Jak kwalifikować zagraniczny transfer zawodnika na gruncie VAT

Spółka, będąca klubem sportowym, zawarła dwie umowy z klubem zagranicznym dotyczące transferu zawodnika. Na mocy jednej z nich zawodnik został „wypożyczony” do klubu zagranicznego, druga umowa zaś obejmowała „transfer definitywny”.

Klub zagraniczny jest brytyjskim podatnikiem VAT. Spółka polska rozpoznała obowiązek podatkowy w miesiącu otrzymania wynagrodzenia z tytułu każdego z transferów. W związku z powyższym, spółka zwróciła się do organów podatkowych z wnioskiem o interpretację, pytając, czy transfer zawodnika, zarówno czasowy, jak i definitywny – podlega opodatkowaniu VAT w Polsce?

Zdaniem spółki, przedmiotowa czynność nie podlega obowiązkowi podatkowemu w VAT w Polsce, lecz w kraju, w którym kontrahent ma stałą siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności. Zdaniem spółki, transfer stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Polecamy: Postępowanie podatkowe

Polecamy: VAT 2011

Nie może być mowy o dostawie towarów, ponieważ człowiek z całą pewnością nie stanowi towaru. Spółka wskazała, że zakres przedmiotowy umowy transferowej jest trudny do sprecyzowania, najbardziej zasadne jest jednak przyjęcie, że dochodzi tu do sprzedaży praw (np. w zakresie uprawnienia do rejestracji zawodnika, lub dalszego „wypożyczania” go do innych klubów – w przypadku transferu definitywnego).

W uproszczeniu, dla potrzeb VAT, należy zatem, zdaniem spółki przyjąć, że przedmiotem umowy transferu jest przeniesienie prawa do korzystania z tzw. karty zawodniczej, uprawniającej go m.in. do występowania w barwach danego klubu.

W tym kontekście miejsce opodatkowania sprzedaży praw w ramach transferu zawodnika znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma nabywca będący podatnikiem podatku od wartości dodanej (ewentualnie stałe miejsce prowadzenia działalności). W przypadku transferu definitywnego zastosowanie ma przepis art. 28b ust. 1 ustawa o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę.

W przypadku natomiast transferu na czas oznaczony miejsce opodatkowania należy ustalić na podstawie przepisu art. 27 ust. 3 pkt 2 w zw. z ust. 4 pkt 1 ustawa o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. Spółka wskazała, że przyjęcie takiej kwalifikacji umów wyklucza zarówno ryzyko podwójnego opodatkowania, jak i ryzyko uniknięcia opodatkowania w ogóle.