REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w VAT – wyroki TSUE

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Wojciech Kliś
Doradca podatkowy
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w VAT – najnowsze wyroki TSUE
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w VAT – najnowsze wyroki TSUE

REKLAMA

REKLAMA

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej ma istotne znaczenie w dobie aktywnej działalności polskich przedsiębiorców na rynkach innych Państw członkowskich. System VAT opiera się na neutralności VAT z zachowaniem konieczności zapewnienia wpływów do budżetów państw członkowskich w miejscu konsumpcji towaru lub usługi podlegającej opodatkowaniu. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej ma na celu opodatkowanie usług, które świadczone są za pomocą infrastruktury znajdującej się w innym Państwie niż siedziba podatnika. Najnowsze orzecznictwo europejskie tj. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 kwietnia 2022 w sprawie C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL oraz poprzedzające go wyroki w sprawach C-547/18, Dong Yang Electronics, oraz C 931/19, Titanium Ltd., wskazują drogę w rozumieniu stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Czym jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dla potrzeb VAT?

Dyrektywa VAT Rady 2006/112/WE, jak i polska ustawa o podatku od towarów i usług, nie prowadziły definicji stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Definicję tą znaleźć można w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011. Zgodnie z art. 11, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Definicyjne, stałe miejsce prowadzenia działalności to zatem miejsce:

REKLAMA

REKLAMA

Autopromocja
  • charakteryzujące się wystarczającą stałością,
  • mające odpowiednie zaplecze personalne i techniczne,
  • zdolne odebrać i wykorzystać usługi dla niego świadczone bądź odpowiednio wyświadczyć usługi przez siebie wykonywane.

Biorąc pod uwagę powyższe, taki „przyczółek” przedsiębiorcy w gospodarce innego Państwa członkowskiego, spowoduje obowiązek rozliczania VAT w tym właśnie kraju. Posiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, spowoduje konieczność opodatkowania VAT transakcji tam dokonanych. Posługując się przykładem:

Spółka z akcyjna jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Specjalizuje się w usługach doradczych, wynajmu nieruchomości i podobnych. Spółka zatrudniła personel we Francji, wynajęła budynek oraz zakupiła flotę samochodową. Za pomocą tego zaplecza wykonuje usługi doradcze na terytorium Francji. Uznać należy, że spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Francji, zatem czynności te powinna opodatkować francuską stawką VAT oraz stosować m.in. francuskie przepisy dot. fakturowania.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - orzecznictwo TSUE

Analiza stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ma istotne znaczenie z perspektywy opodatkowania; Planowanie inwestycji w innym państwie członkowskim powinno być również poprzedzone drobiazgową analizą czy faktycznie istnieją ryzyka podatkowe w kontekście VAT. Pomocą w tej analizie jest szczególnie orzecznictwo Europejskie, w tym najnowsze wyroki: C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL, C-547/18, Dong Yang Electronics, oraz C‑931/19, Titanium Ltd.

REKLAMA

Orzeczenia TSUE, są dużą pomocą dla podatników i doradców podatkowych w analizie ryzyka dotyczącego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Berlin Chemie AG była spółką niemiecką zaangażowaną w sprzedaż produktów farmaceutycznych w Rumunii. W tym celu zawarła ze swoją rumuńską spółką zależną umowę na mocy, której spółka rumuńska zobowiązała się aktywnie promować produkty spółki niemieckiej na terytorium Rumunii.  Spółka niemiecka była jedynym klientem spółki rumuńskiej.  W toku sporu, ograny podatkowe Rumunii uznały, że Berlin Chemie AG posiada w Rumunii stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W ocenie organu poprzez swoją spółkę zależną dysponuje w Rumunii wystarczającymi zasobami ludzkimi i technicznymi, dlatego też, usługi nabywane przez podmiot niemiecki powinny podlegać opodatkowaniu w Rumunii. W niniejszej sprawie Trybunał orzekł inaczej.

Zgodnie z orzeczeniem TSUE, sama spółka zależna dysponująca zapleczem personalnym i technicznym nie świadczy o tym, że spółka dominująca ma stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium danego kraju. Warunkiem koniecznym jest to, aby podmiot dominujący mógł dysponować tym zapleczem w taki sposób jakby było jego własnym. Dodatkowo, Trybunał orzekł, że spółka niemiecka nie posiada w Rumunii stałego miejsca prowadzenia działalności, ponieważ nie ma w tym państwie zaplecza pozwalającego jej na odbiór przez spółkę rumuńską usług i wykorzystywanie ich do celów prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży i dostawie produktów farmaceutycznych. W dwóch innych sprawach Trybunał również wskazał inne niż organy definiowanie stałego miejsca prowadzenia działalności.

W wyroku z dnia 7 maja 2020 r., sygn. C-547/18, Dong Yang Electronics, Trybunał orzekł, że usługodawca nie może wywieść istnienia na terytorium państwa członkowskiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej spółki mającej siedzibę w państwie trzecim, wyłącznie opierając się na fakcie, że spółka ta posiada w tym państwie członkowskim spółkę zależną.  

Trybunał zajął się podobnym zagadnieniem w wyroku z dnia z dnia 3 czerwca 2021 r., sygn. C‑931/19, Titanium Ltd. W sprawie tej, spółka z siedzibą na wyspie Jersey, zajmowała się wynajmem nieruchomości w Austrii. Do tych transakcji, które były jedynymi transakcjami w Austrii, spółka upoważniła austriacką spółkę zarządzającą nieruchomościami do pośredniczenia w relacjach z usługodawcami i dostawcami, fakturowania czynszu i kosztów eksploatacji oraz prowadzenia rejestrów handlowych i przygotowywania danych dotyczących deklaracji VAT. Świadczenia te były wykonywane przez pełnomocnika w lokalu innym niż lokale należące do spółki. Trybunał zaznaczył, że spółka nie posiadała żadnego własnego personelu w Austrii i że osoby odpowiedzialne za niektóre zadania w zakresie zarządzania były upoważnione umownie przez tę spółkę, przy czym spółka ta zastrzegła sobie podejmowanie wszystkich ważnych decyzji dotyczących wynajmu omawianej nieruchomości. W orzeczeniu TSUE wskazano, że nieruchomość, która nie ma żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie, w sposób oczywisty nie spełnia ustanowionych w orzecznictwie kryteriów uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - co oznaczają wyroki TSUE?

Wyroki C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL, C-547/18, Dong Yang Electronics, oraz C‑931/19, Titanium Ltd., pozwalają zrozumieć kontekst stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Definicję tę należy rozumieć dość ściśle, nie pozwalając na powstanie stałego miejsca w sytuacji, gdy podatnik korzysta tylko w ograniczony sposób ze struktury kontrahenta (niezależnie od tego czy jest spółką powiązaną czy nie). Istotne jest to, aby podatnik dysponował tym zapleczem w taki sposób, jakby było jego własnym. Wyroki te podsuwają następujące wnioski:

1) Nie wystarczy do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej sama własność nieruchomości i jej wynajem. Oddelegowanie czynności technicznych innemu podmiotowi nie jest wystarczające.

2) Sam fakt posiadania większości udziałów w spółce zależnej dysponującej zapleczem personalnym i technicznym nie świadczy o tym, że spółka dominująca ma stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium danego kraju.

3) Nie należy wywieść istnienia na terytorium państwa członkowskiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej spółki mającej siedzibę w państwie trzecim, wyłącznie opierając się na fakcie, że spółka ta posiada w tym państwie członkowskim spółkę zależną.

Wojciech Kliś, Doradca podatkowy, nr wpisu 14003
Wojciechklis.pl
Kontrolabezryzyka.pl

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Nowa opłata cukrowa uderzy w małe firmy? Minister ostrzega przed katastrofą dla MŚP

Minister Agnieszka Majewska, Rzecznik MŚP, ostrzega przed skutkami nowelizacji „podatku cukrowego”. Zwraca uwagę, że projekt zmian w ustawie o zdrowiu publicznym przygotowany przez Ministerstwo Finansów może nadmiernie obciążyć najmniejsze firmy. Nowe przepisy dotyczące opłaty cukrowej mają – wbrew intencjom resortu – rozszerzyć obowiązki sprawozdawcze i podatkowe także na mikro i małych przedsiębiorców.

Najważniejsze zmiany przepisów dla firm 2025/2026. Jakie nowe obowiązki i wyzwania dla biznesu?

Trzeci kwartał 2025 roku przyniósł przedsiębiorcom aż 13 istotnych zmian regulacyjnych. Powszechne oburzenie przedsiębiorców wzbudza jednak krótsze od obiecywanego 6-miesięcznego vacatio legis. Z jednej strony postępuje cyfryzacja i deregulacja procesów, z drugiej – rosną obciążenia fiskalne i kontrolne. Z najnowszego Barometru TMF Group obejmującego trzeci kwartał 2025 roku wynika, że równowaga między ułatwieniami a restrykcjami została zachwiana kosztem zmian wymagających dla prowadzenia biznesu.

Jak uwierzytelnić się w KSeF? Pieczęć elektroniczna to jedna z metod - zgłoszenie w ZAW-FA, API KSeF 2.0 lub przy użyciu Aplikacji Podatnika KSeF

Aby korzystać z Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF), nie trzeba zakładać konta, ale konieczne jest potwierdzenie tożsamości i uprawnień. Jednym z bezpiecznych sposobów uwierzytelnienia – szczególnie dla spółek i innych podmiotów niebędących osobami fizycznymi – jest kwalifikowana pieczęć elektroniczna. Sprawdź, jak działa i jak jej użyć w KSeF.

Faktury korygujące w KSeF w 2026 r. Jak powinny być wystawiane?

Pytanie dotyczy zawartości pliku xml, za pomocą którego będzie wczytywana do KSeF faktura korygująca. Czy w związku ze zmianą struktury logicznej FA(3) w przypadku faktur korygujących podstawę opodatkowania i podatek będzie niezbędne zawarcie w pliku xml wartości „przed korektą” i „po korekcie”? Jeżeli będzie możliwy import na podstawie samej różnicy faktury korygującej (co wynikałoby z zamieszczonego na stronie MF pliku FA_3_Przykład_3 (Przykładowe pliki dla struktury logicznej e-Faktury FA(3)), to czy ta możliwość obejmuje fakturę korygującą do faktury pierwotnej już wcześniej skorygowanej (ponowną korektę)?

REKLAMA

Rezygnacja członka zarządu w spółce z o.o. – jak to zrobić prawidłowo (zasady, dokumentacja, odpowiedzialność)

W realiach obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje się na złożenie rezygnacji z pełnionej funkcji. Powody mogą być różne – osobiste, zdrowotne, biznesowe czy organizacyjne – ale decyzja ta zawsze powinna być świadoma i przemyślana, zwłaszcza z perspektywy konsekwencji prawnych i finansowych.

Nieujawnione operacje gospodarcze – jak uniknąć sankcyjnego opodatkowania CIT

Od kilku lat coraz więcej spółek korzysta z możliwości opodatkowania tzw. ryczałtem od dochodów spółek. To sposób opodatkowania dochodów spółki, który może przynieść realne korzyści podatkowe. Jednak korzystanie z estońskiego CIT-u wiąże się również z określonymi obowiązkami – szczególnie w zakresie prawidłowego ujmowania operacji gospodarczych w księgach rachunkowych. W tym artykule wyjaśnimy, czym są nieujawnione operacje gospodarcze i kiedy mogą prowadzić do powstania dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Zmiany w stażu pracy od 2026 r. Potrzebne zaświadczenia z ZUS – wnioski będzie można składać już od stycznia

Od 1 stycznia 2026 roku wchodzą w życie zmiany w Kodeksie pracy. Nowe przepisy rozszerzą katalog okresów wliczanych do stażu pracy dla celów nabywania prawa do świadczeń i uprawnień pracowniczych. Obejmą one m.in. umowy zlecenia, prowadzenie działalności gospodarczej czy pracę zarobkową za granicą. Potwierdzeniem tych okresów będą zaświadczenia z ZUS, wydawane od nowego roku na podstawie wniosku składanego w PUE/eZUS.

JPK VAT dostosowany do KSeF – co w praktyce oznaczają nowe oznaczenia i obowiązek korekty?

Ministerstwo Finansów opublikowało projekt rozporządzenia dostosowującego przepisy w zakresie JPK_VAT do zmian wynikających z wprowadzenia Krajowego Systemu e-Faktur. Nowe regulacje mają na celu ujednolicenie sposobu raportowania faktur, w tym tych wystawianych poza KSeF – zarówno w trybie awaryjnym, jak i offline24. Projekt określa również zasady rozliczeń VAT od pobranej i niezwróconej kaucji za opakowania objęte systemem kaucyjnym.

REKLAMA

KSeF 2.0 a obieg dokumentów. Rewolucja w księgowości i przedsiębiorstwach już niedługo

Od chwili wejścia w życie obowiązkowego KSeF jedyną prawnie skuteczną formą faktury będzie dokument ustrukturyzowany przesłany do systemu Ministerstwa Finansów, a jej wystawienie poza KSeF nie będzie uznane za fakturę w rozumieniu przepisów prawa. Oznacza to, że dla milionów firm zmieni się sposób dokumentowania sprzedaży i zakupu – a wraz z tym całe procesy księgowe.

Czy przed 2026 r. można wystawiać część faktur w KSeF, a część poza tym systemem?

Spółka (podatnik VAT) chciałaby od października lub listopada 2025 r. pilotażowo wystawiać niektórym swoim odbiorcom faktury przy użyciu KSeF. Czy jest to możliwe, tj. czy w okresie przejściowym można wystawiać część faktur przy użyciu KSeF, część zaś w tradycyjny sposób? Czy w okresie tym spółka może niekiedy wystawiać „zwykłe” faktury nabywcom, którzy wyrazili zgodę na otrzymywanie faktur przy użyciu KSeF?

REKLAMA