Co można zaliczyć do wartości początkowej środka trwałego

RADA

Jeżeli rusztowanie spełni warunki definicji środków trwałych, należy je zaliczyć do tej kategorii aktywów. Dodatkowe elementy kupione do tego środka trwałego można odpisać bezpośrednio w koszty.

UZASADNIENIE

W branży budowlanej mamy do czynienia z zapleczem budowy, na które składają się m.in.: rusztowania, szalunki przestawne i inne urządzenia wielokrotnego lub jednorazowego użytku, ponadto pomieszczenia biurowe, sanitarne, socjalne, magazynowe, barakowozy, drogi dojazdowe, instalacja wodno-kanalizacyjna, elektryczna, wiaty, ogrodzenie placu budowy. Jeżeli zaplecze budowy jest związane z realizacją tylko jednego obiektu i nie nadaje się do obsługi innych budów, koszty wykonania lub utrzymania tego zaplecza zalicza się bezpośrednio do kosztu wytworzenia danego obiektu.

Jeśli zaplecze budowy w postaci obiektów lub urządzeń służy do wielokrotnego użytkowania, oznacza to, że jest ono wykorzystywane na potrzeby jednostki. Jeżeli obiekty te i urządzenia spełniają wszystkie inne warunki definicji środków trwałych, które w zasadzie są identyczne dla celów podatkowych, należy je wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Stawkę amortyzacyjną dla zaplecza budowy, z uwzględnieniem intensywnego używania i zużycia tego zaplecza, ustala się z reguły na okres nieprzekraczający 60 miesięcy (pięć lat). Dla tych grup środków trwałych można też stosować indywidualne stawki amortyzacyjne, obliczone według formuły:

So = (100 : Es) lub Sa = (Wp : Po)

gdzie:

So - roczna stawka amortyzacyjna,

Sa - miesięczna stawka amortyzacyjna,

Es - przewidywany okres używania w latach,

Wp - wartość początkowa zaplecza budowy,

Po - przewidywany okres (w miesiącach) używania zaplecza, mieszczący się w normatywnych cyklach budowy lub w okresie trwania budowy, jeśli jest on krótszy od normatywnego.

Kupione dodatkowe elementy nie zwiększają wartości środka trwałego. Możliwość ulepszenia i modernizacji przewidują zarówno przepisy rachunkowe, jak i przepisy podatkowe. Warunki, które muszą być spełnione, aby wydatki uznać za ulepszenie, sformułowano tylko w przepisach podatkowych.

Wydatki na środek trwały można uznać za ulepszenie, gdy:

• jednostkowa cena nabycia części składowych przekracza wartość 3500 zł,

• w wyniku wymiany części składowej zwiększa się wartość użytkowa środka trwałego w porównaniu z jego wartością z dnia przyjęcia do używania,

• wydatki na środki trwałe zostały poniesione przy przebudowie, adaptacji, rozbudowie, rekonstrukcji lub modernizacji tych środków.

W omawianej sytuacji dokupione elementy rusztowania nie spełniają warunków powodujących wzrost wartości środka trwałego. Można więc przyjąć je na magazyn, a w momencie wydania do użytku odpisać w koszty albo odpisać je bezpośrednio w koszty w momencie zakupu.

Jeżeli jednak firma budowlana jeszcze nie oddała rusztowania do użytku, wtedy elementy dodatkowe będą mogły być doliczone do jego wartości początkowej.

Przykład 1

Spółka budowlana kupiła rusztowanie o wartości netto 11 000 zł. Okres ekonomicznego użytkowania rusztowania ustalono na pięć lat. Dwa lata później spółka dokupiła dodatkowe elementy o wartości 1000 zł netto.

Ewidencja księgowa

1. Zakup rusztowania:

Wn „Środki trwałe w budowie” 11 000

Wn „VAT naliczony” 2 420

Ma „Rozrachunki z dostawcami” 13 420

2. Przyjęcie środka trwałego do użytkowania:

Wn „Środki trwałe” 11 000

Ma „Środki trwałe w budowie” 11 000

3. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przez dwa lata: 2 × 2200 zł = 4400 zł

Wn „Amortyzacja środków trwałych” 4 400

Ma „Umorzenie środków trwałych” 4 400

4. Zakup dodatkowych elementów:

Wn „Zużycie materiałów” 1 000

Wn „VAT naliczony” 220

Ma „Rozrachunki z dostawcami” 1 220

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.