yang Electronics, Trybunał orzekł, że usługodawca nie może wywieść istnienia na terytorium państwa członkowskiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej spółki mającej siedzibę w państwie trzecim, wyłącznie opierając się na fakcie, że spółka ta posiada w tym państwie członkowskim spółkę zależną.  

Trybunał zajął się podobnym zagadnieniem w wyroku z dnia z dnia 3 czerwca 2021 r., sygn. C‑931/19, Titanium Ltd. W sprawie tej, spółka z siedzibą na wyspie Jersey, zajmowała się wynajmem nieruchomości w Austrii. Do tych transakcji, które były jedynymi transakcjami w Austrii, spółka upoważniła austriacką spółkę zarządzającą nieruchomościami do pośredniczenia w relacjach z usługodawcami i dostawcami, fakturowania czynszu i kosztów eksploatacji oraz prowadzenia rejestrów handlowych i przygotowywania danych dotyczących deklaracji VAT. Świadczenia te były wykonywane przez pełnomocnika w lokalu innym niż lokale należące do spółki. Trybunał zaznaczył, że spółka nie posiadała żadnego własnego personelu w Austrii i że osoby odpowiedzialne za niektóre zadania w zakresie zarządzania były upoważnione umownie przez tę spółkę, przy czym spółka ta zastrzegła sobie podejmowanie wszystkich ważnych decyzji dotyczących wynajmu omawianej nieruchomości. W orzeczeniu TSUE wskazano, że nieruchomość, która nie ma żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie, w sposób oczywisty nie spełnia ustanowionych w orzecznictwie kryteriów uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - co oznaczają wyroki TSUE?

Wyroki C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL, C-547/18, Dong Yang Electronics, oraz C‑931/19, Titanium Ltd., pozwalają zrozumieć kontekst stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Definicję tę należy rozumieć dość ściśle, nie pozwalając na powstanie stałego miejsca w sytuacji, gdy podatnik korzysta tylko w ograniczony sposób ze struktury kontrahenta (niezależnie od tego czy jest spółką powiązaną czy nie). Istotne jest to, aby podatnik dysponował tym zapleczem w taki sposób, jakby było jego własnym. Wyroki te podsuwają następujące wnioski:

1) Nie wystarczy do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej sama własność nieruchomości i jej wynajem. Oddelegowanie czynności technicznych innemu podmiotowi nie jest wystarczające.

2) Sam fakt posiadania większości udziałów w spółce zależnej dysponującej zapleczem personalnym i technicznym nie świadczy o tym, że spółka dominująca ma stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium danego kraju.

3) Nie należy wywieść istnienia na terytorium państwa członkowskiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej spółki mającej siedzibę w państwie trzecim, wyłącznie opierając się na fakcie, że spółka ta posiada w tym państwie członkowskim spółkę zależną.

Wojciech Kliś, Doradca podatkowy, nr wpisu 14003
Wojciechklis.pl
Kontrolabezryzyka.pl

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Zatrudnianie cudzoziemców - zmiany od 1 czerwca 2025 r. Dodatkowe przesłanki odmowy wydania zezwolenia, rejestr umów o pracę, legalność pobytu obywateli Ukrainy, cyfrowe wnioski i wyższe kary

Nowe przepisy dotyczące zasad zatrudniania cudzoziemców w Polsce zaczną obowiązywać od 1 czerwca 2025 roku. Regulacje określają warunki, na jakich możliwe będzie legalne powierzenie pracy obcokrajowcom. Sprawdzamy, czy nowe przepisy wprowadzają ułatwienia i w jaki sposób zmieniają procedurę zatrudniania cudzoziemców.

Czy zawód księgowego powinien być certyfikowany? Ministerstwo Finansów analizuje możliwe zmiany

Od 2014 roku w Polsce nie można już uzyskać certyfikatu księgowego wydanego przez Ministra Finansów. W wyniku przeprowadzonej wówczas deregulacji zawód księgowego został formalnie otwarty – obecnie nie wymaga żadnych licencji ani zezwoleń państwowych. Choć miało to na celu ułatwienie dostępu do zawodu, skutki tej zmiany do dziś budzą mieszane opinie w branży. Temat ten nie jest również obojętny dla Ministerstwa Finansów.

Kto i kiedy może ponieść odpowiedzialność karną za niezłożenie wniosku o upadłość spółki handlowej (np. sp. z o.o.)

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki handlowej to obowiązek, który spoczywa na barkach między innymi członków zarządu i likwidatorów. Niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki pomimo powstania warunków uzasadniających upadłość spółki jest przestępstwem, które zostało uregulowane nie w Kodeksie karnym, a w Kodeksie spółek handlowych.

Komunikat ZUS: 2 czerwca 2025 r. mija ważny termin dla przedsiębiorców. Chodzi o zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypomina przedsiębiorcom, że do 2 czerwca 2025 r. należy zweryfikować i odesłać przez PUE/eZUS wniosek o zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej.

REKLAMA

ZUS odbiera zasiłki za błędy dotyczące składek sprzed 2022 roku – Rzecznik MŚP interweniuje

Do Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców wpływa coraz więcej dramatycznych spraw dotyczących decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w których organ odmawia wypłaty świadczeń zasiłkowych, wskazując, że przedsiębiorcy nie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu za okres sprzed 2022 roku.

Podatnik zapłacił zaległy podatek ale nie zatrzymało to egzekucji. Urząd skarbowy wykorzystał pomyłkę w przelewie. Winą obarczył podatnika i automatyzację systemu

Absurdów podatkowych nie brakuje. Dla przykładu można podać historię przedsiębiorcy, który nie uregulował w terminie podatku, za co otrzymał upomnienie z urzędu skarbowego. Dokonując wpłaty, popełnił niezamierzony błąd, który spowodował kolejne konsekwencje. W efekcie na jego koncie jednocześnie wystąpiła niedopłata i nadpłata podatku. Ministerstwo Finansów, komentując ww. sprawę, wskazuje obowiązujące przepisy, zaś eksperci przekonują, że urzędnicy mogli zachować się inaczej. Resort zaznacza, że proces obsługi wpłat podatników jest zautomatyzowany, a w opisywanej sytuacji nie można mówić o błędzie systemowym. Wśród znawców tematu nie brakuje opinii, że zbyt sztywne przepisy i procedury podatkowe mogą właściwie stanowić pułapkę dla przedsiębiorców.

PKWiU 2025 - nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług jeszcze w 2025 roku

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015. Od kiedy?

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

REKLAMA

Usługi dietetyczne są zwolnione z VAT. Ale nie te dla osób zdrowych. Dlaczego?

Usługi dietetyczne, które nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego (związanego z celem medycznym), w szeregu przypadków nie mogą również korzystać ze zwolnienia podmiotowego (limit obrotów do 200 000 zł rocznie). Oznacza to, że dietetycy świadczący usługi doradztwa w zakresie dietetyki (konsultacji indywidualnych) opodatkowane VAT muszą zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT, niezależnie od wysokości swoich obrotów i doliczać do ceny swoich usług netto podatek VAT w stawce 23%. Problem w tym, że wiele usług dietetyków ma charakter złożony (szkolenia z zakresu diet, podawanie w internecie pakietów diet dla osób zaliczanych do określonych kategorii wiekowych itp). Dlaczego usługi dietetyków świadczone na rzecz osób zdrowych nie korzystają ze zwolnienia z VAT wyjaśnił WSA w Gliwicach w wyroku z 29 stycznia 2025 r.

Niższe grzywny za niektóre przestępstwa skarbowe od 2026 roku. Nowelizacja Kks i Ordynacji podatkowej przyjęta przez rząd

W dniu 27 maja 2025 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy (kks) oraz ustawy - Ordynacja podatkowa, przedłożony przez Ministra Finansów. Ta nowelizacja ma na celu uproszczenie administracyjnych obowiązków podatkowych oraz złagodzenie kar za przestępstwa skarbowe, które nie powodują bezpośrednich strat w podatkach.

REKLAMA