KSR - nowy standard „Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności”

KSR "Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności" - projekt

Komitet Standardów Rachunkowości przekazał do publicznej dyskusji projekt Krajowego Standardu Rachunkowości „Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności”. 

Uwagi i komentarze do projektu nowego standardu można zgłaszać w terminie do 4 maja 2021 r. na adres: sekretarz.KSR@mf.gov.pl.

Poniżej wybrane fragmenty nowego standardu.

KSR w sprawie kontynuacji działalności - cel i zakres

Celem nowego Krajowego Standardu Rachunkowości (KSR) "Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności", zwanego dalej Standardem, jest pomoc w stosowaniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351 z późn. zmianami), zwanej dalej „ustawą” w sytuacjach związanych z przyjęciem lub nie, założenia kontynuacji działalności, w tym sporządzania sprawozdań finansowych, gdy założenie kontynuacji działalności nie jest zasadne.

Standard wyjaśnia zagadnienia związane z oceną zasadności założenia kontynuacji działalności, w tym z zasadami rachunkowości stosowanymi w sytuacji braku kontynuowania działalności. W szczególności, Standard zawiera:

a) wskazówki dotyczące identyfikowania sytuacji, w których przyjęcie założenia kontynuacji działalności nie jest zasadne (rozdział IV),

b) wytyczne dotyczące sporządzania sprawozdań finansowych przez jednostki niekontynuujące działalności, w szczególności zasad wyceny przez nie aktywów i pasywów (rozdział V),

c) wytyczne dotyczące zasad zamykania oraz otwierania ksiąg rachunkowych, inwentaryzacji oraz zatwierdzania, ogłaszania i badania sprawozdań finansowych w sytuacji braku kontynuowania działalności (rozdział VI),

d) wymogi dotyczące ujawniania informacji w sprawozdaniu finansowym o przyjęciu założenia kontynuacji działalności bądź braku takiej możliwości lub woli (rozdział VII).

Standard nie jest adresowany do jednostek, dla których istnieją szczególne regulacje związane z kwestią kontynuacji działalności.

Rozwiązania zawarte w Standardzie dotyczące oceny, czy sprawozdanie finansowe należy sporządzić przy założeniu kontynuacji działalności, czy też przy założeniu braku kontynuowania działalności są zgodne w podstawowym zakresie z postanowieniami odpowiednich Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej oraz związanych z nimi interpretacjami ogłoszonymi w formie rozporządzeń Komisji Europejskiej, zwanych dalej „MSR (MSSF)”. Standard zawiera szczególne zasady wyceny aktywów i pasywów w sprawozdaniach finansowych sporządzanych przez jednostki niekontynuujące działalności, podczas gdy MSR (MSSF) nie przewidują szczególnych zasad wyceny dla jednostek, które nie będą kontynuowały działalności.

W zakres standardu nie wchodzą zagadnienia stosowania przepisów podatkowych.

Standard nie interpretuje przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505 ze zm.), zwanej dalej k.s.h., w szczególności w odniesieniu do art. 81, 281, 467 k.s.h.

Zawarte w standardzie przykłady oraz schematy nie stanowią jego integralnej części, a służą jedynie jako ilustracja wyjaśnień.

Ocena założenia kontynuacji działalności

Kontynuacja działalności stanowi podstawowe założenie przy sporządzaniu sprawozdań finansowych. Zgodnie z tym założeniem przyjmuje się, że jednostka będzie kontynuowała w dającej się przewidzieć przyszłości działalność w niezmniejszonym istotnie zakresie, bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym. Gdy przyjęcie założenia kontynuacji działalności jest zasadne, aktywa i zobowiązania są wykazywane w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym przy założeniu, że jednostka będzie mogła uzyskać korzyści ekonomiczne z aktywów i wypełnić zobowiązania w toku zwykłej działalności. Występowanie znaczącej niepewności co do zdolności jednostki do kontynuacji działalności nie jest wystarczającym powodem do odstąpienia od sporządzania sprawozdań finansowych przy założeniu kontynuacji działalności.

Jednostka stosuje założenie o kontynuacji działalności dopóty, dopóki nie staje się pewne, że nie będzie kontynuowała działalności w dającej się przewidzieć przyszłości obejmującej okres nie krótszy niż jeden rok od dnia bilansowego. Rozważenie przyszłości jednostki od dnia bilansowego przez okres 12 miesięcy jest wymogiem minimalnym; jednostka nie może na przykład sporządzić sprawozdania finansowego przy założeniu kontynuacji działalności, jeżeli do daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego została podjęta wiążąca decyzja o zaprzestaniu prowadzenia działalności w okresie 18 miesięcy od dnia bilansowego.

Zasady wyceny aktywów i zobowiązań oraz prezentacji w sprawozdaniu finansowym przy założeniu braku kontynuowania działalności

W sprawozdaniu finansowym sporządzonym na pierwszy dzień bilansowy w sytuacji braku kontynuowania działalności, jak i w każdym kolejnym sprawozdaniu sporządzonym w takiej sytuacji, co do zasady:

a) wycena aktywów jednostki następuje po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen ich nabycia albo kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości,

b) tworzona jest rezerwa na przewidywane dodatkowe koszty i straty spowodowane zaniechaniem lub utratą zdolności do kontynuowania działalności,

c) dokonywane są zmiany dotychczasowych osądów i szacunków, na przykład przyjętych okresów amortyzacji oraz wartości końcowych aktywów trwałych lub klasyfikacji zobowiązań finansowych na długo-, krótkoterminowe, tak, aby ich wycena, czy prezentacja odzwierciedliły wszelkie zdarzenia i okoliczności uwzględniające sytuację braku kontynuowania działalności.

Różnica powstała w wyniku wyceny oraz utworzenia rezerwy, o których mowa w (a) i (b) wpływa na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny.

Dokonując wyceny po cenach sprzedaży netto zgodnie z punktem a) uwzględnienia wymagają wszelkie cechy aktywów oraz fakty i okoliczności, które mogą wpływać na cenę sprzedaży netto. Przykładowo w przypadku gruntów wymagających doprowadzenia do stanu pierwotnego należy odpowiednio uwzględnić w cenie sprzedaży netto dyskonto związane z koniecznością rekultywacji terenu, a w przypadku budynków konieczność ich sprzedaży w krótkim okresie.

Ujawnianie informacji w sprawozdaniu finansowym

Jeżeli na datę sporządzenia sprawozdania finansowego kierownik jednostki nie zidentyfikował zdarzeń lub okoliczności, które mogą wskazywać na niepewność co do zdolności jednostki do kontynuowania działalności, we wprowadzeniu do sprawozdania finansowego zamieszcza się informację, że zostało ono sporządzone przy założeniu kontynuacji działalności w dającej się przewidzieć przyszłości oraz że nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania przez nią działalności.

W opisanym przypadku jednostka sporządza elektroniczne sprawozdanie finansowe w strukturze logicznej i formacie zgodnie z art. 45 ust. 1g ustawy (tzw. „schema”) i wskazuje we wprowadzeniu w części dotyczącej założenia kontynuacji działalności, że:

- sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuacji działalności gospodarczej przez jednostkę w dającej się przewidzieć przyszłości: pole „tak”,

- nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania przez nią działalności: pole „tak”.

Zobacz treść projektu: Projekt KSR Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności

oprac. Adam Kuchta

Chcesz dowiedzieć się więcej, skorzystaj z naszego programu

INFORLEX Plan kont dla firm – program

Tylko teraz

49,00 zł

Przejdź do sklepu