Co można zaliczyć do wartości początkowej środka trwałego

REKLAMA
REKLAMA
RADA
REKLAMA
Jeżeli rusztowanie spełni warunki definicji środków trwałych, należy je zaliczyć do tej kategorii aktywów. Dodatkowe elementy kupione do tego środka trwałego można odpisać bezpośrednio w koszty.
UZASADNIENIE
W branży budowlanej mamy do czynienia z zapleczem budowy, na które składają się m.in.: rusztowania, szalunki przestawne i inne urządzenia wielokrotnego lub jednorazowego użytku, ponadto pomieszczenia biurowe, sanitarne, socjalne, magazynowe, barakowozy, drogi dojazdowe, instalacja wodno-kanalizacyjna, elektryczna, wiaty, ogrodzenie placu budowy. Jeżeli zaplecze budowy jest związane z realizacją tylko jednego obiektu i nie nadaje się do obsługi innych budów, koszty wykonania lub utrzymania tego zaplecza zalicza się bezpośrednio do kosztu wytworzenia danego obiektu.
Jeśli zaplecze budowy w postaci obiektów lub urządzeń służy do wielokrotnego użytkowania, oznacza to, że jest ono wykorzystywane na potrzeby jednostki. Jeżeli obiekty te i urządzenia spełniają wszystkie inne warunki definicji środków trwałych, które w zasadzie są identyczne dla celów podatkowych, należy je wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Stawkę amortyzacyjną dla zaplecza budowy, z uwzględnieniem intensywnego używania i zużycia tego zaplecza, ustala się z reguły na okres nieprzekraczający 60 miesięcy (pięć lat). Dla tych grup środków trwałych można też stosować indywidualne stawki amortyzacyjne, obliczone według formuły:
So = (100 : Es) lub Sa = (Wp : Po)
gdzie:
So - roczna stawka amortyzacyjna,
Sa - miesięczna stawka amortyzacyjna,
Es - przewidywany okres używania w latach,
Wp - wartość początkowa zaplecza budowy,
Po - przewidywany okres (w miesiącach) używania zaplecza, mieszczący się w normatywnych cyklach budowy lub w okresie trwania budowy, jeśli jest on krótszy od normatywnego.
Kupione dodatkowe elementy nie zwiększają wartości środka trwałego. Możliwość ulepszenia i modernizacji przewidują zarówno przepisy rachunkowe, jak i przepisy podatkowe. Warunki, które muszą być spełnione, aby wydatki uznać za ulepszenie, sformułowano tylko w przepisach podatkowych.
Wydatki na środek trwały można uznać za ulepszenie, gdy:
• jednostkowa cena nabycia części składowych przekracza wartość 3500 zł,
• w wyniku wymiany części składowej zwiększa się wartość użytkowa środka trwałego w porównaniu z jego wartością z dnia przyjęcia do używania,
• wydatki na środki trwałe zostały poniesione przy przebudowie, adaptacji, rozbudowie, rekonstrukcji lub modernizacji tych środków.
W omawianej sytuacji dokupione elementy rusztowania nie spełniają warunków powodujących wzrost wartości środka trwałego. Można więc przyjąć je na magazyn, a w momencie wydania do użytku odpisać w koszty albo odpisać je bezpośrednio w koszty w momencie zakupu.
Jeżeli jednak firma budowlana jeszcze nie oddała rusztowania do użytku, wtedy elementy dodatkowe będą mogły być doliczone do jego wartości początkowej.
Przykład 1
Spółka budowlana kupiła rusztowanie o wartości netto 11 000 zł. Okres ekonomicznego użytkowania rusztowania ustalono na pięć lat. Dwa lata później spółka dokupiła dodatkowe elementy o wartości 1000 zł netto.
Ewidencja księgowa
1. Zakup rusztowania:
Wn „Środki trwałe w budowie” 11 000
Wn „VAT naliczony” 2 420
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 13 420
2. Przyjęcie środka trwałego do użytkowania:
Wn „Środki trwałe” 11 000
Ma „Środki trwałe w budowie” 11 000
3. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przez dwa lata: 2 × 2200 zł = 4400 zł
Wn „Amortyzacja środków trwałych” 4 400
Ma „Umorzenie środków trwałych” 4 400
4. Zakup dodatkowych elementów:
Wn „Zużycie materiałów” 1 000
Wn „VAT naliczony” 220
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 1 220
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Przykład 2
W lutym spółka budowlana kupiła rusztowanie o wartości netto 11 000 zł.
Okres ekonomicznego użytkowania rusztowania ustalono na pięć lat.
W marcu spółka dokupiła dodatkowe elementy umożliwiające wykorzystanie rusztowania do większej powierzchni o wartości netto 1000 zł. W momencie zakupu dodatkowych elementów rusztowanie jeszcze nie było oddane do użytku.
Ewidencja księgowa
1. Zakup rusztowania:
Wn „Środki trwałe w budowie” 11 000
Wn „VAT naliczony” 2 420
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 13 420
2. Zakup dodatkowych elementów:
Wn „Środki trwałe w budowie” 1 000
Wn „VAT naliczony” 220
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 1 220
3. Przyjęcie środka trwałego do użytkowania:
Wn „Środki trwałe” 12 000
Ma „Środki trwałe w budowie” 12 000
4. Dokonanie rocznych odpisów amortyzacyjnych:
Wn „Amortyzacja środków trwałych” 2 400
Ma „Umorzenie środków trwałych” 2 400
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
• art. 13 i art. 16j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
• art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 63, poz. 393
Bożena Zdunek
księgowa
REKLAMA
REKLAMA