Ustawa o rachunkowości – zmiany w 2019 r.

Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Ustawodawca proponuje również dodanie w art. 32 ust. 7 i 8 oraz zmianę art. 33 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Przepisy art. 32 ust. 7 oraz art. 33 ust. 1 mają na celu wprowadzenie możliwości stosowania przez określoną grupę jednostek przepisów podatkowych w zakresie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do prowadzenia ksiąg rachunkowych i sprawozdawczości finansowej. Proponowane zmiany mają na celu ułatwienie prowadzenia działalności przez określone jednostki poprzez zbliżenie prawa bilansowego do podatkowego. Oznaczałoby to m.in. łatwość ustalania odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych bez szacowania i uwzględniania okresu ekonomicznej użyteczności środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ograniczenie potrzeby prowadzenia podwójnej ewidencji dla celów rachunkowych i podatkowych.

Uproszczenia obejmą następujące jednostki:

- jednostki mikro określone w art. 3 ust. 1a i 1b;

- jednostki małe określone w art. 3 ust. 1c i 1d;

- organizacje pozarządowe i inne określone jednostki mogące prowadzić działalność pożytku publicznego, które nie przekraczają kryteriów wielkościowych określonych dla małych jednostek (jednostki te zgodnie z art. 3 ust. 1e pkt 8 ustawy o rachunkowości są wyłączone z kategorii jednostek mikro i jednostek małych).

Natomiast przepis art. 32 ust. 8 ustawy wyłączy z uproszczeń te jednostki, które mają formę prawną objętą dyrektywą w sprawie rachunkowości.

Podniesienie progów wartościowych

Przewiduje się zmianę art. 37 ust. 10 ustawy o rachunkowości, która polega na podniesieniu progów wartościowych dotyczących sumy aktywów oraz przychodów ze sprzedaży towarów i produktów o 50%. Spowoduje to, że większa ilość jednostek objętych i nieobjętych dyrektywą w sprawie rachunkowości będzie mogła korzystać z uproszczeń przewidzianych dla tych jednostek w ewidencji księgowej w zakresie odstąpienia od ustalania aktywów i tworzenia rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Proponowana wysokość progów jest zbieżna z wysokością progów dla małych jednostek.

Dla spójności systemu proponuje się, aby wysokość podwyższonych progów uprawniających do ww. uproszczenia była tożsama z wysokością progów przewidzianych dla małych jednostek.

Natomiast, projektowany przepis art. 39 ust. 6 spowoduje możliwość nietworzenia przez określoną grupę jednostek biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów dotyczących przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych. Będzie to stanowiło znaczne uproszczenie dla tych jednostek, bowiem tworzenie takich rozliczeń jest skomplikowane, a prawidłowe określenie ich wysokości wymaga często skorzystania z usług aktuariuszy.

Uproszczenia obejmą następujące jednostki:

- jednostki mikro określone w art. 3 ust. 1a i 1b;

- jednostki małe określone w art. 3 ust. 1c i 1d;

- organizacje pozarządowe i inne określone jednostki mogące prowadzić działalność pożytku publicznego, które nie przekraczają kryteriów wielkościowych określonych dla małych jednostek (jednostki te zgodnie z art. 3 ust. 1e pkt 8 ustawy o rachunkowości są wyłączone z kategorii jednostek mikro i jednostek małych).

Natomiast przepis art. 39 ust. 7 ustawy wyłączy z uproszczeń te jednostki, które mają formę prawną objętą dyrektywą w sprawie rachunkowości.

Przechowywanie sprawozdań finansowych

Planowana jest także zmiana art. 74 ust. 1 ustawy o rachunkowości, która ma na celu skrócenie okresu obowiązkowego przechowywania zatwierdzonych sprawozdań finansowych z trwałego przechowywania do 5 lat.

Konsekwencją zmiany powyższego przepisu będzie zmniejszenie obciążeń administracyjnych (zmniejszenie kosztów archiwizacji) dla wszystkich jednostek stosujących regulacje ustawy o rachunkowości.