REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Sprawozdania finansowe zgodnie z MSSF 9 - stosowanie przepisów przejściowych dla banków

Subskrybuj nas na Youtube
Sprawozdania finansowe zgodnie z MSSF 9 - stosowanie przepisów przejściowych dla banków /fot.Shutterstock
Sprawozdania finansowe zgodnie z MSSF 9 - stosowanie przepisów przejściowych dla banków /fot.Shutterstock
fot.Shutterstock

REKLAMA

REKLAMA

W związku nowelizacją ustaw o podatkach dochodowych, która obowiązuje od początku tego roku, Ministerstwo Finansów opublikowało wyjaśnienia dotyczące zasad stosowanie przepisów przejściowych dla banków sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z MSSF 9. Wyjaśnienia obejmują kwestie stosowania przepisów do rezerw, odpisów aktualizujących wartość kredytów (pożyczek) oraz rezerw na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe.

Polecamy: Controlling i Rachunkowość Zarządcza – prenumerata

REKLAMA

Resort finansów poinformował, że ustawą z dnia 27 listopada 2017 r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. poz. 2175) wprowadzone zostały nowe rozwiązania w zakresie rozpoznawania w przychodach i kosztach banków - zagrożonych spłatą:

  • udzielonych kredytów (pożyczek),
  • udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek oraz
  • nabytych przez bank hipoteczny wierzytelności w celu emisji listów zastawnych.

Nowelizacja:

  • uwzględnia zmiany zasad tworzenia odpisów dotyczących zagrożonych należności, które od 1 stycznia 2018 r., po wprowadzeniu MSSF 9, są rozpoznawane w bankach jako odpisy na oczekiwane straty kredytowe — w związku z zastąpieniem MSR 39 Instrumenty Finansowe: ujmowanie i wycena  MSSF 9 Instrumenty Finansowe,
  • upraszcza rachunkowość podatkową w bankach stosujących MSR/MSF, poprzez wyeliminowanie obowiązku prowadzenia ewidencji dla celów rachunkowych i podatkowych, w przypadku rozpoznawania w kosztach podatkowych odpisów na zagrożone spłatą udzielone kredyty (pożyczki), udzielone gwarancje (poręczenia) spłaty kredytów i pożyczek oraz nabyte przez bank hipoteczny wierzytelności w celu emisji listów zastawnych,
  • wprowadza jednolite regulacje dla wszystkich banków (stosujących krajowe standardy rachunkowości (PSR) oraz MSR/MSF) w zakresie  rozliczania z podstawą opodatkowania rezerwy na ryzyko ogólne, określonej w art. 130 ustawy – Prawo bankowe.

Stan prawny przed 1 stycznia 2018 r.

Do końca 2017 r. banki stosujące MSR 39, na mocy art. 38b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej "ustawa CIT"), wprowadzonego z dniem 1 stycznia 2005 r., mogły zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości udzielonych:

  • kredytów (pożyczek),
  • gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek a także
  • nabytych przez bank hipoteczny wierzytelności w celu emisji listów zastawnych

- których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Kwota kosztów podatkowych w tym zakresie limitowana była równowartością rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, określaną w wysokości i na zasadach ustalonych dla rezerw celowych, w rozporządzeniu w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków.

W celu ustalenia wysokości odpisów aktualizujących, kwalifikujących się do kosztów podatkowych, banki stosujące MSR zobligowane były, dla potrzeb porównawczych, do jednoczesnej kalkulacji rezerw na ryzyko związane z działalnością banków. Na bankach ciążył zatem obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zarówno dla potrzeb podatkowych jak i rachunkowych.

Analogicznie, na mocy art. 38c ustawy CIT, banki stosujące MSR dokonywały porównania rezerwy na nieudokumentowane ryzyko kredytowe z wysokością rezerwy na ryzyko ogólne.

Stan prawny po 1 stycznia 2018 r.

Od 1 stycznia 2018 r., w związku z uchyleniem art. 38b i art. 38c ustawy CIT, banki stosujące MSR nie dokonują już porównania:

  • odpisów aktualizujących z rezerwami na ryzyko związane z działalnością banków,
  • rezerwy na nieudokumentowane ryzyko kredytowe z wysokością rezerwy na ryzyko ogólne.

Dla banków tych przewidziany został przepis szczególny, określony w art. 16 ust. 1 pkt 26c ustawy CIT, regulujący kwestie ujmowania w kosztach podatkowych tworzonych na podstawie MSSF 9 odpisów na oczekiwane straty kredytowe (dla celów ustawy CIT przyjęto określenie: „odpisy na straty kredytowe").

Polecamy: CIT 2018. Komentarz

Ujednolicenie zaś we wszystkich bankach, stosujących PSR i MSR, zasad rozpoznawania  w podstawie opodatkowania rezerwy na ryzyko ogólne, tworzonej zgodnie z ustawą - Prawo bankowe wynika z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a i art. 15 ust. 1h pkt 1 ustawy CIT.

Przepisy przejściowe – zakres i stosowanie art. 12 nowelizacji

Zasady tworzenia w bankach rezerw celowych i odpisów na straty kredytowe (do końca 2017 r. – odpisów aktualizujących) na należności zagrożone spłatą w zakresie:

  • udzielonych kredytów (pożyczek),
  • udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek oraz
  • nabytych przez bank hipoteczny wierzytelności w celu emisji listów zastawnych

- określają rachunkowe zasady przyjęte przez bank, dla celów sprawozdawczych.

REKLAMA

Przepisy przejściowe w nowelizacji mają przede wszystkim na celu uregulowanie kwestii różnic mogących powstać w podatkowej wycenie aktywów finansowych, w związku z wprowadzonymi od 1 stycznia 2018 r. zmianami. Zostały one szczegółowo ujęte w art. 12 ustawy nowelizującej.

Przepis art. 12 ustawy nowelizującej adresowany jest do wszystkich banków, czyli zarówno tych stosujących PSR jak i stosujących MSR (w tym banków spółdzielczych). Przepis ma zastosowanie również do spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

REKLAMA

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 do rezerw, odpisów aktualizujących wartość kredytów (pożyczek) oraz rezerw na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe, utworzonych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, stosuje się przepisy ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2017 r. Z regulacji tej wynika prawo do utrzymania w kosztach podatkowych banków stosujących PSR – rezerw celowych, utworzonych przed dniem 1 stycznia 2018 r., w wysokości i na zasadach określonych w ustawie CIT, w brzmieniu obowiązującym do końca 2017 r.

Banki, które utworzyły rezerwy na należności zagrożone spłatą w zakresie udzielonych kredytów (pożyczek), w tym nabytych przez bank hipoteczny wierzytelności w celu emisji listów zastawnych oraz na należności z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, w oparciu o postanowienia rozporządzenia w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, zachowują zatem prawo do utrzymania tych rezerw w kosztach uzyskania przychodów, a w przypadku ich rozwiązania lub zmniejszenia, po dniu 31 grudnia 2017 r. – mają obowiązek ustalenia przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym w wysokości rozwiązanej lub zmniejszonej rezerwy.

Analogiczne zasady rozliczenia dotyczą rezerwy na ryzyko ogólne, określonej ustawą Prawo bankowe, utworzonej przed dniem 1 stycznia 2018 r. - w przypadku rezerwy na ryzyko ogólne przychód podatkowy powstaje z dniem jej rozwiązania lub wykorzystania w inny sposób.

W zakresie rezerw na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe, dla których od dnia 1 stycznia 2018 r. wygasa prawo do zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów, na banku tworzącym te rezerwy ciąży obowiązek rozliczenia ich w przychodach podatkowych, w wysokości zaliczonej do 31 grudnia 2017 r. do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem tej części rozwiązanych tych rezerw, które zaliczone zostały do tego dnia do przychodów podatkowych.

Podstawa prawna: art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej

Uchylenie z dniem 1 stycznia 2018 r. przepisu art. 38b ustawy CIT wynika ze zmian w zakresie rozpoznawania w przychodach i kosztach uzyskania przychodów w bankach stosujących MSR odpisów na należności zagrożone spłatą w zakresie udzielonych kredytów (pożyczek), w tym nabytych przez bank hipoteczny wierzytelności w celu emisji listów zastawnych oraz udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek. Przepis art. 38b ustawy CIT stanowił do końca 2017 r. podstawę do nałożenia na banki stosujące MSR obowiązku prowadzenia podwójnej ewidencji (dla celów rachunkowych i podatkowych), w celu limitowania odpisów aktualizujących rezerwami celowymi. Wraz z jego uchyleniem brak jest podstawy prawnej do kontynuowania prowadzenia przez banki stosujące MSR podwójnej ewidencji. Również przepis przejściowy art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej nie nakłada obowiązku limitowania odpisów na straty kredytowe wysokością rezerw celowych, wobec należności powstałych przed dniem 1 stycznia 2018 r.


Zmiana wyceny wartości składnika aktywów stanowiącego wierzytelność z tytułu udzielonych kredytów (pożyczek), w tym nabytych wierzytelności banku hipotecznego albo wierzytelność z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek)

Jeżeli podatnik w związku z wdrożeniem od 1 stycznia 2018 r. MSSF 9 dokona zmiany wyceny wartości składnika aktywów stanowiącego wierzytelność z tytułu udzielonych kredytów (pożyczek),w tym nabytych wierzytelności banku hipotecznego albo należności z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) i w wyniku tej wyceny wystąpi różnica pomiędzy nową wartością tego składnika aktywów, a jego wartością ustaloną przed dniem 1 stycznia 2018 r., różnicę tę zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów podatnika. Obowiązek ten stosuje się w zakresie, w jakim rezerwa lub odpis aktualizujący wartość kredytów (pożyczek), w tym nabytych wierzytelności banku hipotecznego albo wierzytelności z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów podatnika na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2017 r.

Zmiana standardu rachunkowości – z MSR 39 na MSSF 9, spowodowała konieczność wprowadzenia przepisów przejściowych dla rozliczeń z podstawą opodatkowania utworzonych do końca 2017 r. odpisów aktualizujących. Dla celów rozliczenia podatku dochodowego skutkuje to obowiązkiem dokonania przez bank porównania kwot odpisów aktualizujących utworzonych na należności zgodnie z MSR 39 i zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy CIT, obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2017 r., z kwotami odpisów na straty kredytowe utworzonych na te należności zgodnie z MSSF 9, które stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie przepisów obwiązujących od dnia 1 stycznia 2018 r.

Jeśli zatem bank, zgodnie z przyjętymi przez siebie zasadami rachunkowymi utworzył do końca 2017 r. na daną należność odpis aktualizujący, który po dniu 1 stycznia 2018 r., na podstawie przepisów ustawy CIT, będzie mógł być zaliczony do kosztów podatkowych jako odpis na straty kredytowe, po uprawdopodobnieniu nieściągalności należności  i odpis ten wynika z nowych zasad wyceny należności określonych w MSSF 9, to zwiększenie w wyniku takiej wyceny odpisu na należność stanowić będzie koszt podatkowy, a zmniejszenie tego odpisu stanowić będzie odpowiednio przychód podatkowy.

Jako przychody lub koszty uzyskania przychodów podlega zaliczeniu jedynie ewentualna różnica powstała w wyniku zmniejszenia lub zwiększenia wartości odpisu na straty kredytowe, utworzonego na dzień 1 stycznia 2018 r. w porównaniu do odpisu aktualizującego limitowanego rezerwą celową utworzoną i zaliczoną w koszty podatkowe przed tym dniem, na aktywo finansowe rozpoznawane od 1 stycznia 2018 r. dla celów podatku dochodowego.

W konsekwencji powyższego, w efekcie zmiany standardu rachunkowości, banki rozpoznają:

  • koszty uzyskania przychodów, w przypadkach gdy odpis dokonany zgodnie z MSSF 9 podlegający zaliczeniu do kosztów podatkowych jest wyższy od odpisu dokonanego zgodnie z MSR 39, rozpoznanego uprzednio, do końca 2017 r., jako taki koszt, w kwocie odpowiadającej różnicy pomiędzy tymi wartościami na dzień zmiany standardu rachunkowości,
  • przychody podlegające opodatkowaniu, w przypadkach gdy odpis dokonany zgodnie z MSSF 9, podlegający zaliczeniu do kosztów podatkowych jest niższy od odpisu dokonanego zgodnie z MSR 39 rozpoznanego uprzednio, do końca 2017 r., jako taki koszt, w kwocie odpowiadającej różnicy pomiędzy tymi wartościami na dzień zmiany standardu rachunkowości.

Utworzone na należności odpisy na straty kredytowe, podlegające od 1 stycznia 2018 r. zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów banku, nie podlegają porównywaniu z hipotetycznymi wartościami rezerw celowych jakie mogłyby zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyby bank stosował, dla celów rachunkowych zasady określone w PSR.

Podstawa prawna: art. 12 ust. 2 i 3 ustawy nowelizującej

Podatkowe rozliczenie rezerwy na nieudokumentowane ryzyko kredytowe

Wartość rezerw na nieudokumentowane ryzyko kredytowe, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przed dniem 1 stycznia 2018 r., na podstawie art. 38c ustawy CIT, bank jest zobowiązany zaliczyć do przychodów:

1) na dzień 1 stycznia 2018 r., albo

2) proporcjonalnie w okresie nie dłuższym niż 7 kolejnych lat podatkowych począwszy od pierwszego roku podatkowego, który rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Jeśli bank rozliczy rezerwę na nieudokumentowane ryzyko kredytowe w dniu 1 stycznia 2018 r. nie jest zobowiązany do poinformowania o tym fakcie właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W tym przypadku bank odprowadza jedynie zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie uwzględniającej przychód z tytułu tej rezerwy.

Jeśli jednak bank, który posiada w księgach podatkowych nierozliczone w przychodach podatkowych rezerwy na nieudokumentowane ryzyko kredytowe w latach poprzedzających rok 2018 r., wybierze rozliczenie tego przychodu proporcjonalnie w okresie nieprzekraczającym 7 lat, zobowiązany jest zaplanować w terminie do dnia 31 marca 2018 r. podatkowy sposób ich rozliczenia i poinformować o tym sposobie właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Informacja taka powinna zawierać:

  • kwotę powstałego przychodu (odpowiadającą kwocie obciążonych w latach ubiegłych, poprzedzających 2018 r., kosztów podatkowych z tytuły rezerw na nieudokumentowane ryzyko kredytowe z uwzględnieniem tej części rozwiązanych tych rezerw, które zaliczone zostały do 31 grudnia 2017 r. do przychodów podatkowych), oraz
  •  ustalony przez siebie okres rozliczenia, który może zostać określony do 7 lat, wraz z kwotą proporcjonalnie przypadającą na przychód w danym roku podatkowym.

Brak jest druku urzędowego do ww. informacji składanej przez bank.

Podstawa prawna: art. 12 ust. 1, 4-5 ustawy nowelizującej

Przychód z tytułu rezerwy na nieudokumentowane ryzyko kredytowe powstaje z dniem ustania prawa do zaliczania tej rezerwy w koszty podatkowe banku, tj. w dniu 1 stycznia 2018 r. Obowiązek uiszczenia zobowiązania podatkowego od tak ustalonego przychodu powstaje jednak w okresie wskazanym art. 12 ust. 4 ustawy nowelizującej.

Jeśli podatnik wybierze rozłożenie zapłaty podatku na okres nieprzekraczający 7 lat podatkowych i przed upływem tego okresu zostanie przejęty przez inny podmiot, obowiązek zapłaty tego podatku będzie ciążył na podmiocie przejmującym, jako prawnym następcy podatnika.

Rozłożenie w czasie zobowiązania podatkowego nie wiąże się z obowiązkiem uiszczenia dodatkowych z tego tytułu opłat na rzecz Skarbu Państwa.

Uchylenie art. 38c ustawy CIT eliminuje możliwość rozpoznawania od 1 stycznia 2018 r. w kosztach uzyskania przychodów rezerw z tytułu niezidentyfikowanego ryzyka kredytowego w inny sposób niż poprzez utworzenie rezerwy na ryzyko ogólne, określonej w art. 130 ustawy – Prawo bankowe.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Webinar: Przekształcenie JDG klienta w spółkę w praktyce biura rachunkowego + certyfikat gwarantowany

Praktyczny webinar „Przekształcenie JDG klienta w spółkę w praktyce biura rachunkowego” poprowadzi Tomasz Rzepa, doradca podatkowy, ekspert INFORAKADEMII. Każdy z uczestników otrzyma imienny certyfikat i roczny nielimitowany dostęp do retransmisji webinaru wraz z materiałami dodatkowymi. Uczestnicy webinaru dowiedzą się, jak wygląda proces przekształcenia JDG w spółkę z perspektywy biura rachunkowego, ze wskazaniem kluczowych wyzwań, problemów oraz szans, jakie z tego faktu wynikają.

Zatrudnianie cudzoziemców - zmiany od 1 czerwca 2025 r. Dodatkowe przesłanki odmowy wydania zezwolenia, rejestr umów o pracę, legalność pobytu obywateli Ukrainy, cyfrowe wnioski i wyższe kary

Nowe przepisy dotyczące zasad zatrudniania cudzoziemców w Polsce zaczną obowiązywać od 1 czerwca 2025 roku. Regulacje określają warunki, na jakich możliwe będzie legalne powierzenie pracy obcokrajowcom. Sprawdzamy, czy nowe przepisy wprowadzają ułatwienia i w jaki sposób zmieniają procedurę zatrudniania cudzoziemców.

Kary umowne a koszty podatkowe – korzystny wyrok dla podatników

W wyroku z 6 maja 2025 r., sygn. II FSK 1012/22 Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się z stanowiskiem, że kary umowne mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli niewykonanie dostawy - nie wynikało z winy spółki. Niepewność w tej sprawie wynikała z wykładni art. 16 ust 1 pkt 22 ustawy o CIT, w którym określono jakie kary umowne i odszkodowania nie mogą być uznane za koszty podatkowe. W orzecznictwie przepis ten jest interpretowany literalnie, uznając że pozostałe rodzaje wypłat odszkodowawczych niż wskazane w przepisie mogą być uznane za koszt podatkowy.

Czy zawód księgowego powinien być certyfikowany? Ministerstwo Finansów analizuje możliwe zmiany

Od 2014 roku w Polsce nie można już uzyskać certyfikatu księgowego wydanego przez Ministra Finansów. W wyniku przeprowadzonej wówczas deregulacji zawód księgowego został formalnie otwarty – obecnie nie wymaga żadnych licencji ani zezwoleń państwowych. Choć miało to na celu ułatwienie dostępu do zawodu, skutki tej zmiany do dziś budzą mieszane opinie w branży. Temat ten nie jest również obojętny dla Ministerstwa Finansów.

REKLAMA

Kto i kiedy może ponieść odpowiedzialność karną za niezłożenie wniosku o upadłość spółki handlowej (np. sp. z o.o.)

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki handlowej to obowiązek, który spoczywa na barkach między innymi członków zarządu i likwidatorów. Niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki pomimo powstania warunków uzasadniających upadłość spółki jest przestępstwem, które zostało uregulowane nie w Kodeksie karnym, a w Kodeksie spółek handlowych.

Komunikat ZUS: 2 czerwca 2025 r. upływa ważny termin dla przedsiębiorców. Zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej tylko po złożeniu wniosku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypomina przedsiębiorcom, że do 2 czerwca 2025 r. należy zweryfikować i odesłać przez PUE/eZUS wniosek o zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej.

ZUS odbiera zasiłki chorobowe za błędy dotyczące składek sprzed 2022 roku – Rzecznik MŚP interweniuje

Do Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców wpływa coraz więcej dramatycznych spraw dotyczących decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w których organ odmawia wypłaty świadczeń zasiłkowych, wskazując, że przedsiębiorcy nie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu za okres sprzed 2022 roku.

Podatnik zapłacił zaległy podatek ale nie zatrzymało to egzekucji. Urząd skarbowy wykorzystał pomyłkę w przelewie. Winą obarczył podatnika i automatyzację systemu

Absurdów podatkowych nie brakuje. Dla przykładu można podać historię przedsiębiorcy, który nie uregulował w terminie podatku, za co otrzymał upomnienie z urzędu skarbowego. Dokonując wpłaty, popełnił niezamierzony błąd, który spowodował kolejne konsekwencje. W efekcie na jego koncie jednocześnie wystąpiła niedopłata i nadpłata podatku. Ministerstwo Finansów, komentując ww. sprawę, wskazuje obowiązujące przepisy, zaś eksperci przekonują, że urzędnicy mogli zachować się inaczej. Resort zaznacza, że proces obsługi wpłat podatników jest zautomatyzowany, a w opisywanej sytuacji nie można mówić o błędzie systemowym. Wśród znawców tematu nie brakuje opinii, że zbyt sztywne przepisy i procedury podatkowe mogą właściwie stanowić pułapkę dla przedsiębiorców.

REKLAMA

PKWiU 2025 - nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług jeszcze w 2025 roku

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015. Od kiedy?

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

REKLAMA