Czy wcześniejsze zwolnienie z pracy kobiet w Wigilię jest dyskryminacją mężczyzn

Wcześniejsze zwolnienie z pracy w Wigilię tylko pań może zostać uznane za dyskryminację mężczyzn. Pracodawca nie powinien wykluczać także wcześniejszego zwalniania panów.

Przepisy prawa pracy zakazują nierównego traktowania w zatrudnieniu z jakichkolwiek powodów „pozamerytorycznych”, czyli opartego na kryteriach w żaden sposób niezwiązanych z pracą. Kodeks pracy podaje przykładowy katalog przyczyn będących podstawą działań dyskryminacyjnych (jest to katalog bardzo obszerny, który odnosi się do większości cech stanowiących w praktyce powód dyskryminacji), wśród których wymienia się m. in. płeć (art. 18 3a § 1 Kodeksu pracy).

Należy przyjąć, że praktyka wcześniejszego zwalniania pań nie narusza zasady równego traktowania w zatrudnieniu, jeżeli pracodawca traktuje to „uprawnienie” nie jako dotyczące tylko i wyłącznie pracownic, ale również obejmujące panów.

Najczęściej zapewne to panie mają zwiększone obowiązki domowe w związku z Wigilią. Nie można jednak wykluczyć, że i panowie zajmują się przygotowaniem Wigilii. Prawdopodobnie także nie wszystkie pracownice korzystają z wcześniejszego wyjścia z pracy tylko w celu przygotowania Wigilii. Najbezpieczniej zatem dla pracodawcy jest zwolnić wcześniej wszystkich pracowników z pracy lub w ogóle nie stosować takich wcześniejszych wyjść z pracy.

Ustawa o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania zakazuje nierównego traktowania osób pracujących na umowy cywilnoprawne ze względu na takie cechy, jak m.in.: płeć, rasa, pochodzenie etniczne, narodowość, religia, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek, orientacja seksualna.

Jako przykłady działań dyskryminacyjnych zakazane przez tę ustawę można podać np. ustalenie wynagrodzenia w nierównej wysokości przy wykonywaniu tych samych prac, odmówienie prawa do urlopu, w sytuacji gdy inne osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych posiadają w firmie takie uprawnienia.

Nie można jednak uznać, że dyskryminacja występuje wówczas, gdy zleceniobiorcy są inaczej traktowani niż pracownicy. Takie „różne traktowanie” jest wynikiem tego, że zlecenie i umowa o pracę są całkowicie innymi umowami i tworzą inny typ zobowiązania. Na pewno więc nie można powiedzieć, że kobiety wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia, które pozostałyby do końca czasu ustalonego w umowie zlecenia, byłyby dyskryminowane w stosunku do kobiet zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.