REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Trybunał sprawdzi konstytucyjność podatku od imprez integracyjnych

inforCMS

REKLAMA

REKLAMA

Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie stwierdzenia niezgodności z konstytucją przepisów ustawy o PIT w zakresie, w jakim przewidują opodatkowanie wszelkich dodatkowych świadczeń pracowniczych, został złożony przez Polską Konfederację Pracodawców Prywatnych Lewiatan.

Wniosek dotyczy świadczeń, które:

REKLAMA

Autopromocja

- pracownik może potencjalnie otrzymać w związku z pozostawaniem w stosunku pracy,

- są ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez pracodawcę, i których wartości nie da się obliczyć w zgodzie z metodologią wskazaną w ustawie.

W ocenie PKPP Lewiatan, przepisy art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w zw. z art. 11 ust. 2-2b ustawy o PIT, w zakresie, w jakim zostało im nadane znaczenie, zgodnie z którym opodatkowane są wszelkie świadczenia, które mogą być nawet potencjalnie otrzymane przez pracownika w związku z pozostawaniem przez niego w stosunku pracy, a które są dodatkowo ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez pracodawcę, są niezgodne z zasadami wynikającymi z art. 2 oraz art. 217 Konstytucji.


Pozapłacowe świadczenia pracownicze


Oczywiście pozapłacowe świadczenia pracownicze są ważnym elementem polityki kadrowej wszystkich pracodawców. Trudno wyobrazić sobie współczesny system wynagradzania bez benefitów rzeczowych, stanowiących popularny system zachęt pozapłacowych. Świadczenia te nie tylko pozytywnie wpływają na wizerunek pracodawcy, ale z jego punktu widzenia pełnią też określoną rolę - motywującą albo prewencyjną w odniesieniu do absencji pracowniczych lub przestojów w pracy załogi.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Do najbardziej powszechnych świadczeń, które budzą jednocześnie najwięcej kontrowersji podatkowych należą:

- organizowanie spotkań integracyjnych (najczęściej towarzyszą spotkaniom o charakterze służbowym / szkoleniowym),

- wykupywanie polis odpowiedzialności cywilnej związanej z podejmowaniem decyzji cechujących się wysokim stopniem ryzyka (np. dla członków zarządów i rad nadzorczych czy innych grup pracowników),

- wykupywanie polis na życie dla pracowników oraz zapewnianie pracownikom dojazdu do pracy poprzez organizowanie zbiorowego transportu.

Udostępnianie powyższych świadczeń pracownikom naraża jednak pracodawców - jako płatników podatku dochodowego od osób fizycznych - na spore problemy i znaczne ryzyko podatkowe.

Płatnicy często stają przed problemem:
a) czy pomniejszyć przychód pracowników o dodatkową kwotę odprowadzonej zaliczki  tytułu ww. świadczeń, narażając się przy tym na spór z pracownikami o bezpodstawne zaniżenie wynagrodzenia, w sytuacji gdyby okazało się, że taka zaliczka została pobrana nienależnie,
b) czy nie pobierać zaliczki na PIT i narażać się na spór z organami podatkowymi, gdyby okazało się, że takie świadczenie stanowi jednak podstawę do wykazania przychodu.

Jednakże, w odniesieniu do ww. świadczeń, znacznie utrudnione jest, a często wręcz niemożliwe, ustalenie przedmiotu oraz podstawy opodatkowania, a co za tym idzie, prawidłowej wysokości opodatkowania. Nawet opodatkowanie takich świadczeń przez pracodawcę nie daje gwarancji, że kwoty odprowadzone do urzędu skarbowego są prawidłowe i na pracodawcach, jako płatnikach, nie ciąży żadne ryzyko podatkowe w tym zakresie.

 

Zakwestionowanie rozliczeń związanych ze świadczeniami pracowniczymi, to nie tylko obciążenia finansowe, ale również szereg obowiązków o charakterze administracyjnym, które dotkną nie tylko pracodawcę, ale również pracownika (np. korekta zeznań rocznych, korekta rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w okresie nieobjętym przedawnieniem).

Opisane ryzyka i wątpliwości stanowią istotną przeszkodę w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Nieodpłatne świadczenia - opodatkowanie


Zasadność złożenia wniosku do TK

REKLAMA


Pomimo tego, że art. 11 oraz 12 ust. ustawy o PIT nie uległ zmianie na przestrzeni ponad 20 lat od czasu uchwalenia ustawy, to przepisy te były przedmiotem przeciwstawnych interpretacji, co do rozciągnięcia ich zakresu również na świadczenia pracownicze.

Początkowo, zarówno w praktyce organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych świadczenia pracownicze nie w każdym przypadku były traktowane, jako zdarzenia skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego.

W piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 7 stycznia 1998 r. (PO 3-7301/722-770/WK/970), odnosząc się do sytuacji objęcia pracowników tzw. abonamentem medycznym stwierdzono, iż za przychód ze stosunku pracy nie uznaje się świadczeń związanych zarówno z obowiązkowymi badaniami pracowniczymi jak i z innymi usługami leczniczymi, jeśli określenie ich wysokości na poszczególnego pracownika nie jest możliwe, np. w przypadku, gdy pracodawca wydatki te pokrywa w formie ryczałtu bez względu na to, czy pracownik korzysta ze świadczeń leczniczych, czy też z nich nie korzysta. Tezy płynące z przedmiotowego pisma były podzielane przez wiele lat przez organy podatkowe (np. interpretacja Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego z dnia 26 kwietnia 2007 r. nr ŁUS-II-2-415/10/07/AG).

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 września 2009 r. (sygn. akt II FSK 536/08) oraz z 16 września 2010 r. (sygn. akt I FSK 1989/09) zajął stanowisko zgodnie, z którym dla istnienia opodatkowania istotne jest, czy danemu pracownikowi można przypisać konkretny, a nie statystyczny przychód. Sądy podkreślały, że nie można ustalić przychodu w drodze arytmetycznego działania polegającego na podzieleniu kosztów danego wydarzenia poprzez liczbę uczestników, ponieważ przepisy ustawy o PIT nie dają podstaw do takiego działania.

Jednocześnie jednak w orzecznictwie pojawiały się głosy przeciwne, zgodnie z którymi opodatkowaniu powinny podlegać wszelkie nieodpłatne świadczenia, niezależnie od tego, czy pracownik rzeczywiście z nich skorzystał ani czy możliwe jest przypisanie mu konkretnego,  nie hipotetycznego przychodu (np. wyrok NSA z dnia 30 lipca 2009 r. (sygn. akt II FSK 506/08) oraz z 17 czerwca 2010 r. (sygn. akt II FSK 1460/09).

Rozbieżności te doprowadziły do podjęcia przez NSA najpierw, w dniu 24 maja 2010 r., uchwały 7 sędziów (sygn. akt II FPS 1/10), a następnie, w dniu 24 października 2011 r., uchwały Pełnego Składu Izby Finansowej (sygn. akt II FPS 7/10). Obydwie uchwały dotyczyły opodatkowania nieodpłatnych świadczeń polegających na udostępnieniu pracownikom pakietów medycznych. Sąd stwierdził w obu uchwałach, że „wykupione przez pracodawcę pakiety świadczeń medycznych stanowią dla pracowników uprawnionych do ich wykorzystania nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 wymienionej ustawy". Druga uchwała została podjęta przez NSA z uwagi na to, że w pierwszej Sąd nie odniósł się do sposobu ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń.

Również Minister Finansów - po wydaniu ww. uchwał przez NSA - powszechnie staje na stanowisku, że nieodpłatne świadczenia pracownicze podlegają opodatkowaniu - np. interpretacja indywidualna z 1 marca 2012 r. nr IPPB4/415-932/11-2/MP dotycząca transportu organizowanego przez pracodawcę, interpretacja indywidualna z 6 marca 2012 r. nr IPPB2/415-1031/11-4/LS dotycząca organizacji spotkań o charakterze informacyjno - integracyjnym, czy interpretacja indywidualna z 16 grudnia 2011 r. nr IPTPB1/415-179/11-2/MD dotycząca wykupienia polisy od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu.


Niekonstytucyjne określenie przedmiotu opodatkowania


Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PITZa przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych."

 

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o PIT wskazuje natomiast, że przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W ocenie PKPP Lewiatan treść powyższego przepisu jest jasna: nieodpłatne świadczenie - aby stanowiło przychód podatkowy - musi zostać otrzymane, w przeciwieństwie do pieniędzy lub wartości pieniężnych, które mogą zostać albo otrzymane, albo pozostawione do dyspozycji.

Aby więc otrzymać nieodpłatne świadczenie, pracownik musi przyjść na spotkanie pracownicze i skorzystać z oferowanych tam atrakcji, czy też przyjechać do pracy transportem organizowanym przez pracodawcę.

Powyższa interpretacja jest zgodna z zasadami określonymi w art. 2 i art. 217 Konstytucji, bowiem pozwala na jednoznaczne i precyzyjne określenie zakresu opodatkowania. Jednak powyższe rozumienie przepisów zostało odrzucone przez organy stosujące prawo, które nadały im inną - w ocenie PKPP Lewiatan niezgodną z Konstytucją treść.

Organy podatkowe utożsamiają „otrzymanie" z „możliwością otrzymania" danego świadczenia, co  konsekwencji skutkuje rozszerzeniem obowiązku podatkowego poza ramy określone w ustawie, a tym samym naruszenie treści art. 217 Konstytucji RP. Artykuł ten wyraźnie stanowi, że określenie przedmiotu opodatkowania następuje w drodze ustawy. Art. 11 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że przychodem jest m. in. wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, a nie „możliwość ich otrzymania".


Niekonstytucyjne określenie podstawy opodatkowania


Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o PIT „wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b".

Zasady te stanowią, że:

1. wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ustawy o PIT).

2. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
a) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
b) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
c) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
d) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 11 ust. 2a ustawy o PIT),

3. jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy o PIT).

Powyższe przepisy mają zasadnicze znaczenie z punktu widzenia definicji zobowiązania podatkowego. Zgodnie z art. 5 Ordynacji podatkowej, zobowiązaniem podatkowym jest obowiązek zapłaty podatku w wysokości wynikającej z przepisów prawa podatkowego. Zobowiązanie podatkowe - żeby powstać - musi być więc skonkretyzowane.

Żeby powstało zobowiązanie podatkowe, ściśle określona musi być więc kwota podlegająca opodatkowaniu, jako czynnik determinujący wysokość podatku.

W przypadku świadczeń pracowniczych, ich wartość należy, co do zasady ustalać na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o PIT, tj. według cen zakupu. Przedmiotem świadczeń są bowiem w większości usługi zakupione.

Z treści ww. przepisu wynika, że warunkiem jego zastosowania jest:
- aby przedmiotem świadczenia była usługa,
- aby usługa ta była tożsama z usługą nabywaną od osoby trzeciej (przedmiotem świadczenia mają być usługi nabywane przez pracodawcę).

Takie znaczenie powyższego przepisu zapewni jego zgodność z art. 2 i art. 217 Konstytucji. Wartość świadczenia zostanie bowiem określona według metody wskazanej w ustawie, a nie według dowolnie przyjętej koncepcji, która nie ma ustawowego oparcia.

W większości przypadków nie można postawić znaku równości pomiędzy usługami nabywanymi przez pracodawcę a usługami oferowanymi pracownikom. Ponadto, przyjęcie, że świadczeniem jest „prawo do otrzymania" przesądza o braku możliwości zastosowania art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o PIT Mamy wtedy do czynienia z „prawem do korzystania z usługi zakupionej", a nie korzystaniem z „usługi zakupionej".

 

Podsumowanie

Z punktu widzenia adresatów norm podatkowych istotnym jest, aby przepisy określające wszystkie elementy zobowiązania podatkowego nie pozostawiały wątpliwości, co do zakresu opodatkowania.

W przypadku opodatkowania pozapłacowych świadczeń pracowniczych takie wątpliwości istnieją. W konsekwencji, pracodawcy - płatnicy, mimo zachowania należytej staranności związanej z interpretacją przepisów, nie są w stanie ustalić, czy świadczenia, które oferują swoim pracownikom w ramach zatrudnienia na podstawie stosunku pracy stanowią przychód podlegający opodatkowaniu, a tym samym, czy są obowiązani obliczyć i pobrać zaliczkę podatku od tego przychodu i tym samym pomniejszyć kwotę wynagrodzenia netto.

Wątpliwości te powodują, że pracodawcy, jako płatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, znajdują się w stanie ciągłej niepewności, co do zakresu oraz wysokości obciążeń podatkowych prowadzonej działalności.

Zapewnienie bezpieczeństwa prawnego ma w prawie podatkowym znaczenie szczególne, ponieważ w tym zakresie władztwo państwa wobec jednostki przejawia się w sposób szczególnie wyraźny - poprzez uregulowania podatkowe ustawodawca ogranicza bowiem chronione konstytucyjnie prawo własności.

Źródło: Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Odliczenie w PIT zakupu smartfona, smartwatcha i tabletu jest możliwe. Kto ma takie prawo? [Ulga rehabilitacyjna 2025]

Wydatki poniesione przez podatnika z orzeczoną niepełnosprawnością na zakup telefonu komórkowego (smartfona), smartwatcha i tabletu oraz oprogramowania i baterii do tych urządzeń (a także na naprawy tych urządzeń), można uznać za wydatki, podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawowym warunkiem tego odliczenia jest to, by te urządzenia ułatwiały wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Takie jest stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zaprezentowane np. w interpretacji indywidualnej z 19 listopada 2024 r.

Twój e-PIT już jest! Jak szybko rozliczyć PIT i otrzymać zwrot podatku?

Usługa Twój e-PIT ruszyła 15 lutego 2025 roku rusza. To najprostszy sposób na szybkie i wygodne rozliczenie podatku PIT za 2024 rok. Sprawdź, jakie nowości wprowadzono w tym roku i jak złożyć zeznanie w kilka kliknięć, by nie czekać na zwrot podatku!

Zaniechanie poboru podatku od subwencji i wsparcia finansowego z tarcz PFR do końca 2026 roku

Ministerstwo Finansów chce wydłużyć do końca 2026 r. okres zaniechania poboru podatku od subwencji finansowych oraz finansowania preferencyjnego udzielonych przez PFR w ramach tarcz – wynika z projektu rozporządzenia, opublikowanego 14 lutego 2025 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji.

Twój e-PIT 2025: jakie ulgi podatkowe trzeba wypełnić samemu? Jak złożyć zeznanie podatkowe za 2024 rok?

Od 15 lutego do 30 kwietnia 2025 r. można składać roczne zeznania podatkowe PIT i rozliczyć dochody (przychody) uzyskane w 2024 roku. Ministerstwo Finansów zachęca do korzystania z e-usług Krajowej Administracji Skarbowej i rozliczania podatków drogą elektroniczną. W 2025 r. kolejny raz z usługi Twój e-PIT będą mogły skorzystać również osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz działy specjalne produkcji rolnej. Pierwszy raz usługa Twój e-PIT będzie dostępna także w aplikacji mobilnej e-Urząd Skarbowy (e-US). MF i KAS zachęcają także do aktywowania usługi e-korespondencji przy okazji logowania do e-US w związku z rozliczeniem podatku.

REKLAMA

Składka zdrowotna 2025: kwoty, podstawy wymiaru, zmiany i korzyści dla firm. Kiedy pierwsze płatności na nowych zasadach?

Od 1 stycznia 2025 r. zmieniły się zasady obliczania składki zdrowotnej dla przedsiębiorców. Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje, kto skorzysta z nowych przepisów i kiedy pierwsze płatności „na nowych zasadach”. Ile wynoszą składki zdrowotne i podstawy wymiaru poszczególnych przedsiębiorców w zależności od ich formy opodatkowania?

PFRON 2025: Obowiązki pracodawcy. Składki, terminy, deklaracje. Jak obliczyć stan i wskaźnik zatrudnienia oraz wysokość wpłaty?

Jakie obowiązki wobec PFRON ma pracodawca? Jak obliczyć wysokość wpłaty na ten fundusz? Jak ustalić stan zatrudnienia i wskaźnik zatrudnienia? Kto może być zwolniony z obowiązku dokonywania wpłat do PFRON?

Zwrot kosztów przejazdów pracowniczych bez podatku? Interpelacja poselska w sprawie przychodu pracownika

W odpowiedzi z 23 grudnia 2024 r. na interpelację poselską nr 6759 Wiceminister Finansów Jarosław Neneman wskazał rozstrzygnięcie w zakresie zwrotu kosztów taksówek ponoszonych przez pracowników sprzeczne z ostatnim wyrokiem NSA z 19 listopada 2024 r. Zdaniem Wiceministra zwrot takich kosztów nie będzie stanowił przychodu w sytuacji, w której kwota jaką otrzymują pracownicy równa jest tej, którą ponieśli i wyjdą oni dzięki temu „na zero”.

Mandat lub grzywna nałożone za granicą. Kiedy warto się odwołać, a kiedy lepiej zapłacić od razu?

Każdego roku tysiące polskich firm transportowych i przewoźników, realizujących przewozy międzynarodowe, otrzymują mandaty lub grzywny, które mogą sięgać dziesiątek, a nawet setek tysięcy złotych. Czy zawsze warto się od nich odwoływać? W wielu przypadkach tak – ale trzeba wiedzieć, kiedy walczyć, a kiedy zapłacić i uniknąć dalszych problemów. A wszystko oczywiście zależy od okoliczności oraz rodzaju nałożonej kary.

REKLAMA

260-280 zł za badanie techniczne samochodu (postulat diagnostów). Czy już w 2025 r. będzie drożej, w tym wyższe też opłaty karne za spóźniony przegląd i nowe terminy?

Ministerstwo Infrastruktury podjęło intensywne prace nad reformą systemu badań technicznych pojazdów (w tym samochodów i motocykli). To nie tylko konieczność wynikająca z dostosowania przepisów do unijnej dyrektywy, ale również odpowiedź na realia gospodarcze, które przez lata diametralnie się zmieniły. Jak informuje resort, w grudniu 2024 roku złożono wniosek o wpisanie projektu ustawy do wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów. Czy stawki za badania techniczne pojazdów zmienią się w 2025 roku? Co jeszcze się zmieni oprócz cen?

Bułgaria i Rumunia w strefie Schengen od 2025 r. – co to oznacza dla branży transportowej?

1 stycznia 2025 roku Rumunia i Bułgaria zyskały pełen dostęp do strefy Schengen, o który zabiegały od chwili akcesji niemal 20 lat temu. Mniej granic na kontynencie to świetna wiadomość dla europejskiego sektora transportu – planowanie tras biegnących przez oba kraje stanie się łatwiejsze i wolne od wielogodzinnych kontroli. Wejście do Schengen to ogromna szansa zwłaszcza dla intensywnie rozwijającej się Rumunii. Jej pozycja na kontynencie w ostatnich latach umocniła się, a transport jest kluczowym sektorem rumuńskiej gospodarki.

REKLAMA