REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jak rozliczać wydatki inwestycyjne

REKLAMA

Ponoszenie wydatków inwestycyjnych to podstawa rozwoju każdej działalności gospodarczej. Wydatki takie trzeba jednak prawidłowo rozliczać pod względem podatkowym. Chodzi tu m.in. o rozliczenia w podatku dochodowym, jak i VAT. W pierwszym przypadku zazwyczaj będą pojawiać się wątpliwości, jak dany wydatek ująć w kosztach. W drugim, kiedy i jak odliczyć VAT od poniesionych nakładów. Przedstawiamy najczęściej zadawane przez podatników pytania w zakresie rozliczania wydatków inwestycyjnych i odpowiedzi na nie w postaci interpretacji organów podatkowych wraz z opiniami specjalistów.

SPIS TREŚCI




Aby odliczyć VAT, trzeba obliczyć proporcję

Podatnik, który ponosi wydatki inwestycyjne związane z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji.

REKLAMA

Autopromocja

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA

Przedsiębiorstwo jest stowarzyszeniem - organizacją pożytku publicznego, prowadzącą działalność na podstawie statutu. Przychody stowarzyszenia stanowią: wpisowe i składki członkowskie, dotacje, subwencje i darowizny oraz inne dochody z działalności, przeznaczone w całości na cele statutowe. Przedsiębiorstwo jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Czy podatnik będzie miał prawo do rozliczania podatku naliczonego, jaki będzie wykazany w fakturach dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z przyszłą inwestycją? Zamierzone zadanie inwestycyjne ma na celu przystosowanie własnych obiektów ośrodka zarybieniowego do hodowli materiału zarybieniowego ryb reofilnych, ze szczególnym uwzględnieniem certy.

ODPOWIEDŹ IZBY

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje podatnikom w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Z kolei art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest zobowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych ze sprzedażą opodatkowaną i nieopodatkowaną, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo i określa się ją procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja, zaokrąglając w górę do najbliższej liczby całkowitej. W przypadku gdy proporcja przekroczyła 98 proc., podatnik ma prawdo obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Rozpatrując na gruncie przytoczonych przepisów kwestię prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach związanych z określonymi przyszłymi wydatkami inwestycyjnymi, należy zauważyć, że na podstawie przedstawionego stanu faktycznego nie można wykluczyć związku planowanych wydatków inwestycyjnych z wykonanymi czynnościami odpłatnymi, które korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, np. odpłatności za możliwość wędkowania od niezrzeszonych i cudzoziemców, dodatkowa odpłatność od członków stowarzyszenia za możliwość wędkowania na łowiskach specjalnych, czyli łowiskach o wyższym standardzie. Zatem podatnik dla wyznaczenia wartości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od podatku należnego powinien stosować zasady określone w art. 90 ustawy o VAT. W przypadku gdy proporcja wyliczona zgodnie z art. 90 ustawy o VAT przekroczy 98 proc., podatnik będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki inwestycyjne. Samo stwierdzenie podatnika: wykonujemy w przeważającej części czynności opodatkowane, a tylko w bardzo ograniczonym zakresie czynności zwolnione, które nie są i nie będą w przyszłości w żaden sposób związane z realizowaną inwestycją, nie uprawnia do wnioskowania, że całość podatku naliczonego z tytułu przedmiotowych inwestycji powinna podlegać odliczeniu.

Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z 5 maja 2008 r. (nr IS.II/2-443/133/07)

OPINIA

Ewa Bujalska

doradca podatkowy z kancelarii White & Case

Organ niedostatecznie przeanalizował kwestię związku przyszłej inwestycji ze sprzedażą opodatkowaną w kontekście oceny, czy i w jakim zakresie stowarzyszeniu przysługuje prawo do odliczenia VAT od przypisanych do tej konkretnej inwestycji wydatków. Jak wynika ze stanu faktycznego, nowa inwestycja ma polegać na przystosowaniu własnych obiektów stowarzyszenia do hodowli materiału zarybieniowego związanego m.in. z przyszłą sprzedażą opodatkowaną według 3-proc. stawki. Należy pamiętać, że w sytuacji gdy dana inwestycja ma w całości służyć sprzedaży opodatkowanej (według podstawowej stawki lub stawek zredukowanych), kwestię odliczenia VAT ocenia się przez pryzmat art. 86 ustawy o VAT. Dopiero w sytuacji gdy nie jest możliwe przypisanie konkretnych wydatków i towarzyszących im kwot podatku naliczonego do określonych rodzajów sprzedaży (w stosunku do której przysługuje i nie przysługuje prawo do odliczenia), z którymi wydatki te są związane, stosuje się proporcję z art. 90 ustawy o VAT. Argumentacja organu, że należy zastosować proporcję do wydatków inwestycyjnych, gdyż nie można wykluczyć związku tych wydatków z czynnościami zwolnionymi z VAT (tj. odpłatność za możliwość wędkowania oraz opłaty za egzamin na kartę wędkarską), budzi zastrzeżenia co do jej zasadności merytorycznej, zwłaszcza wobec faktu, że stowarzyszenie wskazało wprost, że związku tych czynności (sprzedaży zwolnionej) z nową inwestycją nie będzie.


Bez czynności opodatkowanych nie ma odliczenia VAT

Ponoszenie nakładów inwestycyjnych, które nie są związane z działalnością opodatkowaną VAT, powoduje, że podatnik nie ma prawa do odliczenia VAT od takich wydatków.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA

Podatnik prowadzi działalność polegającą m.in. na prowadzeniu inwestycji budowlanych. Prowadzone inwestycje budowlane dotyczą budowy wielkopowierzchniowych obiektów handlowych, w których podatnik po zakończeniu inwestycji wykonuje działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Prowadząc inwestycje budowlane, podatnik dokonuje nakładów inwestycyjnych także na cudzej nieruchomości. Podatnik nie otrzymuje od właścicieli nieruchomości wynagrodzenia za dokonane nakłady. Czy przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania bez wynagrodzenia nakładów inwestycyjnych na nieruchomości niestanowiącej jego własności?

ODPOWIEDŹ IZBY

Dokonywanie bez wynagrodzenia nakładów inwestycyjnych na cudzej nieruchomości nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

REKLAMA

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

W orzecznictwie ETS ugruntował się pogląd, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w sytuacjach, kiedy związek pomiędzy podatkiem naliczonym przy dokonywaniu zakupów i podatkiem należnym w związku z działalnością opodatkowaną, do której zakupy są wykorzystywane, jest bezsporny i bezpośredni. W wielu orzeczeniach ETS wyraził też pogląd, że dla zasadności neutralności opodatkowania VAT istotne jest nie tylko rzeczywiste wykorzystanie nabytych towarów i usług dla celów wykonywania czynności opodatkowanych, ale także zamiar takiego ich wykorzystania w momencie ich nabycia.

W związku z tym w momencie zakupu towarów i usług, które miały posłużyć do dokonywania bez wynagrodzenia nakładów inwestycyjnych na cudzej nieruchomości podatnik nie miał zamiaru wykorzystywania zakupionych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Zamiarem podatnika było dokonywanie nakładów inwestycyjnych na cudzej nieruchomości polegających na wznoszeniu na tych nieruchomościach obiektów budowlanych lub na przebudowie obiektów budowlanych istniejących, a po zakończeniu całości inwestycji przekazanie posiadania wzniesionych lub przebudowanych obiektów budowlanych właścicielom nieruchomości, na których zostały dokonane nakłady, a zatem wykonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że wykonana czynność nie może zostać uznana za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, z którą art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wiąże prawo do odliczenia. A zatem warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie został przez podatnika zrealizowany, co w konsekwencji skutkuje stwierdzeniem, że nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku.

Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 marca 2008 r. (nr 1401/PH-I/4407/14-43/07/EN/PV-I)

OPINIA

WOJCIECH KOTOWSKI

konsultant podatkowy w ITA Doradztwo Podatkowe

Izba Skarbowa wyraziła pogląd, przywołując orzecznictwo ETS, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeśli istnieje bezpośredni i bezsporny związek pomiędzy zakupem a działalnością opodatkowaną. Tym samym izba odcięła się od poglądów wcześniej prezentowanych przez organy podatkowe, zgodnie z którymi nie tylko bezpośredni, lecz także pośredni związek z działalnością opodatkowaną uprawnia podatnika do odliczenia VAT naliczonego. Zarówno liczne interpretacje organów podatkowych, jak i orzeczenia sądów administracyjnych akceptują możliwość odliczenia podatku naliczonego w związku z inwestycją w cudzej nieruchomości, np. pismo I Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 27 września 2007 r. (nr PP-1/005-117/07). Warto także zauważyć, że w pismach tych organy podatkowe nierzadko uznają, że budowa, a następnie nieodpłatne przekazanie infrastruktury, np. kanalizacji czy sieci energetycznej, jest bezpośrednio związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Zwykle jest to bowiem działanie niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania głównego przedmiotu inwestycji. Tezę taką stawia m.in. II Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w piśmie z 10 marca 2006 r. Wydaje się więc, że Izba Skarbowa w Warszawie nie uwzględniła charakteru całości inwestycji prowadzonej przez podatnika, lecz skupiła się na jednym z jej wycinków, uznając, że jest on niezwiązany z działalnością opodatkowaną. Tymczasem poniesione przez podatnika nakłady na cudzym gruncie były elementem budowy infrastruktury obiektu handlowego. W szerszym ujęciu związek nieodpłatnego przekazania inwestycji na obcym gruncie z opodatkowaną działalnością podatnika jest niewątpliwy, przez co interpretację izby trzeba uznać za nieprawidłową.


Wydatek musi zostać faktycznie poniesiony

Za wydatek inwestycyjny, korzystający ze zwolnienia z CIT, uznaje się koszty faktycznie poniesione, a nie jedynie zarachowane.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA

Od 2004 roku spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro - Park Mielec. Jednym z warunków prowadzenia działalności gospodarczej jest poniesienie przez spółkę - do 31 grudnia 2005 r. - wydatków inwestycyjnych w rozumieniu par. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 5 września 1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu (w wysokości nie niższej niż 1 580 tys. zł. Czy za wydatek inwestycyjny uznaje się faktycznie poniesione wydatki związane z inwestycją na terenie strefy, poniesione po dniu uzyskania zezwolenia (zasada kasowa), czy wydatki poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia (zasada memoriałowa)?

ODPOWIEDŹ IZBY

Rozstrzygnięcia wymaga, czy ustawodawca, wprowadzając pojęcie koszty inwestycji, zamiast wydatki faktycznie poniesione, odwołuje się do przepisów ustawy o podatku dochodowym oraz ustawy o rachunkowości, co w konsekwencji mogłoby prowadzić do wniosku, że pojęcie poniesienie kosztu oznacza nie tylko faktyczne wydatkowanie pieniędzy (zasada kasowa), ale również zaewidencjonowanie zdarzenia gospodarczego, z którym nie wiąże się faktyczny rozchód pieniężny (zasada memoriałowa).

Stosownie do par. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu, wydatkami inwestycyjnymi były wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia, niezwrócone przedsiębiorcy w jakiejkolwiek formie - na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych - zaliczone do wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Przepisy rozporządzenia z 5 września 1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu w brzmieniu obowiązującym od dnia uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej nie posługują się pojęciem faktycznie poniesio- nych wydatków inwestycyjnych, w przeciwieństwie do przepisów rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem. Niemniej jednak okoliczność, że przepisy rozporządzenia w znowelizowanym brzmieniu utożsamiają poniesione koszty inwestycji z wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą oznacza, że przez pojęcie poniesionych kosztów inwestycji (również w odniesieniu do przedsiębiorcy, który uzyskał zezwolenie w miesiącu rozpoczęcia obowiązywania wprowadzonych zmian) należy rozumieć wydatki w dosłownym znaczeniu, czyli rozchód środków pieniężnych, związany bezpośrednio z obiegiem pieniądza.

Definiując koszty dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z kolei ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych - w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku - również nie definiuje pojęcia poniesienie kosztu, stanowiąc jedynie, że warunkiem uznania kosztu za koszt uzyskania przychodu jest jego poniesienie przez podatnika - w celu uzyskania przychodu.

W konsekwencji zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed 1 maja 2004 r., jak i po tym dniu, wydatkiem inwestycyjnym oraz wydatkiem kwalifikującym się do objęcia pomocą, jest wydatek poniesiony, przy czym przez poniesienie wydatku rozumieć należy faktyczne wydatkowanie (rozchód) środków pieniężnych.

Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z 5 grudnia 2007 r. (nr IS.I/1/ 42310-1/07)

OPINIA

KATARZYNA BIEŃKOWSKA

doradca podatkowy w Dewey & LeBoeuf

Wydaje się, że z uwagi na to, że przepisy rozporządzenia o SSE w Mielcu wpływają na wysokość zwolnienia od podatku dochodowego, powinny być interpretowane ściśle i wąsko. W konsekwencji nie można przyjąć, że samo zarachowanie kosztu umożliwiałoby skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, gdyż prowadziłoby to do sytuacji, w której podatnik osiągnąłby wymierną korzyść, nie poniósłszy żadnego finansowego ciężaru.

Interpretacja dotyka zasadniczej kwestii - kiedy koszt staje się kosztem w wymiarze podatkowym - czy wtedy, gdy zostanie zaksięgowany (zarachowany), czy też dopiero wówczas, gdy podatnik dokona faktycznej zapłaty (przelewu, wpłaty gotówki w kasie itp.) - innymi słowy - czy rozliczać je memoriałowo czy kasowo. Dotyczy to nie tylko wydatków inwestycyjnych, ale wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu w ogóle.

Wydaje się, że w konkretnym przypadku należy przyjąć, że momentem poniesienia wydatków kwalifikowanych, wpływających na wysokość pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego, jest moment ich faktycznej zapłaty w trakcie obowiązywania zezwolenia na działalność w strefie ekonomicznej. Wynika to z całokształtu treści rozporządzenia, które stanowi, że zwolnienie od podatku przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł on wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków, kwalifikowanych jako koszty inwestycji, to poniesienie musi oznaczać wydatek faktycznie poniesiony, a nie tylko jego zarachowanie. Przyjęcie zasady memoriałowej w tym przypadku mogłoby doprowadzić do nadużyć. Inwestor mógłby w takim przypadku tworzyć pulę pomocy i korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie nieopłaconych faktur, a więc uzyskać korzyść w postaci pomocy publicznej bez faktycznego ponoszenia wydatków kwalifikowanych wpływających na wysokość tej pomocy.


Amortyzację można kontynuować po zakupie nieruchomości

Podatnik może kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym według metody i zasad stosowanych przed nabyciem nieruchomości.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA

Podatnik od 1995 roku wydzierżawiał nieruchomość na działalność gospodarczą. W 1999 roku po zakończeniu postępowania podatkowego otrzymał decyzję organu, którą zakwestionowano możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów ze względu na zakwalifikowanie ich jako inwestycji w obcym środku trwałym. W związku z tym w 1999 roku wprowadzono do ewidencji środków trwałych wartość poniesionych nakładów na przedmiotową nieruchomość i amortyzowano przy zastosowaniu 10-proc. stawki. W styczniu 2006 roku podatnik nabył tę nieruchomość i wprowadził do ewidencji środków trwałych. Czy można kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym według metod i zasad stosowanych przed nabyciem środka trwałego?

ODPOWIEDŹ IZBY

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 22j ust. 4 pkt 1 ustawy o PIT podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przejętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach - okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Ustawa o PIT nie zawiera definicji inwestycji w obcych środkach trwałych, a jedynie w art. 22g ust. 7 ustawy o PIT reguluje sposób ustalania ich wartości początkowej, odsyłając do zasad ogólnych ustalania wartości początkowej środków trwałych zawartych w ust. 3-5 tego artykułu. W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione przez podatnika na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie), rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Dotyczy to środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

W sytuacji, gdy czas trwania takiej umowy będzie krótszy niż okres amortyzowania inwestycji w obcym środku trwałym - wówczas nieumorzona wartość ta- kiej inwestycji nie stanowi co do zasady kosztu uzyskania przychodów.

Wyjątkowa sytuacja występuje wówczas, gdy podatnik nabędzie środek trwały, w którym dokonał inwestycji, a ta nie jest jeszcze całkowicie zamortyzowana. Z sytuacją taką mamy do czynienia w omawianym przypadku.

Jakkolwiek przepisy ustawy o PIT nie wskazują trybu postępowania w takiej sytuacji, to uznać należy, że skoro odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku trwałym dokonywane były przez dzierżawcę, to tym bardziej mogą być dokonywane (kontynuowane) przez właściciela aż do całkowitego ich umorzenia.

Podatnik ma również możliwość zastosowania metody polegającej na powiększeniu wartości początkowej nabytego środka trwałego o nieumorzoną wartość poczynionych w nim nakładów. Wybór metody należy do podatnika.

Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 7 listopada 2007 r. (nr BI/4117-0069/07)

OPINIA

LESŁAW MAZUR

starszy konsultant w Ernst & Young

Rozstrzygnięcie dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku zasługuje na aprobatę. To, że przepisy o amortyzacji nie regulują specyficznie sytuacji, gdy podatnik nabywa środek trwały, który sam wcześniej ulepszył, nie oznacza, że można mu odmówić prawa rozpoznania kosztów z tytułu amortyzacji nieumorzonej części ulepszenia.

Istotne, że interpretacja uznaje za prawidłową nie tylko kontynuację amortyzacji inwestycji w obcy środek trwały po nabyciu tego środka. Alternatywnie podatnik może doliczyć nieumorzoną wartość ulepszenia do wartości początkowej nabytego składnika majątku.

Ta informacja jest ważna dla dużej grupy podatników (kupców, restauratorów), którzy dzierżawili nieruchomości, poczynili w nich znaczące nakłady, a następnie nabyli je za cenę pomniejszoną o wartość dokonanych ulepszeń. Interpretacja przepisów przedstawiona przez dyrektora gdańskiej izby potwierdza, że dokonają oni odpisów amortyzacyjnych od właściwej wartości nabytej nieruchomości i osiągnięty zostanie cel przepisów o amortyzacji.


Spółka może rozliczyć koszty w momencie sprzedaży inwestycji

Wspólnicy powstałej osobowej spółki handlowej zawiązanej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej wstępują we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej spółki. W związku z tym możliwe jest rozliczenie kosztów przez spółkę osobową w momencie sprzedaży zakończonej inwestycji.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Podatnik prowadzi działalność inwestycyjną polegającą na wykonywaniu obiektów budowlanych oraz ich sprzedaży osobom trzecim. Koszty związane z zakupem materiałów i usług potrzebnych do realizacji robót są rozliczone, stosownie do unormowań art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w momencie sprzedaży obiektów. Spółka wskazuje, że zamierza przekształcić działającą obecnie na rynku spółkę kapitałową na spółkę jawną. Czy w przypadku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę osobową możliwe będzie rozliczenie kosztów realizowanej inwestycji z przychodami uzyskanymi ze sprzedaży tych obiektów przez spółkę osobową, powstałą w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Skutki podatkowe przekształcenia zostały unormowane w ustawie z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którą osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej, przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej - występuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego obowiązki przekształcanej osoby lub spółki. Ma to również zastosowanie do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej. Skutki podatkowe przekształcenia nie obejmują jedynie tych praw i obowiązków, jakie mieli wspólnicy spółki kapitałowej, a które nie funkcjonują w spółkach osobowych.

Zatem w rozpatrywanej sprawie (dotyczącej przekształcenia spółki z o.o. w spółkę jawną) mamy do czynienia z kontynuacją działalności gospodarczej, ale w innej formie prawnej (nie dochodzi do likwidacji spółki przekształcanej). Zgodnie z zasadą tożsamości podmiotów biorących udział w przekształceniu, majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia stanie się majątkiem spółki przekształconej. Podatnik, jako podmiot podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, prowadzący działalność inwestycyjną polegającą na wykonaniu obiektów budowlanych oraz ich sprzedaży osobom trzecim, rozlicza koszty zakupu materiałów i usług, potrzebnych do realizacji inwestycji, w momencie sprzedaży tych obiektów.

Zatem, jeśli do sprzedaży tych obiektów dojdzie po przekształceniu spółki, to koszty realizacji inwestycji (poniesione przed przekształceniem) stanowić będą koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży tych obiektów (bezpośrednio związany z tym przychodem) - zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Podkreślić należy, że spółka jawna powstała z przekształcenia spółki kapitałowej ma obowiązek prowadzić do końca roku podatkowego księgi rachunkowe.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Winogrady z 31 października 2007 r. (nr DG/423-5/07)

OPINIA

JOANNA PATYK

konsultant podatkowy BDO Numerica

Stanowisko przedstawione w interpretacji jest prawidłowe. Możliwość rozliczenia kosztów realizacji inwestycji poniesionych przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przez spółkę jawną (a raczej jej wspólników w związku z art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wynika wprost z art. 93a par. 2 pkt 1b Ordynacji podatkowej.

Przepis ten konstytuuje zasadę kontynuacji działalności pomimo zmiany jej formy prawnej, a więc ciągłości podmiotowej zarówno pod względem rachunkowym, jak podatkowym (nazywanej również zasadą sukcesji generalnej). Przedmiotową zasadę stosuje się nie tylko do dokonania przekształcenia spółki z o.o. w spółkę jawną, ale także do innych przekształceń dokonywanych pomiędzy podmiotami, wymienionymi w art. 93a Ordynacji podatkowej.

Oprócz wskazanych w postanowieniu przepisów istnieją również inne przepisy w ustawach podatkowych potwierdzające tę zasadę, np. art. 22g ust. 12 ustawy o PIT (analogicznie art. 16g ust. 9 ustawy o CIT) dotyczący wartości początkowej środków trwałych lub art. 22h ust. 3 ustawy o PIT (analogicznie art. 16h ust. 3 ustawy o CIT) dotyczący dokonywania odpisów amortyzacyjnych.


Rozliczenie wydatków zależy od momentu oddania inwestycji

Zapłacone przez spółkę odsetki od wykorzystania kredytu do czasu oddania inwestycji poprzez odpisy amortyzacyjne będą uwzględniane w kosztach. Odsetki naliczone po tym dniu powinny być kosztem uzyskania przychodu na zasadach ogólnych.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Czy odsetki od kredytu przeznaczonego na pokrycie kosztów VAT płaconego przez spółkę w związku z dokonywanymi zakupami inwestycyjnymi (kredyt VAT) naliczone do dnia przekazania magazynu do używania powinny zwiększyć wartość początkową tego magazynu, a odsetki naliczone po tym dniu powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty odsetek?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o CIT nie uważa się za koszty odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Odsetki od pożyczek (kredytów) i prowizji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o CIT, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania zwiększają wysokość kosztu wytworzenia środka trwałego, który stanowi w przypadku wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie jego wartość początkową, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. W naszym przypadku spółka zaciągnęła kredyt bankowy na budowę magazynu.

Odsetki od tego kredytu zarówno od części przeznaczonej zgodnie z umową na wydatki inwestycyjne netto, jak i od części przeznaczonej na pokrycie kosztów VAT, naliczone do dnia przekazania środka trwałego, jakim był budowany magazyn, do używania, zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT, powinny zwiększać jego wartość początkową, a w konsekwencji poprzez odpisy amortyzacyjne będą uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów. Natomiast odsetki od kredytu zapłacone po dniu oddania magazynu do używania spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ogólnej zasady.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 25 września 2007 r. (nr 1471/DPR1/423-103/07/MK/1).

OPINIA

Tomasz Sobczak

ekspert z Kancelarii Prawnej Grynhoff Woźny Maliński

Regulacje w zakresie rozliczania odsetek od kredytów wskazują jedynie sposób ich uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów, nie wyłączają zaś samej możliwości uznania ich za koszty. Podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. Słuszna jest interpretacja, że odsetki od kredytu naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania powiększają jego wartość początkową i są kosztem podatkowym poprzez odpisy amortyzacyjne, a odsetki naliczone po tej dacie będą stanowić koszt w dacie zapłaty. Kosztem podatkowym są zapłacone odsetki od kredytów i pożyczek związanych z prowadzoną działalnością. Organ podatkowy słusznie wskazał, że wyjątek stanowią odsetki związane z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, naliczone do dnia przekazania go do użytkowania, które mimo że nie zostały zapłacone, powiększają wartość początkową takiego składnika majątkowego, a w konsekwencji uwzględniane są w rozliczeniu podatkowym poprzez odpisy amortyzacyjne. Nie ma przy tym znaczenia podział kredytu na część dotyczącą VAT.


Wydatki na nieruchomość są inwestycją

Wartość poniesionych przez podatnika wydatków na używany lokal (niebędący jego własnością) stanowi inwestycję w obcym środku trwałym. Podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tych nakładów według stawki 10 proc.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA

Podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które zamierza wykorzystywać w swojej dzia- łalności gospodarczej. Przed rozpoczęciem wykorzystywania lokalu poniesie wydatki związane z jego remontem i moderniza- cją. Czy poprawne jest zastosowanie stawki amortyzacji 10 proc. do inwestycji w obcym środku trwałym?

ODPOWIEDŹ IZBY

W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione przez podatnika na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie), rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Dotyczy to środka trwałego używanego na podsta- wie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Wartość poniesionych przez podatnika wydatków na używany lokal (niebędący jego własnością) stanowi inwestycję w obcym środku trwałym. Podatnik może więc dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tych nakładów według stawki 10 proc.

Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 25 września 2007 r. (nr BI/415-1354/06)

OPINIA

Marcin Żuk

doradca podatkowy w Kancelarii Gide Loyrette Nouel

Decyzja dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku w pełni zasługuje na aprobatę. Organ pierwszej instancji zauważył fakt, że w przeciwieństwie do środków trwałych w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przepisy ustawy o PIT nie przewidują wprost możliwości zwiększenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w efekcie jej ulepszenia. Pomimo tego, niejako w drodze analogii, organ bezpodstawnie dodał wartość tych nakładów na ulepszenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu do wartości samego prawa i zastosował do nakładów stawkę amortyzacyjną właściwą dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, co było niekorzystne dla podatnika. W niniejszej sprawie należy mieć na uwadze to, że niewątpliwie wystąpiły w niej wątpliwości interpretacyjne związane z brakiem definicji legalnej inwestycji w obcym środku trwałym. Jednak wykorzystanie tych wątpliwości na niekorzyść podatnika stanowi naruszenie nakazu wykładni in dubio pro tributario (w razie wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść podatnika).


Rozliczanie wydatków inwestycyjnych w interpretacjach organów podatkowychWażny jest moment nabycia, a nie ulepszenia

Sprzedaż zakładu będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ pięcioletni okres użytkowania budynków i budowli należy liczyć od dnia, kiedy zostały one przyjęte do użytkowania, a nie od dnia, kiedy zostały ulepszone.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD

Od 1973 roku spółdzielnia jest użytkownikiem zakładu, składającego się z budynków i budowli, w których prowadzona była działalność usługowa. W 2004 roku podatnik dokonał ich adaptacji poprzez ulepszenie i jak zaznacza odliczył podatek od towarów i usług związany z poczynionymi nakładami inwestycyjnymi. Poniesione na ulepszenie nakłady przekroczyły 30 proc. wartości początkowej obiektów. Po ulepszeniu zakład został wydzierżawiony. Czy sprzedaż budynków przed upływem pięciu lat od ich ulepszenia będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

ODPOWIEDŹ URZĘDU

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej pięć lat.

W omawianym przypadku w trakcie użytkowania budynków i budowli podatnik poniósł na ich ulepszenie wydatki przekraczające 30 proc. wartości początkowej. Ponadto w związku z wykonywaniem zarówno czynności opodatkowanych (od 1993 roku spółdzielnia prowadziła działalność opodatkowaną VAT), jak i zwolnionych od podatku, podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków. Przy czym podatnik użytkował te towary w okresie dłuższym niż pięć lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego naczelnika Urzędu Skarbowego w Krotoszynie z 30 sierpnia 2007 r. (nr NP/443-8/07/IP)

OPINIA

Tomasz Rysiak

prawnik w Kancelarii Magnusson

Interpretacja Urzędu Skarbowego w Krotoszynie dotyczyła określenia, czy sprzedaż ulepszonej nieruchomości podlega VAT. Zgodnie z treścią interpretacji podatnik nie miał prawa do odliczenia VAT przy nabyciu nieruchomości, a od wybudowania nieruchomości upłynęło co najmniej pięć lat. Jednak poniesione przez podatnika wydatki na ulepszenie nieruchomości przekroczyły poziom 30 proc. wartości początkowej nieruchomości. Tym samym powstała wątpliwość dotycząca drugiej przesłanki zakwalifikowania transakcji sprzedaży nieruchomości jako opodatkowanej VAT, a mianowicie krótszego niż pięć lat okresu używania nieruchomości przez podatnika. W przedmiotowej interpretacji naczelnik urzędu prawidłowo zinterpretował sposób liczenia pięcioletniego okresu używania nieruchomości przez podatnika. Zgodnie z treścią interpretacji pięcioletni okres używania nieruchomości przez podatnika to całkowity okres użytkowania nieruchomości, a nie okres biegnący dopiero od zakończenia ulepszeń lub też biegnący od przekroczenia limitu wydatków na ulepszenia. W konsekwencji sprzedaż nieruchomości przez podatnika została uznana za zwolnioną z VAT.

Opracowała Ewa Matyszewska

Gazeta Prawna [Tygodnik Podatkowy] nr 146 (2268), 28 lipca 2008 r.

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/9
Są kosztem uzyskania przychodu:
koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych
udzielone pożyczki, w tym stracone pożyczki
wydatki na wystrój wnętrza biurowego nie będące wydatkami reprezentacyjnymi
wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych – od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
To już pewne: takie będą wszystkie nowe terminy dotyczące obowiązku e-fakturowania. Jest nowa ustawa o KSeF

5 listopada Ministerstwo Finansów opublikowało rządowy projekt ustawy dotyczący obowiązkowego wystawiania faktur w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF).  W ten sposób realizuje część reformy z Krajowego Planu Odbudowy i Wzmacniania Odporności - KPO. Znane są już wszystkie terminy wdrożenia fakturowania w systemie KSeF.

Prof. Modzelewski: Dlaczego wdrożenie obowiązkowego KSeF skończy się fiaskiem; nie usunięto zasadniczych błędów faktur ustrukturyzowanych

Opublikowano wreszcie nowelizację nowelizacji przepisów dotyczących faktur ustrukturyzowanych. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom Ministra Finansów (które podatnicy przyjęli z ulgą i zadowoleniem), nie usunięto zasadniczych błędów tej koncepcji, a proponowane zmiany mają charakter wręcz kosmetyczny. Czyli dalej forsowany jest absurdalny, kosztowny, szkodliwy politycznie i w sumie niewdrażalny projekt niewiadomego autorstwa, który doprowadzi do całkowitej destrukcji systemu rozliczeń i dokumentowania sprzedaży i zakupów w obrocie gospodarczym – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski z Instytutu Studiów Podatkowych. 

Prof. Modzelewski: Dlaczego wdrożenie obowiązkowego KSeF skończy się fiaskiem; nie usunięto zasadniczych błędów faktur ustrukturyzowanych

Opublikowano wreszcie nowelizację nowelizacji przepisów dotyczących faktur ustrukturyzowanych. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom Ministra Finansów (które podatnicy przyjęli z ulgą i zadowoleniem), nie usunięto zasadniczych błędów tej koncepcji, a proponowane zmiany mają charakter wręcz kosmetyczny. Czyli dalej forsowany jest absurdalny, kosztowny, szkodliwy politycznie i w sumie niewdrażalny projekt niewiadomego autorstwa, który doprowadzi do całkowitej destrukcji systemu rozliczeń i dokumentowania sprzedaży i zakupów w obrocie gospodarczym – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski z Instytutu Studiów Podatkowych. 

Wdrażanie ustawy o sygnalistach. Ważna data dla firm: 1 stycznia 2025 r.

Ustawa o sygnalistach weszła w życie 25 września 2024 r. Na jej mocy wiele firm ma obowiązek wyznaczenia osoby, która będzie przyjmowała zgłoszenia wewnętrzne od pracowników. Stan zatrudnienia należy pierwszy raz ustalić na dzień 1 stycznia 2025 r. i również na ten dzień trzeba mieć przygotowaną procedurę zgłoszeń wewnętrznych chroniącą sygnalistów. Dotyczy to tych podmiotów, których dotyczą przepisy ustawy o ochronie sygnalistów z uwagi na zatrudnienie co najmniej 50 osób.

REKLAMA

Czy pracodawca ma prawo zwolnić pracownika i zastąpić go sztuczną inteligencją? Adwokat: nie ma specjalnych przepisów ale etat może być zlikwidowany, gdy firma wprowadza automatyzację

Czy pracodawca ma prawo zwolnić pracowników i zastąpić ich przez sztuczną inteligencję? Jak mówi adwokat Marek Jarosiewicz, wspólnik w kancelarii Wódkiewicz & Sosnowski sytuacja jest delikatna, bo sztuczna inteligencja, szczególnie w kontekście rynku pracy, wymaga jeszcze dużego doprecyzowania. – Przedsiębiorca ma prawo unowocześniać procesy w swojej firmie. Z etycznego punktu widzenia jednak powoływanie się na sztuczną inteligencję przy redukcji etatów może być wątpliwe – przyznaje mecenas Jarosiewicz. 

Koniec realnych zysków z lokat bankowych. W 2025 r. inflacja będzie spadała szybciej niż stopy procentowe?

Zanotowane we wrześniu 2024 r. przyspieszenie inflacji to zła informacja dla oszczędzających na lokatach bankowych. Osoby posiadające przeciętne lokaty w bankach znowu zaczynają realnie tracić, czyli przegrywać z inflacją. Oprocentowanie depozytów przestaje bowiem chronić siłę nabywczą zaoszczędzonych pieniędzy przed zgubnym działaniem inflacji. Dalsze przyspieszenie inflacji i spodziewane obniżki stóp procentowych to scenariusz, który działa na niekorzyść bankowych ciułaczy.

Jak działa ulga na zabytki? Można odliczyć wpłaty na fundusz remontowy, ale też wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane przy zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków

Ulga na zabytki to forma preferencji podatkowej dostępna dla podatników PIT, którzy rozliczają się według skali podatkowej, podatku liniowego lub ryczałtu. Aby móc z niej skorzystać, konieczne jest posiadanie statusu właściciela lub współwłaściciela zabytkowej nieruchomości. Można odliczyć wpłat na fundusz remontowy oraz wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane.

Z dużej chmury mały deszcz – system do obsługi zgłoszeń celnych wywozowych AES działa

Z dniem 31 października 2024 odłączono działający do tej pory system do obsługi zgłoszeń celnych wywozowych AES/ECS i zastąpiono go systemem AES Plus. Jest to ogólnounijny program do walidacji i weryfikacji zgłoszeń celnych w procedurze wywozu.

REKLAMA

Podatek PIT - część 3
Zapraszamy do rozwiązania quizu o podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT). Jest to trzeci quiz dotyczący tej problematyki, który zawiera dziesięć pytań a tylko jedna odpowiedź jest właściwa.
Podatek PIT - część 2
Oto quiz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT). Jest to drugi quiz dotyczący tej problematyki. Składa się z dziewięciu pytań i tylko jedna odpowiedź jest poprawna.

REKLAMA